بیش از ۱۵ هزار قربانی حوادث محیط های کار در ده سال گذشته .فوت۲۲۱۵ نفر بر اثر برق گرفتگی

وب سایت شرق:۹۱ فوتی در تهران طی یک سال و بیش از ۱۵ هزار قربانی در ده سال گذشته.قاتل بی‌صدا/ افزایش نگران‌کننده مرگ‌ ناشی از برق گرفتگی در محیط‌های کاری

از سال ۱۳۹۲ تا پایان ۱۴۰۲، دست‌کم ۱۵ هزار و ۹۹۷ کارگر در کشور بر اثر حوادث شغلی جان باخته‌اند. در این میان، ۲۲۱۵ نفر، یعنی نزدیک به ۱۴ درصد، تنها بر اثر برق‌گرفتگی جان خود را از دست داده‌اند.

آمارها می‌گویند سال گذشته، فقط در استان تهران، ۹۱ نفر بر اثر برق‌گرفتگی جان خود را از دست دادند؛ آماری تکان‌دهنده که از سوی مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران اعلام شده و زنگ خطر جدی برای وضعیت ایمنی برق در کشور به‌صدا درآورده است.

از میان این جان‌باختگان، ۸۳ نفر مرد و تنها ۸ نفر زن بوده‌اند؛ شکاف جنسیتی‌ای که نشان می‌دهد مردان، به دلیل اشتغال بیشتر در مشاغل فنی، ساختمانی و پرخطر، بیشتر در معرض این نوع حوادث مرگبار قرار دارند.

مرگی در کسری از ثانیه

بر اساس داده‌های پزشکی قانونی، استان تهران در سال‌های گذشته به‌طور متوسط، سالانه حدود ۸۰ فوت ناشی از برق‌گرفتگی را ثبت کرده، اما در سال گذشته این رقم با افزایش ۱۳ درصدی به ۹۱ نفر رسیده است. این رشد نگران‌کننده، ضرورت بازنگری فوری در سیاست‌های ایمنی و پیشگیری را برجسته می‌کند.

خانه‌ها و کارگاه‌ها؛ میدان‌های مین خاموش

بیشتر قربانیان یا در خانه و حین استفاده نادرست از تجهیزات برقی دچار حادثه شده‌اند یا در محیط‌های کاری، به‌ویژه پروژه‌های ساختمانی و صنعتی که در آن‌ها ایمنی برق رعایت نشده است. نبود آموزش، استفاده از وسایل معیوب یا غیراستاندارد، سیم‌کشی‌های خطرناک و ضعف جدی در نظارت، از عوامل کلیدی در شکل‌گیری این حوادث هستند.

وقتی کار، جان می‌گیرد

برق‌گرفتگی، تنها بخشی از تصویر بزرگ‌ترِ بحران ایمنی شغلی در ایران است. کارگران کشور، بیش از آن‌که قربانی حوادثی غیرقابل پیش‌بینی شوند، قربانی بی‌توجهی مزمن به اصول ایمنی در محل کارند. بررسی آمارهای ده‌ساله‌ی اخیر از سوی پزشکی قانونی، واقعیتی هولناک را آشکار می‌کند: از سال ۱۳۹۲ تا پایان ۱۴۰۲، دست‌کم ۱۵ هزار و ۹۹۷ کارگر در کشور بر اثر حوادث شغلی جان باخته‌اند. در این میان، ۲۲۱۵ نفر، یعنی نزدیک به ۱۴ درصد، تنها بر اثر برق‌گرفتگی جان خود را از دست داده‌اند.

علل اصلی مرگ کارگران در محیط کار، به ترتیب شامل سقوط از ارتفاع، اصابت اجسام سخت و برق‌گرفتگی است. با این حال، آمار جدیدی که پزشکی قانونی از شش‌ماهه نخست سال ۱۴۰۳ منتشر کرده، ابعاد نگران‌کننده‌تری را به تصویر می‌کشد: جان‌باختن ۱۰۷۷ کارگر فقط در شش ماه، به معنای میانگین ۶ تا ۷ فوت در هر روز است. رقمی که اگر برای کل سال تعمیم داده شود، از مرگ بیش از ۲۱۰۰ کارگر در یک سال خبر می‌دهد.

آمارهایی که یکدیگر را نقض می‌کنند

نکته‌ قابل‌توجه آن است که آمار اعلام‌شده از سوی وزارت کار یا تأمین اجتماعی به‌مراتب کمتر از آمار پزشکی قانونی است، زیرا صرفاً کارگران بیمه‌شده و رسمی را در برمی‌گیرد. آمار پزشکی قانونی، جامع‌تر است و کارگران غیررسمی، مهاجران و شاغلان پروژه‌ای را نیز پوشش می‌دهد. با این وجود، بسیاری از فعالان کارگری باور دارند که حتی این داده‌ها نیز همه حقیقت را بازتاب نمی‌دهند.

پنهان‌کاری سیستماتیک در انتشار اطلاعات، موجب شده تصویر دقیق و کاملی از وضعیت ایمنی کار در کشور در دست نباشد. شکاف آماری بین نهادهای رسمی، گواهی بر همین ابهام است. علیرضا رئیسی، معاون پیشین وزارت بهداشت، اخیراً در یک همایش تخصصی اعلام کرده است که سالانه حدود ۱۰ هزار کارگر در کشور در اثر حوادث شغلی جان خود را از دست می‌دهند. اگر این رقم دقیق باشد، یعنی روزانه حدود ۲۷ کارگر، رقمی که به‌طرز چشم‌گیری از آمار رسمی فراتر می‌رود و حاکی از بحرانی عمیق و پنهان در حوزه ایمنی کار است