نشریه ژورنال شماره ۱۰۴۲ – فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه
روز شنبه ۲۷ اردیبهشت نانوایان بهصورت همزمان در شهرهایی همچون قم، اصفهان، اهواز، بیرجند، کرمانشاه، شاهینشهر و مشهد در مقابل برخی مراکز دولتی تجمع کردند. این تجمعات در اعتراض به قطعیهای مکرر برق، سهمیه نازل آرد و کیفیت پایین آن، قطعی یارانههای حمایتی و هزینههای بالای تولید صورت میگیرد. قطعیهای متوالی برق موجب ترش شدن خمیر نان و اختلال در تولید و خسارات جدی به نانوایان میشود و فشار سنگینی را به آنها تحمیل کرده است.
مشکل نانوایان بهتنهایی حل نمیشود. همانطور که مشکل بازنشستهها و معلمان نیز در تنهایی قابلحل نیست. نانوایان به درست تأکید کردهاند که مقصر مستقیم نابودی معیشت آنها دولت است. همین را کارگران و پرستاران نیز میگوید. مشکل همه مردم از این حکومت است. اگر ریشه همه مشکلات به حکومت بر میگردد و همه از یک درد اجتماعی و بزرگ رنج میبریم، بنابراین در برابر این حکومت باید همه ما با یک خواست عمومی و اجتماعی به جنگ مسببان این اوضاع فلاکت بار برویم.
نانوایان میگویند که با سیاستهای تعرضی حکومت معیشت دو میلیون و پانصد هزار خانواده نانواها به آستانه فروپاشی رسیده است. آیا این همان دردی نیست که بقیه مردم از آن بهشدت رنج میبرند؟ آیا این مشکل چند دهمیلیونی بیکاران نیست که آه در بساط ندارند؟ آیا این مشکل بیماران نیست که دسترسی به درمان و بهداشت مناسب ندارند؛ آیا این مشکل مردمی نیست که به داروی مورد نیاز دسترسی ندارند؟
بازنشستگان در تجمع روز شنبه از جمله شعار دادند: “ما همه نانوایی، از نانینو بیزاریم”، آیا نباید انتظار داشت که دیگر معترضین به مشکلات عدیده معیشتی به جمع نانوایان بپیوندند؟ یک راهحل و فقط یک راهحل درد ما را درمان خواهد کرد و آن هم اتحاد همگانی و سراسری بهمنظور در هم شکستن این حکومت و رسیدن به رفاه و آزادی و برابری است.
بی برقی و بیآبی را هم به این وضعیت هولناک معیشتی اضافه کنیم تا دقیقاً متوجه ابعاد عظیم فاجعه باشیم. برای اینکه بتوانیم در برابر این هیولای مرگ و نیستی از پا در نیاییم، فقط باید یکی شویم. این تنها راه ممکن برای رها شدن از شر حکومت اسلامی است. مردم شایسته رفاه و برابری و آزادیاند. برای ایجاد این جامعه انسانی متحد شویم.