روزنه rowzane خبری – تحلیلی
نشریه ژورنال شماره ۱۰۳۸ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت درباره بحران برق گفت: “تلاش می‌کنیم بار قطع برق را از صنایع برداریم و کمی را هم به منازل بدهیم”. هفته گذشته دبیر سندیکای صنعت برق هم راهکاری “هوشمندانه، شرافتمندانه” و ارزان ارائه داد: “برای مواجه با بی برقی، آفتابه و بادبزن دستی تهیه کنید”. ایشان البته توضیح نداد باتوجه‌به بی‌آبی موجود بخصوص هنگام قطع برق، آفتابه بدون آب، به مصرف چه کاری می‌آید؟ آیا در احادیث معتبر اشاره‌ای به این موضوع مهم شده است یا خیر؟
به سخنان این نوابغ برگردیم، فاطمه مهاجرانی می‌گوید از برق صنایع بر می‌داریم و یک‌کمی از آن را به منازل می‌دهیم! چه صدقه سخاوتمندانه‌ای، نمی‌گوید چه مقدار، چند مثقال؟ خب بقیه‌اش را به کجا می‌دهید؟ احتیاجی هم نیست بگوید، مردم بهتر از هر کسی می‌دانند بقیه‌اش به کجا می‌رود. احتمالاً این نوابغ در جمع‌های خصوصی از مؤسسه نوبل دلگیرند که چرا اینها تابه‌حال کاندید جایزه نوبل “اقتصاد مال خراست” نشده‌اند.
تا آب، برق، قدرت، اقتصاد و حکومت، در گرو این باندهای مافیایی اسلامی است اسم‌بردن از اصلاحات ساختاری در همه ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و امیدبستن حتی به اصلاحات جزئی فقط کمک به ادامه وضع موجود و توهم پراکنی در جهت تثبیت وضعیت موجود است. دکترین این نظام بر مبنای فقر و فاقه حداکثری کار می‌کند. درگیری شبانه‌روزی مردم فقط برای زنده‌ماندن و تنازع‌بقا که قرار است هرگونه رمقی برای اندیشیدن و توان داشتن تغییر شرایط موجود را از آنها سلب کند، چکامه تلخ این دکترین است.
چاره چیست؟ آیا مردم تا قیامی دیگر و سرنگونی حکومت نکبت اسلامی و رستگاری از فاجعه‌ای که به‌جای زندگی تحویل گرفته‌اند، منتظر بمانند یا منتظر خواهند ماند؟ تاریخ مبارزات این چهار دهه عکس این موضوع را نشان می‌دهد، اما امروز در کنار تمام جوانب متنوع و گسترده مبارزاتشان، باید به‌سوی به حرکت درآوردن و اعتلای جنبشی برای حل معضل عاجل آب و برق باشند. جنبش عمومی نپرداختن قبض‌های آب و برق و گاز. باید شوراهای محلات و منطقه‌ای تشکیل شده و این امر را وسیعاً سازمان دهند. رژیم در مواجهه با این اقدام بیش از هر زمان دیگری ضعیف و ناتوان بوده و این تروریست‌های مسلح حاکم را نیز از درآمدهای کلان محروم می‌کند.
