کارگران و کارزار  حمایت از بازداشت شدگان هفته تپه

پیوستن به کارزار حمایت از بازداشت شدگان هفته تپه توسط کارگران بخشهای مختلف تولیدی امری ضروری و تعین کننده شده است.

اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه و رو در رویی آنها با دولت و جمهوری اسلامی سرمایه سابقه بس طولانی دارد. از سال ١٣٩٧ کارگران نیشکر هفت تپه به واگذاری این شرکت به بخش خصوصی و همچنین عدم پرداخت حقوقهایشان اعتراض داشته اند. کارگران  علیه توطئه، سکوت و بی توجهی کارفرماها و دولت با تجمع و راه پیمایی در شهر شوش اعتراضاتشان را به مرکز شهر کشاندند. به مردم و دانشگاه ها و مدارس فراخوان حمایتشان را اعلام کردند. توسط کارگران معترض سنتهای اعتراض کارگر علیه دولت و سرمایه در اشکال توده ای و علنی تجربه شد. کارگر معترض اینبار بشکل علنی دادخواهی اش را علیه دولت بعنوان نماینده و حافظ سرمایه و استثمار بیان کرد. مردم شهر شوش و صدها شهر دیگر در سطح سراسری با دیدن ویدئوهای اعتراضی شاهد رو در رویی طبقه کارگر با نظام حاکم اسلامی و سرمایه بودند. در اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه زنان کارگر بعنوان سخنگو و رهبر اعلام خواستهای کارگران عروج کردند.

یکی از کارگران زن در  تجمعات کارگران هفت‌تپه خطاب به جمعیت شرکت کننده میگوید: “از تمام اتحادیه‌های کارگری و تمام کارگرانی که این روزها مثل ما سفره‌شان خالی است و شرمنده زن و بچه‌شان هستند می‌خواهیم به این اعتصاب بپیوندند”. سخنرانی  این کارگر زن در شبکه‌های اجتماعی در داخل و خارج از کشور با استقبال وسیعی روبرو شد. امروز این فراخوان به تمام اتحادیه های کارگری در سطح بین المللی و به کارگران در مراکز تولیدی، صنعت نفت، صنایع پتروشیمی و فولاد است. از کارزار کارگران نیشکر هفت تپه وسیعا حمایت کنید! پیامهای طبقاتی در دفاع از منافع طبقاتی کارگران توسط اسماعیل بخشی امروز باید کارگران را به حمایت وسیع و هزاران نفری جلب کند.  اسماعیل بخشی، از نمایندگان کارگران هفت تپه میگوید: “تو این مملکت راهی جز اختلاس و رانت گرفتن برای پولدار شدن وجود ندارد”. اسماعیل بخشی پیشنهاد کارگران هفت‌تپه برای اداره این شرکت بطریق “اداره شورایی” را به گفتمان سیاسی و طبقاتی کارگران تبدیل کرد. او میگوید؛ که اداره  شرکت نیشکر هفت تپه باید به شکلی باشد که نه بخش خصوصی و نه بخش دولتی بطور کامل نتوانند کنترل این شرکت را در دست بگیرند. و اعلام کرد: “کارگران دیگر اجازه نمی‌دهند بخش خصوصی شرکت را در دست بگیرد و اگر دولت می‌خواهد شرکت را در دست بگیرد تمام امور شرکت باید زیر نظر شوراهای کارگری و نظر جمعی باشد.” از دیگر پیامهای مهم اسماعیل بخشی همسرنوشتی طبقاتی بدور از ملیت و جنس و نژاد است، او علیه هر نوع تفرقه و شکاف که توسط کارفرماها در میان کارگرا ایجاد میشد میگوید: “فردطلبان، ناسیونالیست‌ها و نژادپرست‌ها خودشان را به ما نچسبانند.” پیام کارگران هفت پپه و سخنگوهای آنها خطاب به کارگران روشن است. همسرنوشتی طبقاتی، مبارزه همبسته و متحدانه در دفاع از کارگران و منافع طبقاتی آنها است.

 

جواب کارگران  و حمایتهای آنها برای آزادی کارگران زندانی!

در سنندج در ٧ مرداد ٩٨ گلگشت جمعی از کارگران برگزار شد. بگزارش “کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری” دوشنبه هفتم مرداد ٩٨، جمع کثیری از کارگران و فعالین کارگری و مدنی شهر سنندج اقدام به گلگشتی در حمایت از کارگران زندانی و بازداشت شدگان اول ماه مه ٩٨ در اطراف شهر سنندج نمودند.

این مراسم با یک دقیقه سکوت به یاد تمامی جانباختگان راه رهایی طبقه کارگر آغاز گردید و با سرود انترناسیونال، مارش بین المللی کارگران شروع شد. سپس بیانیه حمایت از این عزیزان و محکوم کردن ادامه بازداشت و تعقیب کارگران و فعالین کارگری و مدنی توسط یکی از حاضرین قرائت گردید. در ادامه یکی دیگر از شرکت کنندگان سرود “کارگریم، زحمتکشیم” را با صدای رسا، به کارگران و زندانیان دربند تقدیم نمود. مراسم در میان شور و شوق حاضرین به پایان رسید. لازم به ذکر است که قبل از برگزاری مراسم، نیروهای لباس شخصی و اطلاعاتی با چندین ماشین و دهها نفر نیرو، اطراف محل برگزاری را محاصره کرده و سد راه کسانی شده بودند که می‌خواستند به مراسم بپیوندند. به همین علت دهها نفر موفق نشدند به این حرکت اعتراضی بپیوندند‌. در اینجا لازم است که از همه عزیزانی که نتوانستند به این حرکت بپیوندند، نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشیم.

متن بیانیه کارگران سنندج در گلگشت در انتهای این نوشته آمده است.

 

در دفاع از مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه، طوماری در اعتراض به این بازداشت ها و پیگردها و  با خواست آزادی فوری بازداشت شدگان هفت تپه به راه افتاده است. امضا و حمایت از خواست این طومار “آزادی فوری کارگران دستگیر شده” توسط صدها نفر در داخل کشور و خارج از کشور با استقبال گرم و جانبدارانه ای روبرو شده است. در تداوم این حرکت اعتراضی در هفته اخیر تشکلهای کارگری مختلف چون کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری، اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای واحد، سندیکای نیشکر هفت تپه، سندیکای نقاشان البرز و ٦ انجمن صنفی کارگری از جمله انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی مریوان و سرواباد، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی کامیاران، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی سقز، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی بانه، انجمن کارگران و استادکاران ساختمانی دیواندره و کارگران خباز مریوان و سروآباد بیانیه منتشر کردند و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط بازداشت شدگان هفت تپه شدند.

حکومت اسلامی، مانند همه دیکتاتوریهای سرکوبگر، هر تلاش و اعتراض کارگران و معلمان و سایر بخشهای جامعه در دفاع از حقوق پایه ای خود را “اخلال در امنیت ملی” میخوانند و با تعقیب و بازداشت و زندان و شکنجه و اعدام پاسخ میدهند. “اخلال در امنیت” بهانه و پاپوشی است که اساس پرونده سازیهای حکومت علیه کارگران و معلمان و همه زندانیان سیاسی را تشکیل میدهد. این سیاست ادعائی است آشکارا پوچ، ضد آزادی بیان و ضد صدای آزادیخواهی و برای سرکوب و بستن صداهای اعتراض به نابرابری، گرانی، پرداخت نکردن دستمزدها و فقر و ناامنی معیشتی. اتهام  “اقدام علیه امنیت ملی” یک ابزار مرعوب کردن جامعه است که با ایجاد فضای ترس و وحشت سعی در خفه کردن صدای حق طلبی و ممانعت از بروز اعتراضات دارد. کارگران و معلمان و فعالین زیادی هم اکنون به خاطر اعتراض به پایین بودن دستمزد یا نپرداختن دستمزدشان، و اعتراض به گرانی و امثال آن با همین اتهامات مسخره “اقدام علیه امنیت ملی”، “اخلال در نظم”  و غیره محکوم شده و علیه آنها پرونده های قضائی باز شده و یا حکم زندان گرفته اند.

 

این اتهامات در واقع نفی حق آزادی بیان و نفی حق اعتصاب و اعتراض در جامعه است.

ما در شماره های قبلی کارگر کمونیست به اهمیت تجمعهای اعتراضی برای آزادی دستگیر کارگران نیشکر هفت تپه و دستگیر شدگان مراسم روز کارگر و تجمع اعتراضی معلمان در ١٢ اردیبهشت ٩٨ پرداخته ایم. و بر نقش دخالت خانواده دستگیر شدگان تاکید گذاشتیم. فراخوان ما گسترده کردن کارزار حمایت از کارگران زندانی و کارگران هفت تپه است.

در شرایطی که جدال مردم با جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی آن عمیقتر از همیشه شده است، و دولت و هیئت حاکمه با بدست گرفتن اتهام “اخلال در امنیت” برای  حفاظت از نظام اسلامی سرمایه دست به هر جنایت و عمل ضد انسانی و کثیفی میزنند، آنگاه برای مقابله با این ترفند و سیاست حکومت باید کاری کرد و بطور مشخص پیوستن و حمایت بخشهای مختلف مراکز کارگری و در سطح جامعه  برای آزادی دستگیرشدگان اهمیت بیشتری پیدا کرده است.*

٧ مرداد ١٣٩٨ – ٢٩ ژوئیه ٢٠١٩

***

 

متن بیانیه کارگران سنندج در گلگشت  ۷ مرداد ۹۸

 

جای کارگران و فعالین کارگری زندان نیست!

 

کارگران!زحمتکشان!مردم آزادیخواه و برابری طلب!

همچنان که مستحضرید پس از اوج گرفتن اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز در سال ٩٧ به حقوق های معوقه و روند خصوصی سازی ها و عدم امنیت شغلی و غیره، کارگران این دو واحد تولیدی به همراه خانواده های شان حدود یک ماه در خیابان‌های شوش و اهواز و با طرح مطالبات واقعی‌شان دست به اعتراض و اعتصاب زدند که با حمایت گسترده در دیگر بخش‌های کارگری چه در داخل ایران و چه در سطح بین المللی مواجه شد.

پس از این اعتراضات، حافظان سرمایه از ترس فراگیر شدن این اعتراضات و اعتصابات و به صورت قهرآمیز دست به سرکوب این اعتراضات و حامیان آن زدند. از جمله اسماعیل بخشی نماینده کارگران هفت تپه و علی نجاتی کارگر بازنشسته هفت تپه و سپیده قلیان خبرنگار مستقل و دیگر فعالین کارگری از جمله عسل محمدی امیر حسین محمدی فرد و ساناز الهیاری و امیر امیرقلی که در حمایت از این اعتراضات قلم می زدند تا صدای آنان را به گوش هم طبقه های شان برسانند در دستور کار نهادهای امنیتی و قضایی قرار گرفت تا بار دیگر ضدیت خود را با طبقه کارگر ایران به اثبات برسانند.

اسماعیل بخشی نماینده کارگران هفت تپه، ساناز الهیاری و امیر حسین محمدی فرد و سپیده قلیان و امیر امیرقلی با گذشت بیش از شش ماه بازداشت و با وجود پایان بازجوی های شان و حتی بدور از قوانین قضایی حال حاضر ایران همچنان به صورت کاملا غیر قانونی بازداشت و بلاتکلیف می‌باشند.

امیر حسین محمدی فرد و ساناز الهیاری همسرش در اعتراض به این رویه معمول مقامات امنیتی و قضایی و دیگر حقوق زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذا زده اند.

در این میان ساناز الهیاری که در پی وخیم شدن وضعیت جسمانی چندین بار به بهداری زندان منتقل شده بود پس از دوازده روز و با اصرار خانواده و همسرش دست از اعتصاب غذا کشید، اما همچنان امیر حسین محمدی فرد در بیست و ششمین روز اعتصاب غذایش دچار افت شدید فشار خون و سرگیجه شده و چندین بار نیز توسط هم بندی هایش به بهداری اوین منتقل شده است که پزشکی بهداری هشدار جدی و احتمال خونریزی داخلی را داده است.

از طرفی سپیده قلیان که از یکم مرداد دست به اعتصاب غذا زده است در پی وخامت وضعیت جسمانی بیهوش و به بهداری منتقل گردیده است.

استقامت و عزم استوار این عزیزان مورد حمایت گسترده کارگران و فعالین کارگری و اجتماعی و دیگر مردم آزادیخواه ایران و جهان قرار گرفته است و از طرفی ادامه وضعیت حیاتی این فرزندان راستین طبقه کارگر موجی از نگرانی را برای خانواده های شان و دیگر بخش‌های پیشرو جامعه داشته است.

لذا ما جمعی کثیری از کارگران و فعالین کارگری سنندج و خانواده های مان حمایت بی دریغ خود را از خواسته ها و مطالبات این عزیزان اعلام می‌داریم و آزادی بی قید وشرط تمامی آنها و متوقف کردن تعقیب قضایی و پرونده سازی برای کارگران و فعالین کارگری از جمله اسماعیل بخشی، امیر حسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، سپیده قلیان، علی نجاتی و عسل محمدی و بازداشت شدگان روز جهانی کارگر ندا ناجی، عاطفه رنگریز و آنیشا اسدالهی را خواستاریم و عواقب ناشی از هر نوع اتفاق ناگواری را برای این عزیزان متوجه مقامات قضایی و امنیتی و مسئولین زندان‌ها می‌دانیم.

در پایان ضمن ارج نهادن و احترام به تصمیم این عزیزان در ادامه اعتصاب غذای خود تا رسیدن به خواسته های شان، از این رفقای گرانقدر تقاضامندیم برای تداوم مبازره خود که تا این لحظه صدای‌شان برای طبقه کارگر ایران و جهان رساتر شده، خواستاریم که اعتصاب غذای خود را پایان دهند و تاب و توان خود را در ادامه هر چه هموارتر کردن مسیر مبارزه طبقاتی تا رسیدن به دنیای آزاد و برابر قرار دهند.

جمعی از کارگران و فعالین کارگری سنندج و خانواده های شان – ٧/٥/٩٨

کارگر کمونیست ۵۸۳

 نسان نودینیان

اینرا هم بخوانید

مهاجرانی و “ارشاد” جوانان کردستان! نسان نودینیان

مندرج در ژورنال شماره ۸۳۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …