به گزارش خبرنگار ایلنا، از ابتدای این هفته تعداد قابل توجهی از کارگران شرکت «فولاد زرند ایرانیان» در اعتراض به عدم اجرای صحیح طرح طبقهبندی و فاصله مزدی خود با سایر کارخانههای مشابه فولادی در استان کرمان اجتماعاتی را در محوطه مجموعه برگزار کردند. انتشار این خبر در حالی است که نیروهای این مجموعه، مشکلات شرکت را مربوط به مدیریت یکسال و نیم اخیر شرکت میدانند. کارگران شرکت بطور متوسط مبلغی در حدود ۱۵ تا ۱۶میلیون تومان دریافت میکنند. ما سه روز اعتراض کردیم اما هیچ مسئولی به این اعتراضات پاسخی ارائه نکرد.
برخی از کارگران شرکت در توضیحاتی، به تشریح وضعیت شغلی، بهداشتی، حقوقی و رفاهی خویش در این واحد پرداختند.
آقای «ح» از کارگران مجموعه در توضیحاتی اظهار کرد: عمده دلیل اعتراض کارگران مجموعه پایین بودن مزد است. مسئله به نحوی پیچیده است که حقوق برخی کارگرانی که سه شیفت کار میکنند به ۲۰ میلیون تومان هم نمیرسد. برای مثال من بدون فرزند پس از ۵ سال سابقه در ماه گذشته با سه شیفت کار کامل ۱۹ میلیون و ۹۰۰ هزارتومان دریافتی داشتم. کارگری با سه فرزند هم داریم که سه شیفت کار میکند و ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافت میکند!
وی درباره اضافهکارها گفت: شرکت در شرایط فعلی به دلیل مشکلات مالی توان جذب نیرو ندارد و به همین دلیل کار سه شیفته به عرف کارگاه بدل شده است. حتی بحث چهار شیفته کردن کارگاه (۱۸ ساعت کار) نیز توسط برخی مطرح شده که فشار زیادی را میآورد.
این کارگر فعال در مجموعه فولاد زرند اضافه کرد: امید بسیاری از پرسنل به کارتهای رفاهی و پاداش بوده اما این مبالغ کمکی و رفاهی نیز با تاخیر و خارج از موقع واریز میشود. ما سال گذشته در اسفندماه اعتراض کردیم و پس از آن کارتهای رفاهی و پاداشها واریز شد. مدیران میگویند تولیدی صورت نگرفته و در نتیجه ما نمیتوانیم پاداشی بدهیم.
وی با اشاره به اینکه ریشه مشکلات شرکت در سطح مدیریتی است، اظهار کرد: از یک سال و نیم پیش که مدیرعامل شرکت عوض شد، مشکلات آغاز شد. مدیریت قبلی به حوزه فولاد مسلط و کاملاً پیگیر تولید و شرایط کارگران بود. او درخواستهایی که از سوی پرسنل به حق مطرح میشد را یادداشت و همان فردا صبح مهندسان معاون خود را بابت آن نکات بازخواست میکرد. اما مدیرت پس از ایشان شرایط را تغییر داد. حتی امروز ما در حوزه دسترسی به لباس، کفش و دستکش مخصوص مشکل داریم.
آقای «ح» از نیروهای شرکت ادامه داد: در این یکسال و نیم ما افت تولید داشتیم، ضمن اینکه آلودگی سایتهای تولیدی نیز بسیار بالاست. ما قبلا تا ارتفاع ۴۸ متری تاسیسات تولید هم بالا میرفتیم و کار میکردیم اما الان آلایندگی بالاست و همان طبقات پایین شرکت هم آلایندهها کارگران را آزار میدهد و سختی کار را شدیدتر میکنند.
وی با بیان فاصله مزدی بالای این مجموعه طی دو سال اخیر با سایر مجموعهها و شرکتهای فولادی استان کرمان گفت: الان در مجموعه فولاد بردسیر کارگران بالای ۳۵ میلیون تومان دریافتی دارند. چون کار ما که آنان هم انجام میدهند، بسیار دشوار است و در شیفتهای بالا این فشار کاری بیشتر هم میشود. در مجموعه فولاد سیرجان نیز کارگران تا ۴۰ میلیون تومان نیز پس از اجرای طرح طبقهبندی مشاغل دریافت کردند.
این کارگر مجموعه تصریح کرد: ماهیت این شرکت خصولتی و نیمه دولتی است و هم دولت و هم بخش خصوصی میتوانند شرایط آن را تغییر دهند و مسئولیت دارند. در چنین شرایطی یکی از مدیران رده بالای مجموعه کرمان زرند ایرانیان برخورد مناسبی با مطالبات کارگران نداشته است.
او اضافه کرد: کارگران شرکت واقعاً با این مبالغ نمیتوانند زندگی کنند. قبلاً که سطح تورم به این میزان نبود، ما تا سه سال پیش با یک حقوق دوماه زندگی میکردیم اما امروزه حقوقمان به نصفه ماه نرسیده تمام میشود. بسیاری از کارگرانی که برای سادهترین چیزها قسط نزدیک به ماهی ۱۰ میلیون تومان دارند، با سیلی صورت خود را سرخ نگه میدارند. ما در عرف کارگاهی خود مبلغی به نام حق سفر داشتیم که همواره در برج دوم سال داده میشد اما اکنون در مهرماه و در پاییز پرداخت شد. مبلغی نیز به عنوان تقسیم سود مجمع سالیانه شرکت هم داشتیم که اکنون به ۳ قسط تقسیمش کردند. این سود هم پرداخت نشده و مدیران میگویند که پولی برای دادن سود ندارند.
مشکلات مدیریتی و مالی شرکت
آقای «س» از فعالان کارگری شرکت نیز گفت: مجموعه فولاد زرند با بیش از ۳ هزار نفر نیروی کارگر هنوز طرح طبقهبندی مشاغل در درون کارگاه ندارد. برای مثال ما از سالهای گذشته که تامین اجتماعی بر عناوین شغلی صحیح تاکید کرد، بیمه خود را با عناوین صحیح رد میکنیم اما هنوز جوشکار درجه یک شرکتمان لباس مخصوص جوشکاری نداشته و ردیف حقوقی او نیز به اندازه یک جوشکار نیست. وقتی میگوییم چرا لباس مخصوص برای یک عنوان شغلی (مثل جوشکار) داده نمیشود، پاسخ میدهند که «شرح شغل» وی هنوز نیامده است!
وی با اشاره به مشکلات اخیر شرکت از نظر مالی، افزود: یکی از مشکلاتی که باعث شده مجموعه دچار افت تولید و کاهش درآمد شود، بحث عدم اختصاص ماده اولیه لازم است و در انبارهای ما مواد اولیهای مثل کک و بنتونید ناکافی است. در واحدهای دولتی انبارهای مواد اولیه کامل است و در این شرکت نیمه خصوصی، با وجود اینکه دولت هنوز سهم دارد، ماده اولیه به ویژه در حوزه سوختی (کک و زغالسنگ) تامین نمیشود.
این فعال کارگری اضافه کرد: کورههای شرکت فولاد ما به نحوی توسط چینیها ساخته شده که زغال درجه یک خارجی و کک خاص وارداتی در آن مصرف شود و چون مواد سوختی (کک) درجه چندم ناخالص برای سوخت استفاده میشود، هم ماشین آلات و کوره آسیب دیده و هم سطح آلایندگی محیط برای کارگران بسیار بالا رفته و در عین حال تولید افت کرده است.
آقای «س» تصریح کرد: به نظر میرسد که مالکیت شرکت در حوزه خصوصی و دولتی ۵۰-۵۰ است و مجموعه زیسکو مابقی امتیاز بهرهبرداری کار شرکت را از دولت اجاره کرده است. در چنین شرایطی است که ما با وجود اعتراض نتوانستیم توجه مسئولان را به مطالبات خود جلب کنیم. این درحالی است که فعالیت فولاد از جمله تولیدات پرسود کشور است اما کار به نحوی است که ما به مرور باید برای پرکردن کسری خود و کارخانه چهار شیفته کار کنیم. کار چهار شیفته در کارگاه ما به این نحو است که ۳ شیفت متوالی کار میکنیم و یک شیفت میانی استراحت داریم که قاعدتا این میزان کار بسیار سنگین است و قرار هم نیست حقوق متناسب با آن پرداخته شود.