فرهاد بمدت ۲ ساعت کنار آزاد ماند و برای کمک گرفتن از کولبران دیگر او را تنها میگذارد، درحالیکه ته دلش ناراحت و نگران از سرنوشت برادرش بود اما چارهای برایش باقی نمانده بود بجز اینکه بتواند تلاش کند تا برود و برای نجاتشان کمک بیاورد.
با اینحال باز در نیمه راه دوباره به پیش برادرش برمیگردد تا از زنده ماندن آزاد مطمئن و کمی آرام شود.وقتی پیش آزاد بازمیگردد با جسد بی جان و یخزده برادرش مواجه و نا امید و با قلبی شکسته و گریان با بغض و ناراحتی راه میافتد که هرطور شده راهی برای کمک و خبر کردن مردم پیدا کند.
فرهاد هم در راه برگشت بخاطر گمکردن راه در آن کوهستان یخی و طوفانی و شدت برف و کولاک ساعتها برای زنده ماندن و نجات جانش به کوهها و صخرههای یخی و پوشیده از برف چنگ میزند و دستان کوچک زخمی و مشتهای گره زده اش داستان جسارت و ازخودگذشتگی و مقاومت برای زندهماندن را با قلب کوچکش اما پر از عشق و انسانیت و فداکاری برای مردم در ایران و سراسر دنیا باقی گذاشت.
فرهاد بخاطر نجات زندگی برادرش خودش هم جان عزیزش را از دست داد و این تراژدی به دنیایی از غم و اندوه برای مردم کردستان و ایران و ابراز احساسات همدری و همبستگی انسانی با این خانواده همراه شد.
جمهوری اسلامی مسبب جان باختن آزاد و فرهاد خسروی است و باید پاسخگوی مرگ و میر و کشتار کولبران نانآور و کاسبکاران مرزی و همچنین کارگرانی باشد که برای تکهای نان جانشان را از دست داده اند.نه میبخشیم و نه فراموش میکنیم. یاد «فرهاد و آزاد خسروی» گرامی باد!هه ژار علی پور – ۲ دیماه ۹۸، ۲۳ دسامبر ۲۰۱۹
