روز یکشنبه مجلس جمهوری اسلامی به دستور خامنه ای جلسه غیر علنی برای بررسی “ساختار بودجه” برگزار کرد. پیرامون مباحث مطرح شده در این جلسه، اسدالله عباسی سخنگوی هیأت رئیسه مجلس گفته است: این جلسه غیرعلنی به منظور بررسی دستورات خامنه ای درباره “اصلاح ساختار بودجه” بود. وی در ادامه ضمن تشریح محورهای مهم مباحث این جلسه، درباره “فصل درآمدزایی پایدار” گفته است: “در اصلاح ساختار بودجه به اصلاح نظام یارانه پنهان انرژی، اصلاح نظام مالیاتی و تأمین اجتماعی، مولدسازی و مدیریت داراییهای دولت در ارتباط با درآمد زایی، قطع وابستگی بودجه به نفت و تبدیل تهدید تحریمها به فرصت از جمله مواردی بود که مطرح شده است.”
برخی نمایندگان مجلس درباره اهمیت این جلسه جسته و گریخته محورهایی از مباحث این جلسه را در سخنرانی هایشان در مجلس اشاره کرده اند که حاکی از طرح و سازماندهی وسیع و گسترده حملات حکومت به معیشت و زندگی کارگران و مردم می باشد. خامنه ای و مجلس تصمیم گرفته اند به بهانه “اصلاح ساختار بودجه” و برای تخفیف بحران اقتصادی لاعلاج حکومت چاره اندیشی بکنند. بر اساس اظهارات نمایندگان مجلس و دولت، درباره جایگزین منابعی برای تامین کمبود درآمدهای نفتی و تاثیرات تحریمها به توافقاتی رسیده اند. در این رابطه تعیین تکلیف با مبحث قطع یارانه های انرژی یک محور مهم این تصمیمات بوده است. به این موضوعات پائین تر خواهیم پرداخت. اما ابتدا چند نکته در باره علت برگزاری این جلسه غیرعلنی به درخواست خامنه ای اشاره میشود.
واقعیت این است که بحران و رکود افتصادی ادامه دار که نتیجه سیاستهای خود حکومت است، اقتصاد حکومت را کاملا زمین گیر کرده و از هم پاشیده است. کاهش شدید درآمدهای نفتی دولت، به اعتراف خود مقامات رژیم مشکلات مالی عدیده ای برای اداره حکومت بوجود آورده است. در یک چنین اوضاعی حکومت از طرفی با یک جامعه معترض به نابرابری و فقر و فلاکت و بیکاری روبرو بوده و از طرف دیگر دزدی و اختلاس و فساد روز بروز افزایش یافته و این امر باعث اعتراضات گسترده و سراسری در دو سال گذشته شده است. خطر گسترش اعتراضات مردم یک فاکتور بسیار مهمی است که حکومت از آن وحشت دارد.
علیرغم اینکه حفط قدرت و حکومت با هر وسیله و به هر بهانه ای از نظر حکومت دزدان و قاچاقچیان، امری “مشروع” و مهمترین مشغله کل نظام شده است، اما اختلافات و کشمکش های درون حکومتی وسیع تر و بالاتر از هر دوره ای شده است. تلاش خامنه ای برای “ایجاد وحدت در صفوف حکومت” عملا شکست خورده است. صفوف حکومت به هم ریخته تر و از هم پاشیده تر از هر دوره ای می باشد.
و بالاخره حکومت در حالی از کمبود منابع مالی، کسری بودجه و طرح و نقشه اش برای چاپیدن هر چه بیشتر چندرغاز دستمزدها و درآمدهای مردم سخن می گوید، که اختلاسها، دزدی و فساد باندهای حکومتی ابعاد نجومی به خود گرفته و هر روز گوشه هایی از آن در خود رسانه های حکومتی منتشر میشود. نفس افشا شدن برخی از دزدیها و انعکاس در رسانه های رژیم از یکسو نشانگر تشدید اختلافات درون حکومت است و از سوی دیگر سهم خواهی جناحها و مسابقه چپاول ثروت جامعه و محصول دسترنج کارگران است.
در این وضعیتی که حکومت در آن گرفتار آمده است، اکنون نقش جلسه غیرعلنی مجلس به درخواست خامنه ای در واقع مهر “قانون” کوبیدن بر تعرض گسترده ای به زندگی زیر خط فقر و فلاکت کارگران و مردم زحمتکش است. آنچه که نماینده مجلس از آن به عنوان “اصلاح ساختار بودجه، درآمد زایی و مقابله با تحریمها و…” یاد می کند، در واقع تلاش و تقلای حکومت برای تصویب و به اجرا گذاشتن تعرض مذکور می باشد. اساس این سیاست در کنار تحمیل فقرو فلاکت، بیکاری و زندگی های چندین برابر زیر خطر فقر بر گرده مردم، به همراه گرانی های گسترده قیمت کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم، مدیریت گرانی ها و کسب درآمدهای هر چه بیشتر برای حکومت، تامین درآمدهای جایگزین ناشی از کاهش صادرات نفت برای جبران کسری بودجه می باشد. فقط یک مورد از ماجرای کسری بودجه، کسری ۶۰ هزار میلیارد تومانی در بودجه جاری می باشد که دولت آن را نتیجه اعمال تحریمها برای فروش نفت می داند، می باشد.
حذف یارانه های انرژی و سوخت
یک موضوع بسیار مهم تصمیمات این جلسه مسئله حذف یارانه های انرژی و سوخت می باشد، نکته ای که در ادامه اجرای طرح هدفمندی یارانه ها بخش مربوط به یارانه های انرژی و سوخت می باشد. سیاست دولت و حکومت این است که یارانه های بنزین، گاز، گازوئیل، نفت و مایعات نفتی را به تمامی قطع بکند. دولت میگوید که سوخت ارزان و یارانه ای بوده که باید قیمتش آزاد شود و دولت دیگر قادر به پرداخت یارانه به این بخش نبوده و متعاقبا ادعا می کند که درآمدهای حاصل از آن به پرداخت یارانه نقدی اختصاص می یابد. این ادعا را نزدیک به یک دهه است مدام تکرار کرده و به مرور قیمت انواع سوخت را چند نرخی اعلام کرده و درآمدهای هنگفتی بدست آورده اند. درآمدهایی که به اعتراف سازمان هدفمندی یارانه های حکومت و مرکز پژوهش های مجلس رقمی بالای ۱۲۰ هزار میلیارد تومان بوده که نزدیک به یک سوم آن معلوم نیست کجا رفته است. حالا در ادامه اجرای مرحله سوم و نهایی طرح هدفمندی، حکومت تصمیم به اجرای همه مفاد این طرح گرفته است. نتیجه بلافصل آن چند نرخی شدن قیمت انواع سوخت، آزاد سازی قیمت سوخت و نهایتا گرانترشدن قیمت انواع سوخت و گرانی و فشار هرچه بیشتر بر قدرت خرید مردم می باشد.
گرانی آب و برق و گاز
محور دیگر این مباحث که زیر عنوان “تامین منابع درآمد زایی برای دولت” گنجانده شده است، موضوع گران کردن آب و برق و گاز می باشد. در طول چند سال گذشته یک مقاومت جدی در جامعه در مقابل گران شدن قیمت آب و برق و گاز وجود داشته و دولت بدلیل وحشت از شروع مجدد اعتراضات دست به عصا شده و بخشا موفق نشده سیاستش در این عرصه را به تصویب و به اجرا بگذارد. الان اوضاع خراب اقتصاد و منابع درآمدهای دولت بقدری به هم ریخته است که حکومت تصمیم به آزاد سازی قیمت آب و برق و گاز مصرفی مردم گرفته است. در قدم اول یارانه های برق و آب و گاز در حال قطع شدن می باشد. نتیجه بلافصل آن گرانی آب و برق و گاز برای مردم می باشد. قبض های نجومی هزینه های برق در راه است.
علاوه بر آب و برق و گاز افزایش قیمت حمل و نقل عمومی نیز مطرح شده است. هر ساله دولت بطوراتوماتیک افزایش قیمت بلیت اتوبوس، مترو و قطار و کرایه تاکسی را بین ۱۵ تا ۱۷ درصد اعمال می کرده است. الان دولت ادعا می کند که قیمتها “واقعی” نبوده و باید با اوضاع جدید اقتصادی حکومت “منطبق” بشود. گرانی های بیشتر هزینه حمل و نقل عمومی در راه است.
گرانی نان
تلاش و تقلای حکومت برای حذف یارانه نان و آزاد کردن قیمت نان و تقلا برای تحمیل گرانی و افزایش قیمت نان از جمله مباحث دیگر این جلسه بوده است. دولت و حکومت در چند ساله گذشته به خاطر ترس و وحشت از بازگشت اعتراضات گسترده علیه گرانی نان، برای مثال اعتراضات دی ماه ۹۶ و مرداد ۹۷ مجبور شدند رسما اعلام بکنند که نان فعلا گران نخواهد شد.
موضوع نان و گران شدن آن موضوع بسیار مهمی بود و خطرات اجتماعی وسیع و گسترده برای حکومت به دنبال دارد. اما در کنار تائید عدم افزایش قیمت نان، دولت در جاهای دیگر دوفاکتو گرانی نان را غیر مستقیم تصویب و به اجرا گذاشته و تقصیر را گردن نهادهای دیگر حکومت می اندازد. برای مثال آرد را گران کرده و یارانه آرد عملا حذف شده است. نانوایان به بهانه گرانی آرد، قیمت انواع نان را افزایش می دهند. آرد یارانه ای را میگیرند و قیمت نان را به قیمت دلخواه و آزاد به مردم می فروشند. در همین رابطه “ستاد تنظیم بازار” هر سال چندین بار در توجیه افزایش قیمت انواع نان توسط نانوایان، دست به توجیه گرانی نان میزند. برای مثال دولت مدعی شده هزینه سوخت نانوایی ها، حمل و نقل آرد، نگهداری آرد و گندم در سیلوها و انبار، در کنار هزینه برق و گاز گران شده، در نتیجه عرضه کنندگان نان این گرانی ها را بین ۱۰ تا ۱۵ درصد روی قیمت انواع نان اعمال می کنند. که از نظر دولتی اشکالی ندارد. گرانی چراغ خاموش نان مدتهاست اجرایی شده است.
آنچه مسلم است جمهوری اسلامی و دولتش طرح تعرض و حملات گسترده و وسیع به سطح معیشت و زندگی کارگران را در دستور دارند.نتایج اجرایی شدن این سیاستها، تحمیل فقر و بیکاری و بی تامینی محض، افزایش گرانی ها، بویژه گرانی کالاهای اساسی و انواع سوخت و آب و برق و انجماد دستمزدها، زدن از خدمات بیمه ای برای کارگران و مردم و… می باشد. جمهوری اسلامی در نظر دارد آوار و خرابی های اقتصاد بحران زده و از هم پاشیده اش، با رکود تولید و کاهش درآمدهای نفتی و غیره را روی سر مردم خراب بکند.
پول و ثروت و منابع مالی به اندازه کافی در آن جامعه وجود دارد ولی به دلیل وجود رژیم فاسد و سراسر مافیایی حکومت دزدان و آدمکشان اسلامی سرمایه، هزینه ای برای بهبود اوضاع زندگی و معیشت مردم نکرده و نمی کنند که هیچ، با پر رویی و وقاحت تمام مشغول طرح و نقشه کشیدن برای سرکیسه کردن و خالی کردن جیب کارگران و مردم می باشند. فساد و دزدی در این حکومت نهادینه شده است. در کنار آن حکومت برای لفت و لیس باندهایش، برای دزدی و قاچاق، برای تامین منابع مالی حمایتش از تروریسم اسلامی در منطقه، پول کم نداشته و سر کیسه را برای این اموراتش شل کرده است.
کارگران و مردم در برابر این سیاستهای ریاضت کشی عریان و تحمیل فقر و فلاکت بر گرده مردم ایران، راه دیگری جز مقاومت، مبارزه و اعتراضات وسیع و سازمانیافته و سراسری ندارند. گام اول و مهم برای خلاصی جامعه از فقر و فلاکت موجود سرنگونی رژیم اسلامی است.*
کارگر کمونیست ۵۸۱
محمد شکوهی
۱۶ جولای ۲۰۱۹