مندرج در ژورنال شماره ۸۰۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سحرگاه روز چهارشنبه ۱۷ مرداد، قاتلان و دزدان و فاسدان اسلامی حاکم ۲۲ نفر را به اتهام جرائم غیرسیاسی از جمله قتل، جرائم مرتبط با مواد مخدر و تجاوز در زندان قزلحصار کرج اعدام کردند. روز ۱۶ مرداد نیز ۳ نفر در شیراز و ۳ نفر در بندرعباس به دار آویخته شدند. قضات بیرحم حکومت در بیدادگاههای اسلامی، بر اساس قوانین قرونوسطایی و در روندی ناعادلانه، قربانیان نظام خود را به اعدام محکوم کردند و همراه با صدای اذان به قتل رساندند.
این گوشه کوچکی از کارنامه سراپا ننگ و جنایت حکومت، و از جمله دولت پزشکیان، است که برای بقای خود میکشد تا به خیال خود مردم را مرعوب کند. حکومتی که هر روز بیشتر در باتلاق بحرانهای همهجانبه فرومیرود و تنها راهحلش برای تداوم عمر ننگین خود سرکوب بیشتر و اعدام بیشتر است.
اما نگاهی گذرا به اعتراضات هفتههای اخیر، از اعتراضات و اعتصابات کارگران تا تجمعات پرشور و هر روزه بازنشستگان، از پیامها و مراسمهای دادخواهان تا فریاد بلند زندانیان سیاسی زن و پیوستن زندانیان ۱۹ زندان به سهشنبههای اعتراض علیه اعدام، از بیانیههای دانشجویان تا فعالین حقوق زن، از حضور گسترده در شبکههای اجتماعی علیه اعدام و احکام اعدام تا تجمعات خارج کشور، نشان میدهد که جامعه هر روز بیشتر و با اشکالی متنوعتر در مقابل حکومت صفآرایی کرده و همین روحیه تعرضی حاکم بر جامعه است که حاکمان را وحشتزده کرده است.
رئیسیشان در اتفاقی مشکوک سقوط کرد. مترسکی به اسم پزشکیان را در اوج درماندگی از صندوق درآوردند. اسماعیل هنیهشان در امنیتیترین نقطه تهران به کمک نفوذیهای اسرائیل در بالاترین سطوح سپاه و دستگاههای امنیتی به قتل رسید. فضای جنگی راه انداختند تا ذهن مردم را به موضوعی دیگر منحرف کنند، اما این نیز به حکومت کمکی نکرد. به همین دلیل میکشند تا با تنها وسیلهشان تلاش کنند دشمن داخلی را مرعوب کنند. مردم اینها را میدانند، دشمن اصلی را میشناسند و سر جنگ با کس دیگری ندارند. مردم از هر اتفاقی بیفتد، میدانند که باید دشمن خانگی را نشانه روند. فریب چیزی را نمیخورند و آنقدر اعتراض و اعتصاب و تجمع میکنند، آنقدر جنگ روانی علیه دشمن خانگی راه میاندازند و آنقدر دشمن را ضعیف و درمانده میکنند و شکافهای درونیاش را تشدید میکنند تا در فرصتی حسابش را برسند.