کارگران گروه ملی فولاد در بیانیهای به مناسبت روز جهانی کارگر، شرحی از تاریخچه مطالبهگری کارگران و رنجهای تاریخی آنها اشاره کردند.
در این بیانیه آمده است: «کارگرِ فولاد بودن، دویست سال پیش، یعنی کارکردن از خروسخوان تا بوقِ سگ (۱۸ ساعت در روز). بدون بیمه. بدون بازنشستگی. بدون حق اعتراض. صد و سی سال پیش اما هزاران کارگر آن سوی دنیا باهم متحد شدند و گفتند یا هشت ساعت کار را از ۱۱ اردیبهشت اجرا میکنید یا طعم اتحاد و اعتصاب ما را میچشید. ۱۱ اردیبهشت رسید و چه نفسها که بریده نشد و چه خونها که ریخته نشد تا بالاخره قانون هشت ساعت کار به دولتها و کارفرمایان تحمیل شد. هفتاد و سه سال پیش در خیابانهای همین خوزستان، هزاران کارگر یازده اردیبهشت راهپیمایی کردند و شعار هشت ساعت کار را بر سر استعمار انگلیس و شاه وابستهاش داد زدند و در کمتر از سه ماه طبقه کارگر خوزستان (از کارگر نفت و رفتگر تا معلم و آشپز) جرقه بزرگترین اعتصاب خاورمیانه را زد تا بالاخره ثمرهاش شد اولین قانون کار.
بعدها همین کارگران انقلاب را رقم زدند. نسل اندر نسل کارگرانِ نه فقط خوزستان که کل دنیا، برای تک تکِ دستمزد و بیمه و بازنشستگی و قرارداد رسمی و حقوق کارگر، خون و هزینه دادند تا امروز به اینجا رسیدیم.
مبارزه گروه ملی فولاد برای سرپا نگه داشتن این صنعت و دفاع از حق و حقوقش در تاریخ ثبت خواهد شد. اگر جنگیدیم و ساختیم، برای فرزندانمان باقی میماند.
در آخر کلام، در این یازده اردیبهشت ۱۳۹۸، که در لبه ورود به قرن جدیدی هستیم، پیام خسته نباشید و همبستگی را به صدها هزار کارگری میفرستیم که زیر چرخ خصوصیسازی له شدهاند اما مقاومت میکنند، به میلیونها معلمی میفرستیم که برای تحصیل رایگان فرزندانمان میجنگند و به پرستارانی که علیه چپاول نظام درمان مبارزه میکنند، و به تمام آنانی که راهی برای بقا ندارند بجز کارشان.»
ا ایلنا