روزنه rowzane خبری – تحلیلی
روزنامه همدلی: بررسی بودجه سال 96 در حالی در مجلس آغاز شده است که بودجه پیشنهادی برای آموزش و پرورش نسبت به سال قبل کاهش داشته است و این به معنای تداوم بی عدالتی در این وزارتخانه است. این در شرایطی اتفاق می‌افتد که براساس حقوق دریافتی، همه معلمان زیر خط فقر زندگی می‌کنند و مدارس دولتی به دلیل کمبود بودجه و امکانات به حال خود رها شده‌اند و در نتیجه آن معلمان و دانش‌آموزان هر روز بیش از قبل با شرایط سخت مواجه می‌شوند. معلمان در سال‌های اخیر با روش‌های مختلف سعی کرده‌اند صدای اعتراض‌شان را به گوش جامعه و مسئولان برسانند اما تا کنون حتی اقدامی حداقلی برای بهبود وضعیت معیشتی این قشر از جامعه انجام نشده است.
این روزها در ادامه اعتراضات این بخش از جامعه، کمپینی با عنوان «بودجه عادلانه برای افزایش حقوق معلمان و بهبود کیفیت آموزش در مدارس» راه‌اندازی شده است. در متن این کمپین خطاب به دولت و مجلس چنین آمده است: «ما از دولت می‌خواهیم در بودجه پیشنهادی خود تجدیدنظر نماید و از مجلس خواستاریم به بودجه پیشنهادی فعلی دولت رای مثبت ندهد و آن را با توجه به نیازهای آموزش‌وپرورشی باکیفیت و مطالبات معلمان اصلاح نماید».
این کمپین به درستی دولت را عامل اصلی وضعیت معیشتی معلمان می‌داند و خطاب به دولتمردان از آنها می‌خواهد که به وضعیت معیشت و حقوق معلمان و همچنین وضعیت مدارس رها شده در بی‌پولی رسیدگی کنند. همچنین این کمپین نمایندگان مجلس را که در هنگام انتخابات خود را به عنوان نمایندگان مردم معرفی می‌کنند مورد خطاب قرار می‌دهد تا بدانند که در صورت تصویب این بودجه برای بخش آموزش آنها نیز به اندازه‌ی دولت در این امر سهیم بوده و باید پاسخگو باشند.
متاسفانه تا کنون دولت‌ها و مجلس‌های ‘گذشته گامی موثر در جهت بهبود وضعیت معیشتی معلمان برنداشته‌اند و با پیشبرد سیاست‌های تعدیل ساختاری و با تاکید بر کاهش هزینه‌ها بیش از پیش وضعیت معیشتی و زیستی این بخش از جامعه را با مخاطره مواجه کرده‌اند. سیاست حذف تدریجی آموزش رایگان و عدم تامین بودجه مدارس مشکلات بی‌شماری را برای معلمان و دانش‌آموزان ایجاد کرده است که علاوه بر فشارهای روانی در محیط کار بر معلمان باعث کاهش کیفیت در بخش آموزش دولتی شده است. این کمپین به درستی به مهمترین مشکل آموزش و پرورش که همان بودجه دولتی برای این بخش است اشاره می‌کند چراکه نگاهی به وضعیت آموزش و پرورش‌های موفق در دنیا به وضوح ارتباط مستقیم بودجه، دستمزد کافی و بهبود کیفیت آموزشی را نشان می‌دهد.
در بخش دیگری از این کمپین چنین آمده است: «خواهان افزایش سهم این وزارت خانه در بودجه مصوب 1396 هستیم به‌طوری‌که برای پرداخت حداقل حقوق پایه برای هر معلم، بازنشسته و کارمند اداری و خدماتی به مبلغ 3 میلیون تومان اعتبار لازم پیش بینی گردد». این در شرایطی است که حقوق اکثر معلمان بالای 20 سال سابقه نیز در حکم کمتر از این مقدار است و میزان دریافتی در فیش حقوقی پس از کسوراتی نظیر مالیات، بیمه، صندوق بازنشستگی و امثالهم مبلغی بازهم کمتر از این مقدار است. این در حالی است که معلمان باسابقه پایین‌تر مبالغی به مراتب کمتر از این مقدار دریافت می کنند و می‌توان گفت اکثر معلمان مبلغی کمتر از 2 میلیون تومان را به عنوان حقوق دریافت می‌کنند.
این کمپین که با استقبال خوبی از سوی معلمان مواجه شده است و بالای پنجاه هزار نفر تا کنون آن را امضاء کرده‌اند زنگ خطر بزرگی را به صدا در آورده است. زنگ خطری که به روشنی نارضایتی بخش مهمی از جامعه را بازگو می‌کند. این کمپین صدای اعتراض معلمان مظلومی است که اینک با اتحاد حول این کمپین می‌خواهند بگویند که چرخ زندگی‌شان با این حقوق‌های ناچیز نمی‌چرخد. این کمپین صدای ناله معلمانی است که کمرشان زیر بار گرانی، هزینه زیاد مسکن، خوراک گران و … خم شده است. این فریاد معلمانی است که هر روز بیش از پیش شرمنده خانواده و فرزندان‌شان می‌شوند. این صدای بانگ معلمانی است که حقوق‌شان برای خرج روزمره‌شان نیز کافی نیست. این صدای فریاد معلمانی است که آموزش و تربیت نزدیک به 14 میلیون دانش‌آموز را برعهده دارند. نگاهی حتی اندک زیرکانه به این امر باید به اندازه کافی دولتمردان و نمایندگان مجلس را از این زنگ خطر آگاه کند و گامی جدی برای بهبود وضعیت این قشر از جامعه بردارند. گام اول در این جهت، افزایش منطقی بودجه برای تامین حقوق حداقل پایه‌ی بالای سه میلیون تومان است که به درستی در کمپین به آن اشاره شده است. لینک
