روزبه کردونی (کارشناس حوزه آسیبهای اجتماعی، رئیس سابق مرکز پژوهشهای تامین اجتماعی و مشاور اسبق وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) به ایلنا گفته:جمعیت زیر خط فقر دوبرابر و شاغلین زیر خط فقر ۵ برابر شدند/
مطالعات ما نشان میداد بین سال ۹۸ تا ۱۴۰۰ در دوره کرونا، (و مطالعه معاونت اجتماعی و فرهنگی وزارت کار در سال ۱۴۰۱ که روند همین مطالعه را تایید کرد) جمعیت زیر خط فقر مطلق کشور، از ۱۵ درصد به ۳۰ درصد افزایش یافت. در واقع تعداد افراد زیر خط فقر ما در مدت کمتر از چهار سال به دو برابر افزایش پیدا کرد. این نکته آن بود که جمعیت زیر خط فقر مطلق که از ۱۵ درصد به ۳۰ درصد کل کشور رسیده بود، تا پیش از این بیشتر شامل افراد بیکار و فاقد شغل دائم بود. ما در مطالعه جدید اما فقر افراد دارای بیمه اجتماعی را نیز بررسی کردیم که علی القاعده سرپرست خانوار در آن خانوادهها کار میکنند و حقوق میگیرند. یعنی ما با کارگرانی مواجه بودیم که بیمه برای آنها رد میشد.
جمعیت زیر خط فقر مطلق کل ما دو برابر شده بود، اما آمار جداگانهای که از فقر افراد دارای پوشش بیمهای اجتماعی و شاغل به دست آمد، نشان میداد که جمعیت افراد زیر خط فقر مطلق شاغلین ۵ برابر شده است. یعنی اگر ما قبلا با فقر افراد بیکار مواجه بودیم، اکنون پس از این دوره با رشد فقر مطلق در میان افراد شاغل مواجه هستیم. این نکته بسیار حائز اهمیت است که از نظر تخصصی و علمی، قطعاً «فقر» و مشکلات معیشتی تنها علت بروز آسیبهای اجتماعی نیست؛ اما قطعاً یکی از مهمترین دلایل بروز آسیبهای اجتماعی و شیوع آن، مشکلات معیشتی و فقر است! فقری که در این دوره بیش از همه گریبان کارگران را گرفته است.