دوستان گرامی!
این جنبشی که برای لایروبی جامعه ایران از تعدی و تجاوز به زنان شروع شده یک شکایت تک موردی، یک خبر صفحه حوادث روزنامه ها، یک موج زودگذر جنجالی نیست. این یک سونامی سیاسی و اجتماعی است. این یک جنبش است. یک اعتراض بی همتای مهم است. یکی از جلوه های جلو آمدن جنبش حق زن در ایران است. جنبش حق زن با این کار راه حل جلو پای کل جامعه ایران میگذارد. جامعه ایی که زنانش به خاطر تنهایی، به خاطر درد ناشی از تجاوز و تعدی و بیحقوقی، دیپرشن گرفته، خودشان را میکشتند، از پل ها پرت میکردند، به دار میزدند.
این جنبش آمده تا راه حلی امید بخش، تغییر دهنده و اجتماعی جلو پای زنان و کل جامعه ایران بگذارد. این افشاگریها با زبان بی زبانی میگویند به جای کشتن خود، به جای نفله کردن خودتان، بلند شده، اعتراض کنید. نترسید، افشا کنید. شما مقصر نیستید، تجاوز و تعدی به شما به خاطر اشتباه شما نبوده و نیست، حق شما این است بدون ترس زندگی کنید. مسئولیت تجاوز بر عهده متجاوز و تامین امنیت زن توسط قانون و دولت است.
این جنبش دارد راه نشان میدهد اینکه نام متجاوز و نحوه تعدی و تجاوز به خود را بدون ترس، ترس از آبرو ریزی، ترس از ملامت شدن، ترس از تحقیر اعلام کنید. فراخوان این جنبش الان مورد استقبال واقع شده است، چون زنها امیدوارند، دلخوشند به این که با وجودی که حکومت ایران پشت و پناه متجاوزان میباشد، مردم ایران ولی، پشت و پناه زنان معترض و افشاگر هستند.
باید از این جنبش بطور سیستماتیک و همبسته و متحد دفاع کنیم. چون راه حل خوبی جلو این جامعه در دل اختناق گذاشته است. برای یک دفاع جانانه، به یک جبهه مشترک احتیاج داریم. زن یا مرد، فرقی نمیکند. اول مهم این است ببینیم پلتفرم دفاعی ما روی چه ستونی استوار است:
۱. این موج افشاگری اعم از خبرنگاران زن یا دانشجویان دانشگاه هنر باید به فوریت با حمایت عمومی جامعه مواجه بشود. اخبار ان پخش بشود. افشاگریها و روایتهای زنان رسانه ایی بشود.
۲. یک مانع مهم تشکیل یک جبهه قوی دفاع از زنان، آرا و عقایدی مذهبی، سنتی، مردسالارانه است که همیشه در کیس های تعدی و تجاوز به زنان، اول از همه در نقش منجی « کرم از خود درخت است» ظاهر میشود. این یک پایه فکری مهم است که کمک ایدئولوژیکی به متجاوز و به نظام سیاسی حاکم بر ایران میکند. الان که جامعه توجهش به این افشاگریها جلب شده، بسیار فرصت خوبی است که چهارچوب این طرز فکر را پیاده کنیم، همه اجزائش را نقد و از صحنه بیرون کنیم. چون این خودش یک پایه خشونت به زن توسط جمهوری اسلامی در ایران است.
۳. اگر این موج افشای تعدی و تجاوز به زنان در ایران تعمیق نشود، یعنی در حد اعتراض و افشای این یا آن لات محل و متجاوز دانشگاه باقی بماند قدرت بین المللی شدن، قدرت سراسری شدن ندارد. باید مدام تاکید کرد که علت رشد روز افزون تعدی و تجاوز به زن در ایران حاکمیت جمهوری اسلامی و بیحقوقی مطلق زنان است. باید تجاوز را به خشونت حاکم ربط داد. باید قوانین ضد زن این حکومت، بخصوص نقش حجاب اجباری را بیرون کشید و ارتباطش به تجاوزها را به عالم و ادم نشان داد.
۴. این جنبشی که شروع شده هنوز هیچ اسمی ندارد. یک هشتگ خوب، یک اسم کوتاه خوب لازم دارد. اسم باعث میشود اعتراض یکپارچه بشود. کارهای بسیار زیبایی در عرصه بین المللی شده که یک معدن غنی کار بالای تبلیغی و رسانه ایی است.
کافی است بیست/سی نفر از ما بصورت کمپینی حواسمان به این اخبار باشد. فوری زاویه های جدید هر کیسی را دریافت، کریستالیزه کنیم، اعتراض را منسجم و جلو جامعه بگذاریم. کافی است ده پانزده نفر سیستماتیک دنبال کنند. بحث کنند. مخالفین این جنبش را نقد و افشا کنند. تجربه های جهانی را بررسی و وسط بکشند.
امیدوارم اعلام این کمپین فراخوانی باشد برای یکپارچه کردن و سیستماتیک کردن دفاع خوبی که باید از این زنان بشود. به اعتقاد من اگر جنبش حق زن غفلت بکند، متوجه اهمیت این موج نباشد، وقتی اینها ناامید شدند، نتیجه برگشت این موج برای ما فاجعه بار خواهد بود. هیچ زنی تا آخر دنیا هم باشد نمیتواند داغ تعدی و تجاوزی که در حقش شده را به راحتی قورت داده و فراموش کند. از جمع آوری اخبار، تا نشان دادن عکس العمل دفاعی، تا نقد کسانی که روبروی این زنان ایستادند، تا گیر اوردن انها، مصاحبه با انها، تا افشای متجاوزین، همه و همه در چهارچوب این کمپین است.
من با اعلام این کمپین شخصن التزام میدهم که در صدر فعالیت خودم ساختن یک جنبش دفاعی از زنان مورد تعدی و تجاوز گرفته را دنبال کنم. دیروز و امروز متوجه شدم که تعداد زیادی از دوستان همین التزام را به خودشان داده اند. بخوبی دنبال میکنند. این خیلی امیدوار کننده است. خوبی اعلام کمپین این است روی این التزام اسم میگذاریم، یک پله بالاتر می رویم، خود قربانیان بفهمند تنها نیستند. خوشحال میشوم که با هر کسی، با هر مرام و عقیده ایی در این زمینه مشخص همراهی کنم و همراهی شوم.