در حاشیه دعوت از ظریف به «کنفرانس امنیتی مونیخ» در آلمان!

کنفرانسی تحت عنوان “کنفرانس امنیتی مونیخ” از روزهای ۱۴ تا ۱۶ فوریه (۲۵ تا ۲۷ بهمن) در شهر مونیخ آلمان برگزار خواهد شد. یک نکته مورد اعتراض بسیاری از مردم اینست که ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی به این کنفرانس دعوت شده است.

“ولفگانگ ایشینگر” رئیس و برگزار کننده این کنفرانس در توجیه دعوتش از ظریف برای شرکت در این کنفرانس گفته است: “ایران را نیز با وجود اوج‌گیری کم‌سابقه تنش‌ها در منطقه خلیج فارس به کنفرانس امنیتی مونیخ دعوت کرده ایم. این به نوعی تبدیل به سنت ما شده و من از آن عدول نخواهم کرد. پس ایران هم شرکت خواهد داشت.”

این جناب در ادامه و در توجیه دعوت از ظریف، پیرامون موضوعات این کنفرانس به خبرگزاری رویترز گفته است:” انتظار میرود بحث‌هایی درباره نظم جهانی، وضعیت کشورهای بحران‌زده چون لیبی و سوریه و همچنین مسئله برجام و برنامه هسته‌ای ایران و.. از موضوعات محوری کنفرانس مونیخ باشد.”

اما دعوت از ظریف درست آن هم در اوضاعی که  حدود سه ماه پیش حکومتی که ظریف نماینده آن است ١٥٠٠ نفر را در خیابانها کشت و هزاران نفر را دستگیر کرد، حکومتی که با موشک عمدا هواپیمای مسافربری را هدف قرار داد و ١٧٦ انسان بی گناه را کشت، رسما و علنا در مورد این فاجعه به مردم  دنیا دروغ گفت، یک افتضاح سیاسی جانبدارانه سازماندهندگان این کنفرانس و دولت آلمان در کل در حمایت از رژیم جمهوری اسلامی می باشد. دعوت از رژیم نماینده تروریسم اسلامی و پهن کردن فرش قرمز برای این جانیان بشدت محکوم است. دفاع  و توجیهات بی شرمانه رئیس این کنفرانس در دعوت از وزیر خارجه جمهوری اسلامی برای شرکت در این نشست ادامه سیاست مماشات جویانه و جانبدارانه تاکنونی دولتهای آلمان در رابطه با جمهوری اسلامی میباشد.

رئیس این کنفرانس گفته که از موضوعات مهم دراین کنفرانس، موضوع “امنیت خلیج فارس” و بحران هسته ای  و وضیعت سوریه  نیز می باشد به همین خاطر جمهوری اسلامی نیز به این نشست دعوت شده تا در باره این موضوعات “نظر جمهوری اسلامی” نیز شنیده شود و تلاش شود تا راه حل هایی برای بحرانهای موجود میان رژیم و غرب پیدا شود.در مورد این موضوعات بویژه موضوع  بحران هسته ای حکومت توضیح چند نکته لازم است.

سه کشوراروپایی کشورهای باقیمانده در برجام، فرانسه، انگلیس و آلمان،در طول سه سال و اندی گذشته وسیع ترین تلاش ها و تقلاها را برای “نجات برجام” در دستور گذاشته وتلاش کرده اند در مقابل آمریکا که از برجام خارج شد، آن را نگه داشته و به ادعای خودشان به عنوان تنها راه حل ممکن برای جلوگیری از دسترسی رژیم به ساخت سلاح های هسته ای و تهدید امنیت منطقه خاورمیانه، و مهمتر از همه “بازگرداندن جمهوری اسلامی به جامعه جهانی” را، به نتیجه برسانند. واین فرصتی شد برای جمهوری اسلامی که در طول حداقل یک سال گذشته بخشا با همراهی و بخشا با تائید این سه کشور و به بهانه خروج آمریکا از برجام، فعالیتهای هسته ای اش را در خفا گسترش دهد. به این امید که دردور بعد چانه زنی پیرامون امتیاز گرفتن از غرب، با دست پر سر میز مذاکرات هسته ای حاضر شود.

برگزار کنندگان این کنفرانس امیدوارند با دعوت از ظریف و برگزاری نشستهای حاشیه ای از طریق کشورهای درگیر در بحران هسته ای حکومت، راهی برای برون رفت از این بحران پیدا کنند.

 لازم به توضیح است که امسال پنجاه و ششمین باراست که این کنفرانس برگزار میشود. از بدو شکل گیری این کنفرانس در سال ۱۹۶۳ مخالفت با سیاستهای این سازمان نیز آغاز شد و به مرور درطی سالیان گذشته تبدیل به جنبشی گسترده با گرایشات مختلف سیاسی عمدتا چپ شده است. همزمان “جریانات چپ ضدجنگ”، مدافعان صلح ومخالفان گسترش سلاح های هسته ای و مسابقه تسلیحاتی،علیه سیاستهای ناظر بر این کنفرانس فراخوان تظاهرات داده اند. مخالفت با این کنفرانس و سیاستهای دولت آلمان یک موضوع داغ در جامعه آلمان می باشد.مخالفان این کنفرانس معتقدند، این سازمان جانبی ناتو بوده که سیاست های این نهاد نظامی را به پیش می برد و خود یک عامل گسترش جنگ و ناامنی در کانون های بحرانی منطقه؛ بویژه خاورمیانه می باشد.

در اعتراض به دعوت از ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی به این کنفرانس حزب کمونیست کارگری نیز برای روز شنبه ١٥ فوریه فراخوان تظاهرات مقابل محل برگزاری این کنفرانس داده است. دعوت از ظریف به کنفرانس امنیتی مونیخ  یک دهن کجی آشکار به مبارزات مردم برای رهایی از شر نکبت حکومت آدمکشان تروریست اسلامی بوده و به حق مورد  خشم و نفرت مردم ایران می باشد. جای ظریف، روحانی و خامنه ای و همه سران ومقامات بلند پایه جمهوری اسلامی پشت میز محاکمه در دادگاههای مردمی به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت می باشد نه در پشت تریبون کشورهای اروپایی و کنفرانس هایشان.

 تنها راه پایان دادن به “بحران خاورمیانه”؛ جنگ و تروریسم اسلامی، پایان دادن به حکومت جمهوری اسلامی می باشد. مردم ایران وارد جنگ نهایی و آخرشان برای تعیین تکلیف با حکومت و نهایتا برای بزیر کشیدن جمهوری اسلامی شده اند. پایان جمهوری اسلامی، پایان جنگ و ناامنی؛ پایان بحران خاورمیانه، پایان تروریسم اسلامی، و نوید آغاز دوره ای جدید در حیات سیاسی و زندگی مردمان منطقه، ورهایی از شر مذهب و دیکتاتوری تروریستی اسلامی در این منطقه می باشد و مردم ایران عزم جزم کرده اند که این نبرد سرنوشت ساز را به پیروزی برسانند.

محمد شکوهی

انترناسیونال ٨٥٥

لینک صفحه مربوط به تظاهرات علیه «کنفرانس امنیتی مونیخ» واعتراض به دعوت از ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی،عکس و فیلم