سازمان حقوق بشر ایران؛ ۳۱ شهریور ۱۴۰۲: بررسی آماری سازمان حقوق بشر ایران درباره آسیبدیدگان از ناحیه چشم در جریان سرکوب اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱، و مقایسه آن با فهرست کشتهشدگان، نشان میدهد که شلیک نیروهای سرکوبگر به صورت و چشم زنان، با تقریب بسیار بالایی «سیستماتیک و هدفمند» بوده است.
آمار سازمان حقوق بشر ایران نشان میدهد که در سطح کشور، حدود ۹درصد کشتهشدگان اما ۲۸درصد آسیبدیدگان چشمی از میان زنان بودهاند.
در نمونه آماری سازمان حقوقبشر ایران از شهر کردنشین مهاباد، واقعدر استان آذربایجان غربی، زنان کشتهشده تنها ۱۵درصد از کل کشتهشدگان، اما زنانی که چشمشان آسیب دیده است، ۵۶درصد از کل مصدومان چشمی بودهاند.
سازمان حقوق بشر ایران با انتشار این گزارش، ضمن تأیید دوباره ارزیابی پیشین خود در ۱۴ بهمن ۱۴۰۱ مبنیبر «سراسری، هدفمند و سیستماتیک» بودن شلیک به چشمها، اکنون با مستندات بیشتری بر یافتههای خود تأکید میکند.
محمود امیریمقدم، مدیر این سازمان، گفت: «بررسی آماری سازمان حقوق بشر ایران نشان میدهد که جنایات بیرحمانه حکومت جمهوری اسلامی در اعتراضات سال گذشته با برنامهریزی، هماهنگی و محاسبه صورت گرفته است. این جنایات بههیچوجه نمیتواند خودسرانه باشد. رهبر جمهوری اسلامی، علیخامنهای و همه نیروهای تحت فرمانش که در این جنایات مشارکت داشتهاند، باید پاسخگو باشند.»
https://iranhr.net/media/files/Eye_Injury_Report-Sep_2023.pdf
در یک سال گذشته، گزارشهای فراوانی از آسیب چشمی معترضان در جریان اعتراضات سراسری به سازمان حقوق بشر رسیده است. بسیاری از مواردی که این سازمان ثبت کرده است، طی این مدت مشخصاتشان در رسانهها و شبکههای اجتماعی نیز منتشر شده و بسیاری از آنها، بهویژه کسانی که توانستهاند از ایران خارج شوند، روایتهایشان را با عموم به اشتراک گذاشتهاند؛ شماری از آسیبدیدگان هم ترجیحدادهاند روایت و مدارک پزشکی خود را تنها به شرط حفظ محرمانگی در اختیار نهادهای مدافع حقوق بشر بگذارند. اما بدیهی است که بسیاری از آسیبدیدگان یا خانوادههای آنها نیز بهدلیل تهدید نهادهای امنیتی سکوت اختیار کردهاند. برگرفته از وب سایت سازمان حقوق بشر ایران