امروز 24 بهمن ماه، یازدهمین روز اعتصاب غذا و چهارمین روز اعتصاب خشک گلرخ ایرائی و آتنا دائمی در زندان قرچک ورامین و هیجدهمین روز اعتصاب غذای سهیل عربی است.
گلرخ ایرائی، ساعت چهار صبح امروز در نتیجه یازده روز اعتصاب غذای تر و چهار روز اعتصاب غذای خشک دچار تشنج و سپس بیهوشی شده است.
پدر آتنا دائمی نوشته است: آتنا و گلرخ دیگر قادر به تکلم نیستند. آتنا به پدرش گفته است بدنم یخ کرده و چند بار کف بالا آورده ام.
جان گلرخ و آتنا در حالی به شکل جبران ناپذیری در معرض خطر قرار گرفته است که سهیل عربی نیز ، که در حمایت از آنان دست به اعتصاب غذا زده است در شرایط جسمانی وخیمی قرار دارد.
آیا جنایتی بالاتر از اعمال فشار و کشاندن سه انسان ظلم ستیز و برابری طلب به اعتصاب غذا و تحمیل مرگ تدریجی به آنان وجود دارد؟
گلرخ و آتنا نمادی از ایستادگی و مقاومت زنان ایران برای پایان دادن به ستم و تبعیض هستند. آنانی که زنان را نیمه انسان می پندارند و شکنجه تشنگی و گرسنگی و خطر مرگ را به زنان جسور و سازش ناپذیری چون آتنا و گلرخ و سهیل عربی ها تحمیل میکنند باید بدانند آتناها و گلرخ ها و دختران خیابان انقلاب، پیشتازان ما مردم ایران برای رهائی از کل وضعیت نکتبار موجود هستند.
آنان دیگر زنان منفردی نیستند که علیه ستم و تبعیض به پا خاسته اند بلکه نماینده سازش ناپذیر و پرشور رهائی انسان از هر ستم و تبعیض و درد و رنجی هستند.
آتنا دائمی، گلرخ ایرائی و سهیل عربی را زیر شکنجه اعتصاب غذا برده اید، با دختران انقلاب و میلیونها زن برابری طلب و مردم آزاده ایران چه خواهید کرد؟ پرونده خود را بیش از این در پیشگاه مردم ایران سنگین نکنید و به فوریت خواستهای بر حق آنان را به جا آورید.