آلمان و نامیبیا به توافق رسیدند که برلین مبلغ یک میلیارد و یکصد میلیون یورو برای پروژههای توسعه به نامیبیا بپردازد. قتلعام دو قبیله در مستعمره سابق آلمان در جنوب غربی آفریقا در اوایل قرن بیستم نیز نسلکشی شناخته شد.
ا گذشت بیش از ۱۰۰ سال از جنایات آلمان در مناطق مستعمره (نامیبیای کنونی)، دولت آلمان آنچه را که با دو قبیله ناما و هِرِرو انجام داده بود، نسلکشی دانست.
عذرخواهی رسمی را فرانک والتر اشتاین مایر رییس جمهور آلمان در مراسمی اعلام میکند که در پارلمان نامیبیا برگزار خواهد شد.
پذیرش نسلکشی در نامیبیا حاصل پنج سال مذاکره مقامات آلمان و دولت نامیبیاست. هایکو ماس وزیر خارجه آلمان در این باره گفت: «خرسندیم که توانستیم با نامیبیا درباره برخورد همسان با تاریکترین بخش تاریخ مشترکمان به توافق برسیم.»
یک میلیارد یورو برای پروژههای عمرانی
بر اساس توافقی که بین آلمان و نامیبیا صورت گرفته، دولت آلمان یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون یورو به پروژههای عمرانی در نامیبیا میپردازد.
هایکو ماس در این باره گفته است: «به نشانه پذیرش رنج بیش از حدی که قربانیان متحمل شدند، از نامیبیا و بازماندگان قربانیان با طرحی به مبلغ یک میلیارد و یکصد میلیون یورو برای بازسازی و توسعه حمایت میکنیم.»
این پول بایستی ظرف ۳۰ سال و بیش از همه برای پروژههایی در مناطق محل سکونت دو قبیله هررو و ناما پرداخت شود. بنا بر خواست دولت نامیبیا این مبلغ به منظور اصلاحات ارضی از جمله خرید و گسترش زمینهای کشاورزی، زیرساختهای روستایی، تامین آب و نیز اشتغالزایی هزینه میشود.
دولت آلمان تاکید کرده که به رسمیت شناختن نسلکشی و تاسیس یک صندوق کمک فوری به نامیبیا به معنای ادعای قانونی بازماندگان برای دریافت غرامت نیست، بلکه تنها انجام یک وظیفه اخلاقی و سیاسی است
دو دولت آلمان و نامیبیا از پنج سال پیش در حال مذاکره برای توافق بر اعلامیه مشترک سیاسی هستند که هردو طرف با آن موافق باشند.
نامیبیای کنونی در فاصله سالهای ۱۸۸۴ تا ۱۹۱۵ مستعمره امپراتوری آلمان بود. کشتار دو قبیله هیررو و ناما در فاصله سالهای ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ توسط ارتش آلمان با فرماندهی لوتار فون تروتا صورت گرفت.
تاریخ نگاران تخمین زدهاند که در جریان این کشتارها بین ۶۵ تا ۸۰ هزار نفر از قبیله هیررو و ۱۰ تا ۲۰ هزار نفر از قبیله ناما کشته شده باشند.
وزارت خارجه آلمان تاکید کرده که توافق به دست آمده به هیچ عنوان خط پایانی بر گذشته نیست اما “یک قدم مهم برای جبران جنایات و ساختن آینده با هم است”.دویچه وله