او معتاد بود!

نیمه شب پنجشنبه هفته گذشته، مردی در شهرستان جم دختر ۷ ساله خود را در آغوشش خفه کرد.

دادستان شهر جم در این خصوص گفته است: ”بر خلاف برخی شایعات اولیه مبنی بر معتاد بودن وی به شیشه، نه معتاد به مواد مخدر بوده و نه مشروبات الکلی مصرف کرده است.  وی فردی سالم، مهندس رسمی وزارت نفت و از خانواده ای معروف در گچساران است‟

دادستان شهر جم احتمالا راست میگوید.  ولی او فقط یک طرف قضیه را می‌گوید؛ اینکه این قاتل به مواد مخدر و الكل معتاد نبوده است.  او طرف دیگر را مسکوت میگذارد.  او نمی‌گوید که این فرد به چه چیزی معتاد بوده است.  و شاید هم به این دلیل که خود دادستان هم به همان ماده مخدره آلوده است.  مخدری که انسانها را از انسانیت شان تهی میکند و آنها را از خود بيگانه ميكند.  آری، آن مرد معتاد بوده است.  او اعتیاد داشته است.  اعتیاد به مخدری که احساس پدری او را به گند کشیده، مخدری که وجدان و شعور انسانی و اجتماعى او را به نابودی کشانده و احساسات و غرايز انسانى او را مسموم کرده است.  این سمى است زندگی او و زندگی میلیونها انسان اطراف او را احاطه کرده است.  این سم چنان تا مغز استخوان برخی از این انسانها، ازجمله این پدر، نفوذ کرده كه سلول های مغزی آنها را از توان طبیعی ایجاد تفکر منطقی و انسانی از کار انداخته است.

ولی این چه افیونی است که این مرد را اینچنین فلج کرده است. این را از زبان قاتل بشنوید که گفته است: ”می خواسته دخترش گناه نکند و آزاد و معصوم به بهشت برود‟

حتما شما خواننده این سطور متوجه منظور من شده اید؛ آری، این ماده مخدر مذهب است، چیزی که مارکس گفت ”افیون توده هاست‟

ولی این افیون، باتوجه به شرایط ایران و فرهنگ و افکار حاکم در آن جامعه، و از زاویه روانشناسی، چگونه فکر این پدر را مسموم کرده و او را به انجام چنین عمل زشتی واداشته است؟

در اسلام و در قوانین الوده به اسلام و در فرهنگی که زیر سایه حکومت اسلامی در ایران میدانداری میکند، زن نه یک انسان مستقل و برابر با مرد، بلکه ناموس مرد و بخشی از املاک مرد محسوب میشود. بروز دادن احساس جنسی بر زنان عیب و شرم است. زنان برای لذت مردان خلق شده اند. زنان موجب فسادند. زنان را میتوان خرید و فروخت. زنان را میتوان کشت. زنان را میتوان سنگسار کرد. زنانگی زنان را میتوان منکر شد. مرد باید دارای غیرت باشد. غیرت مرد یعنی تسلط کامل بر جسم و روان و احساس زن. بروز احساس زنانه در زن بمعنای حلول شیطان و روح خبیث در جسم او و بی‌حرمتی به غیرت مرد محسوب میشود.  و اینجاست که ناموس مرد خدشه‌دار میشود و غیرت اش برای اجرای وظیفه مردانگی اش، یعنی دفاع از ناموس اش، بالا می‌آید. و اینجاست که آموزشهای آن فرهنگ اجرا می‌شود. مردان تربیت یافته در دامن این فرهنگ و باورهای عقب مانده و مردسالارانه، پدر، برادر، دائی، عمو، چاقوکش و لمپن محل، اسیدپاش، پاسدار و ملای محل و در حمایت قوانین اسلامی برای گرفتن جان آن زنی که شیطان در جسمش حلول کرده و یا علائم حلول شیطان در جسمش نمایان شده است اقدام میکنند. چنین زنانی سنگسار می‌شوند، اسیدپاشی می‌شوند، سوزانده می‌شوند، سر بریده می‌شوند، از فامیل و خانواده طرد می‌شوند . . . و به این دختر ۷ ساله حتی فرصت زندگی و فرصت شکفته شدن احساساتش هم داده نمیشود. پدر او، که خود قربانی و مسخ شده فرهنگ و مذهبی است که او را احاطه کرده است، پدری که بیشماران مرتبط شنیده که دختر شرمساری میآورد ولی خلافش را یا نشنیده و یا خیلی کم شنیده، پدری که باورش بر این است که دختر تا زمانیکه بطور شرعی و قانونى در اختیار و تملک مردی قرار نگرفته است باید باکره بماند ولی خلافش را شیطانی میداند و آبروریزی، پدری که تربیت شده و مسخ شده و تخدیر شده این فرهنگ و این باورها است، آری اینچنین پدری  احتمالا علائم حلول شیطان در وجود دخترش را مشاهده کرده و باور کرده که دخترش وقتی بزرگ شود به مذهب و باورهای پدرش پشت خواهد کرد و مدلهای زندگی خود را نه از میان ”عایشه‟ ها و ”فاطمه‟ ها بلکه از میان سپيده قليان ها انتخاب خواهد کرد، تصمیم میگیرد که خطر را در نطفه خفه کند. و این کار را میکند.

ولی قاتل تنها نیست. او همدستان و شرکای جرم دارد. شرکای او کاربدستان حکومت اسلامی، مبلغین و مروجین باورهای مذهبی، مدافعین فرهنگ عقب مانده و مردسالار و در درجات پایینتر، همه آن کسانی هستند که رشد و شکوفایی فرهنگ مدرن و امروزی را ”غربزدگی‟ و ”بیگانه پرستی‟ توصیف می‌کنند.  آنها، در همان حال که مجرم هستند، قربانی هم هستند؛  قربانی ماده مخدری قویتر و رایج تر از ”شیشه‟، آنها قربانیان مذهب اند.  مذهبی که انسان را مسخ و از خود بیگانه میکند.

جليل جليلى

لندن ۱۹ جولاى ۲۰۱۹، ۲۸ تير ۱۳۹۸