
به یاد دارم داستانی را که در تمامی کتاب های درسی جمهوری اسلامی بارها بارها نوشته آمد ، نوشته آمد که فرعون از فرزند پسر ترس داشت چون میدانست سقوط حکومتش به دست یک پسر است .هرچه این داستان است یک واقعیت ، اقسانه،خرافه یا هرچه فقط میدانم که داستانی را که همیشه برایمان میگفتند سرنوشت این حکومت قاتل است، سقوط و نابودی این جمهوری به دست یک دختر خواهد بود ، به دست یکی از زنان این کشور که از این همه بیداد به جان آمداند و جنبشی را رقم زدند که پرچمی را ساخت برای کل جهان ، زنانی که نه تنها در خانواده ، محل کار،خیابان و شبکه های اجتماعی باید خشنونت های کلامی و جسمی را تحمل کنند.
این حکومت از جنسیت زن میترسد . ماجرای مسمومیت دانش آموزان دختر یک پیام بیشتر نداشت ، که این قاتلان قصد جان فرزندان مارا کرده آمد و تنها پاسخ در برخورد چنین تهدیدی ایستادن و دفاع کردن است.اینان چنان ترسو و بذل هستند که ترس گسترش هرچه بیشتر مخالفت ها و سرایت آن به دیگر ممنوعیت های اجباری آنها را وادار کرده است که بر سر هر کوچه خیابان کسی باشد که تذکر بدهد ، حالا در مترو باشد یا فروشگاه با ظرف ماستی تا حمله کند به افراد و آنها را بترساند . ایناندر جمع بندی نهایی خود در موضوع مقابله با آزادی زنان وا مانده آمد! برای باقی ماندن در صحنه و حفظ نیروهای تندرو و اندک خود دست آنان را برای انجام اعمال خشونت آمیز و مقابله با بانوان بازگذاشته است. بخشی از راه کار احمقانه آنها ترساندن دختران جوان که پرشورترین بخش جامعه هستند به وسیله حملات شیمیایی برنامه ریزی شده است . آنها که عملا و رسماً توان آن را ندارند تا تاریخ را به عقب بازگردانند و زنان را همچون طالبان خانه نشین کنند و مدارس را تعطیل سازند می خواهند با بوجود آوردن جو ترس و وحشت این اتفاق را به دست خود مردم رقم بزنند.
این جمهوری نمیخواهد باور کند که مردمان این کشور آگاه شده اند وقتی ساچمه و گلوله کار ساز نبوده قطعا سطل ماست کاری از پیش نخواهد برد ، پلمپ مغازه و حکم جلب باعث عقب نشینی نخواهد شد .کسی که دیروز به غزاله شلیک کرد ،مهسا را کشت و صورت نیکای مارا خورد کرد یکی مثل همین فرد است که امروزسطل ماست را روی دختر و زن مان خالی کرده است تنها تفاوتش این است که آن زمان تفنگی در دست داشته است.
پس از گذشت ۴۴ سال از فریاد زنان آزاده ایرانی، در خیابان های تهران که شعار «ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم» را فریاد زدند، شیر دختران و زنان وطن، اینبار اما، با حمایت پدران، برادران و همسران خویش دوباره به پا خاسته اند تا صفحه جدیدی از کتاب تاریخ مبارزات زنان جهان را ورق بزنند. بر یکایک ماست تا با آموزش صحیح و مستمر در شناساندن حقوق برابر و رفع تبعیض جنسی، نسبت به اعتلای کرامت انسانی فارغ از هرگونه گرایش جنسی بصورت موازی قدم برداریم و از انجام هر گونه عملی که موجب به انحراف کشاندن قیام آزادیخواهانه زنان و مردان در سراسر دنیا میشود پرهیز نماییم.