بحران ویروس کرونا جان مردم و تأمین معیشت وسلامتی مردم را به مخاطره جدی روبرو کرده است. در این شرایط بخش زیادی از کارگران ومردم زحمتکش بیکار وخانه نشین شده واز هر گونه امکانات معیشتی وداروئی وپزشکی محرومند.
البته فلاکت و گرستگی و بی تامینی با بیش از ٤٠ سال حاکمیت این رژیم در جامعه مزمن است و این خود شرایط را برای ابتلای سریعتر مردم به این بیماری هولناک فراهم تر کرده است. و همه اینها درحالیست که حکومت اسلامی خود عامل شیوع وسیع این بیماری در ایران است. از جمله جانیان اسلامی از همان آغاز شیوع بیماری خطرناک کرونا هیچگونه اقدامات پیشگیرانه ای در دستور کار خود قرار ندادند و نه تنها این بلکه با ادامه دادن به روال عادی مراودات تجاری و مسافری با چین که اساسا این بیماری از آنجا سربلند کرده بود، راه را بر ورود ویروس کرونا به ایران بیشتر باز کردند و بعد هم با پنهان کردن اخبار شیوع بیماری و وانمود کردن به اینکه اوضاع عادی است و خبری نشده است، مردم را بدون هر گونه تامین و بهداشتی در کام این بیماری هولناک رها کردند و امروز کرونا در ایران به یک فاجعه انسانی تبدیل شده است.
واقعیت اینست که دفاع از معیشت و کرامت همواره یک عرصه دائمی نبرد مردم با چپاولگران اسلامی حاکم بوده است. مردم برای جارو کردن بساط این رژیم لحظه شماری میکنند. مردم با خیزش آبان و دیماه خود و با شعار جمهوری اسلامی نابود باید گردد، عزم خود را برای به زیر کشیدن این حکومت اعلام کردند. گسترش شیوع کرونا و ابعاد انسانی این فاجعه خشم و نفرت وسیع تر مردم را نسبت به این جانیان برانگیخه است. حرف مردم امروز اینست که کرونا خواهد گذاشت و بعد از کرونا دوباره میادین به میدان تجمعات اعتراضات گسترده ما تبدیل خواهد شد و کوتاه نمی آییم. از جمله در همین دوره که جامعه با بیماری کرونا در گیر است، مردم در شهرهای مختلف و به اشکال مختلف دست به اعتراض زده و با بیانیه های اعتراضی و اولتیماتوم دادنهایشان و با اعتصاب و دست کشیدن از کار صدای اعتراض خود را بلند کرده و خواستار مطالبات و حق و حقوق خود شده اند .برای نمونه در هفتم اسفند تعدادی از کارگران عسلویه فاز ۲۱ با اعلام اعتراض علیه نبود امکانات برای مقابله با کرونا تهدید به اعتصاب کردند. در همین راستا در قم کارگران با انتشار نامه ای سرگشاده در شبکه های اجتماعی اعتراض خود را بیان کردند. و یا خانواده های زندانیان سیاسی و نیز تشکلها و گروههایی از کارگران و فعالین اجتماعی طی بیانیه های مختلفی با اشاره به وضع اسفناک زندانها و خطر جانی ان برای زندانیان خواهان آزادی آنان شدند و طومارهایی با بیش از دو هزار امضا به راه افتاد. و نمونه های اخیر تر آن فراخوان کارگران راه آهن به اعتصاب سراسری در همین هفته و به راه افتادن گفتمان اعتصاب در فولاد اهواز بود. کارگران راه آهن فراخوان به اعتصاب در تمام شهرها را داده بودند. رژیم اسلامی در هراس از به راه افتادن زنجیره ای از اعتصابات کارگری رژیم فورا حرکت برخی از خطوط قطار های مسافربری را کنسل اعلام کرد و فولاد اهواز را هم تا اطلاع بعدی تعطیل اعلام کردند. و جالب اینست که با توجه به موقعیت قدرتمند اعتراضات در فولاد اهواز کارخانه را با وعده پرداخت حقوق تعطیل کردند.
واقعیت اینست که جمهوری اسلامی با ویروس کرونا بازی سیاسی کثیفی کرده و بعد از خیزش آبان و جلو آمدن قدرتمند تر جنبش سرنگونی همه تلاشش این بود که از این اتفاق به عنوان ابزاری برای سایه انداختن بر اعتراضات مردم استفاده کند. اما مردم در جنگ با کرونا نیز ناگزیرند با حکومت اسلامی بجنگند. زیر فشار معلمان و خانواده های دانش آموزان و دانشجویان رژیم ناگزیر شد مدارس و دانشگاهها را تعطیل اعلام کند. آنها را تعطیل کرد تا مبادا گفتمان اعتصاب عمومی به گفتمان جامعه تبدیل شود. الان هم زیر فشار اعتراضات کارگران اینجا و آنجا مراکزی را تعطیل میکند اما در همه جا کار را تعطیل نمیکند و میخواهد به قیمت جان کارگر هم که شده چرخه تولیدشان در حرکت باشد. و آخرین خبر اینکه در ایران خودرو بعد از اعتراضات بسیار کارگران و پخش خبر ابتلای سه کارگر این کارخانه به کرونا سراسیمه کارخانه را تعطیل اعلام کردند. این چنین است که جمهوری اسلام با کرونا هم دارد از مردم قربانی میگیرد. در این جدال است که گفتمان بر سر اعتصاب عمومی و گفتمان بر سر اعتصاب سراسری کارگری وسیعتر شده است.
در هر حال شرایط از لحاظ ابتلاء به کرونا در بسیاری از شهرها قرمز است. اما کارخانجات تعطیل نشده و کارگران باید به سر کار بروند. از جمله هنوز کارگران کارخانجاتی چون نادری، نوشین، نادی، پیمان و بسیاری از مراکز دیگر در شهرهای مختلف دارند سر کار میروند. سرکار میروند بدون اینکه امنیت جانی داشته باشند. در این شرایط کارگر سر کار میرود برای اینکه از سوی دیگر گرسنگی دارد خود و خانواده اش را نابود میکند. زیر فشار چنین شرایطی جهنمی ایست که جامعه در لبه یک عصیان و یک خیزش بزرگ قرار گرفته است. و در چنین شرایطی است که مردم با جنبش دادخواهی خود جلو آمده و از قرنطینه هایشان اولتیماتوم میدهند و میگویند کرونا میگذرد و بعد از آن جواب جنایاتتان را خواهیم داد.
دولت در برابر جان و زندگی مردم مسئول است. کار باید در همه جا تعطیل شود ومزد کارگران پرداخت شود .باید به کارگران بیکار بیمه بیکاری داده شود.و باید همه مردم از درمان رایگان برخوردار باشند و باید امکانات مجانی پیشگیری از کرونا در اختیار همه مردم قرار گیرد. و برای عملی شدن همه اینها باید خود ما کارگران دست به کار شویم. اعلا م اعتصاب عمومی بطور واقعی راهی برای حفظ جان ما کارگران و خانواده هایمان و جلوگیری از اشاعه بیشتر بیماری کرونا و تحمیل خواستهایمان به جانیان اسلامی است. باید در مقابل این حکومت مرگ وجنایت وچپاول ودروغ دست به اعتصاب واعتراض سراسری زد .رفاه و آزادی و برابری حق مسلم مردم است.*
کارگر کمونیست ٦١٣