استخوانهای دو دیکتاتور

هفته گدشته نخست وزیر فعلی اسپانیا “پدرو سانچز” از حزب سوسیالیست فرمان داد تا جسد فرانکو دیکتاتور سابق اسپانیا از مقبره ای که به دستور خود فرانکو ساخته شده بود را خارج کنند. دولت اسپانیا در نظر دارد محل این گورستان را که هزاران قربانی آرمیده را در خود جای داده، به رسم یادبود و به احترام قربانیان، بسان دیوار کموناردها در پاریس، به سمبل مبارزه با جنایت علیه بشریت تبدیل نماید. “بالتازار گارزون” قاضی بلند پایه و برجسته اسپانیایی را شاید بیاد آورید، شخصی که بخاطر کیفرخواست علیه دیکتاتور جنایتکار شیلی، ژنرال ” اگوستو پینوشه “، “اسامه بن لادن” رهبر القائده و سپس بر سر پیگیری جنایات ناسیونالیستهای فاشیست به سرکردگی “فرانسیسکو فرانکو” در دوره جنگهای داخلی اسپانیا، به شهرت جهانی دست یافت. در سال ١٩٣٦ میلادی، ناسیونالیستهای طرفدار سلطنت و فاشیستها با کمک دولتهای آلمان نازی و ایتالیای موسولینی بر علیه جمهوری تازه تاسیس اسپانیا بر علیه اتحادیه ها و سازمانهای کارگری و سوسیالیستها و کمونیستها که حامی و پشتیبان جمهوری بودند،دست به کودتا زده و جنگ خونینی را آغاز نمودند. طی جنگهای داخلی بین سالهای ١٩٣٦ تا ١٩٣٩ میلادی بین ١٢٠ تا ١٥٠ هزار نفر بدست رژیم فاشیستی فرانکو به قتل رسیدند. تعداد کل کشته شدگان دوران چهل ساله فرانکو را تا زمان مرگش در سال ١٩٧٥ تا نیم میلیون نفر تخمین می زنند.
قاضی بالتازار گارزون از معدود کسانی است که جرات کرد در سال ٢٠٠٨ دستور نبش قبر فوری گورهای جمعی قربانیان دوران جنگهای داخلی دهه ٣٠ را بدهد. بدنبال فشارهای تعدادی از قضات و دادستانهای بلند پایه و در راس آنها “دیوان عالی اسپانیا”، نامبرده مجبور شد تحقیقات گسترده مربوط به ناپدید شدن ده ها هزار نفر از قربانیان رژیم فرانکو را متوقف نماید. اما در ادامه فعالیتهای قاضی بالتازار، “خوزه دوپاترو” نخست وزیر وقت اسپانیا از حزب سوسیالیست، در سال ٢٠١٠ تصمیم گرفت که تمامی مجسمه های فرانکو را از کشور جمع کنند و پروژه هایی جهت یافتن گورهای جمعی و قربانیان فاشیسم فرانکو را در دستور دولت قرار داد.
برای مردمی که در ایران در حال جدال با فاشیسم اسلامی هستند این تاریخ باید آموزنده و هیجان انگیز باشد. همزمانی این اقدام در اسپانیا یعنی درآوردن استخوانهای فرانکوی جنایتکار با قیام و خیزش این روزهای مردم بجان آمده ایران بر علیه سران فاشیسم اسلامی یعنی همپالگیهای فرانکو در شهرهای ایران آموزنده و جالب است. این یکی فاشیسمی است از نوع اسلامی، آن یکی فاشیسمی بود از نوع ناسیونالسیت. مردم ایران عزم جزم کرده اند که تا پایان دادن به عمر منحوس فاشیسم اسلامی از پای ننشینند. اگر فاشیستهای اسپانیا این اقبال را داشتند که زیر شنل سلطنت پادشاه خوان کارلوس مصونیت سیاسی کسب کنند فاشیستهای اسلامی حاکم بر ایران هیچ راه فراری ندارند. صدای درآوردن استخوانهای خمینی، این سمبل جنایت و ارتجاع، این مظهر بلاهت، دروغگویی و خباثت، این مظهر پلیدی و پلشتی اسلامی، دارد بگوش میرسد، با نبش قبر فرانکو پیامی مخابره میشود، پیامی به حاکمین ایران که سرنوشت خویش را در استخوانهای فرانکو جستجو کنند که بعد از فرانکو نوبت خمینی است.
انقلاب در همه میادین ومحلات، در کارخانه ها و حلبی آبادها، در مدارس و دانشگاهها، در هر کوچه وبرزنی خیمه زده است، این جانیان دیگر هیچ راه فراری ندارند انقلاب آمده است تا بماند.

شهاب بهرامی
انترناسیونال۷۵۵