یک پزشک از کانون شیوع ویروس کرونا در ایتالیا به یورونیوز گفته است بیمارستانهای این کشور چنان تحت فشار هستند که دکترها ناگزیرند تختهای آی سی یو را به بیمارانی اختصاص دهند که شانس زندگی بیشتری دارند.
اظهارات مائورو دامبروسیو، پزشک در بیمارستان فتبن فراتلی میلان، در حالی بیان می شود که شمار قربانیان ویروس کرونا در ایتالیا از مرز یک هزار تن گذشته است.
او می گوید بیماران عادی پنج تا شش روز در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان می مانند، این در حالی است که بیماران ویروس کرونا باید دستکم ۱۵ روز در این بخش تحت نظر باشند. همین امر باعث شده است فشار روی بیمارستانها بالا رود و آنها تقریبا با تمام ظرفیت کار کنند.
آقای دامبروسیو اضافه می کند: «اگر ما بفهمیم مریض در چنان وضع بدحالی است که شانسی برای زنده ماندن ندارد و نیاز داشته باشیم که تخت و تجهیزات را به کسی بدهیم که شانس زنده ماندن بیشتری دارد، آن وقت به رغم اینکه از منظر اخلاقی پذیرفتن آن مشکل است، از منظر پزشکی منابع را به کسی اختصاص می دهیم که شانسی داشته باشد و نه کسی که هیچ شانسی ندارد.»
یک پرستار دیگر که در بیمارستان لمباردی ایتالیا مشغول به کار است به یورونیوز می گوید که وضعیت «ترسناک» و از آنچه در رسانهها به تصویر کشیده شده است به مراتب بدتر است.
او که نمی خواست نامش فاش شود با بیان اینکه صدها نفر مبتلا به بیماری کووید-۱۹ در بیمارستان آنها بستری هستند گفت: «متخصصین بیهوشی، که چندان در رسانهها به نقش آنها پرداخته نمی شود، باید انتخاب کنند که چه کسی دستگاه تنفس مصنوعی را بگیرد و چه کسی نگیرد.» شرایط حاد بیمارستانی در حالی در ایتالیا جریان دارد که تا کنون بیش از ۱۰ هزار نفر مبتلا به ویروس کرونا در این کشور تشخیص داده شده اند و دستکم هزار تن نیز در اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند. مقامات سیاسی ایتالیا کل این کشور را قرنطینه کرده اند و فرمان بستن مغازهها و کافهها در شهرها را صادر کرده اند.
کریستین سالارولی، یک متخصص بیهوشی در شهر برگامو با «شبه جنگی» خواندن وضعیت می گوید : «هر روز بین ساعت ۴ تا ۶ عصر موجی از بیماران اورژانسی می رسند. چنین شرایطی فقط در مواقع زلزله رخ می دهد.»
وی با اشاره به اینکه منابع بیمارستانی بسیار محدود هستند و بیماران اکثرا نیاز به دستگاه اکسیژن دارند گفت: «اگر کسی با ۸۰ و ۹۵ درصد مشکل تنفسی مراجعه کند شما نمی توانید کاری برایش بکنید. اگر چندین ارگان بدنش از کار افتاده باشد یا بیش از سه ارگان حیاتیاش کار نکند این بدین معنی است که صددرصد احتمال فوت وجود دارد. این قضاوتی وحشتناک است اما متاسفانه واقعیت است. معجزه از دستان ما بر نمی آید. این یک واقعیت است.»
مسئله دیگر، مرگ بیماران در تنهایی است. به خاطر سرایت پذیری بالای ویروس کرونا، بیماران در حالت قرنطینه به بخش آورده می شوند و در بیمارستان اجازه ملاقات با هیچ کدام از بستگان خود را حتی در لحظه جان سپردن ندارند.
دکتر کورتلارو که در بیمارستان بورومئو مشغول به کار است درباره این وضعیت می گوید: «مثل غرق شدن می ماند. با این تفاوت که شما آنقدر زمان دارید تا همه چیز را بفهمید.»
وی با اشاره به مورد مادربزرگی که می خواسته برای آخرین بار با نوهاش صحبت کند میگوید: «تنها راه صحبت از طریق تماس تصویری بود. من تلفن را برداشتم و یک تماس تصویری برقرار کرد. آنها با هم خداحافظی کردند و اندکی بعد آن زن سالمند درگذشت.»
وی اضافه کرد: «همین الان لیست بلندبالایی دارم از تماسهای تصویری که باید برقرار شوند. از مقامات تنها می خواهیم دو تا سه آی پد در اختیار ما قرار دهند.»