روزنه rowzane خبری – تحلیلی منظور فرد و یا جریان خاصی نیست ولی یک چپ سنتی، عقب مانده ای داشتیم که به قول منصور حکمت از بهائی ها بدش می آمد، از یهودی ها خوشش نمی آمد، سرخاب و ماتیک و شیک پوشی را جلف می دانست. با جنایت کارانی مانند صدام و قذافی چون به بلوک شرق نزدیک بودند می لاسید ولی به دلیل بک گراند مسلمانی و شیعی ا ز کل مردم اسرائیل و آمریکا بدش می آمد و شعارش هم مانند رژیم اسلامی “مرگ بر آمریکا ” ومرگ بر اسرائیل” بود آن هم به دلیل یهودی ستیزی، و نه جنایات اسرائیل در فلسطین.
رهبر جهانیش استالین بود و همه ی جنایات او را نیز توجیه می کرد، و به همین دلیل آخوند کپک زده و خرسواری چون خمینی را رهبر انقلاب معرفی و تمام جنایات خمینی را هم به همین شکل توجیه میکرد!
اینها سنت شان با خمینی در خیلی از موارد یکی بود. ضد غربی، ضد تمدن، ضد مدرنیته و ضد هرچه پیشرفت و ترقی بودند.
نمونه تیپیک اش جلال آل احمد قبلا توده ای بود که قبل از حزب توده به چاپلوسی خمینی مشغول شد.
من بدین باور بوده و هستم که بیشتر آن چپ ها تغییر کرده و یا پس از 43 سال شاهد جنایات خمینی و نظام اسلامی از یک طرف، و بعضا عمری تجربه در کشورهای مدرن و غربی کمی تاثیر پذیرفته اند . اما هنوز هم می بینیم که برخی از آنها وقتی از منطق کم می آورند باز هم ا از ادبیات قدیمی و انبان 40 سال پیش خود استفاده می کنند.
یک نمونه را اینجا ذکر میکنم.
هفته قبل من در کلاب هاوس تیتر اتاقی را دیدم که نوشته بود “احزاب و جریانات سیاسی، سندیکا و یا شورا” من هم تیتر اتاق را پسندیدم و وارد شدم.
وقتی وارد اتاق شدم دیدم بیشتر فعالین توده ای اکثریتی هستند. فورا ادمین اتاق بدون نوبت من را بالا آورد و اعلام کرد “آقای بابک یزدی از حزب کمونیست کارگری اینجا هستند و هر کس سوالی از این حزب دارد بپرسد”! به نظرشان گویا کیسه بوکس خوبی پیدا کرده بودند!
و بلافاصله سه تن از مثلا رهبرانشان مرتب سوال که
آقای یزدی
شما تا چقدر در بین طبقه کارگری نفوذ دارید؟
شما چرا از اسرائیل پول میگیرید؟
آیا استودیوی تلویزیون شما در اسراییل هست؟
آیا حزب باید حکومت کند یا کارگران؟
من خیلی ریلکس مطرح کردم که چون موضوع و تیتر اتاقتان جالب بود من وارد اتاق شدم و در ضمن خواستم خبر برگزاری کنگره 12 حزب کمونیست کارگری را هم به اطلاع دوستان برسانم که به صورت علنی و آنلاین از سوم تا پنجم دسامبر برگزار می شود و از فیس بوک و یوتیوب و تلویزیون کانال جدید هم مستقیم و به صورت زنده پخش خواهد شد. من نیامده ام سوالات دوستان را پاسخ دهم ولی حالا که هستم در حد توان نظر شخصی ام را خواهم گفت. البته خوشحال می شویم که اگر سوالاتی بود به رهبری حزب بفرستید و پاسخ رسمی بگیرید.
و اما : در مورد تیتر اتاق شورا و یا سندیکا، ما سنتا به شورا و مجمع عمومی تعلق داریم و حکومت مورد نظر ما هم حکومت شورایی هست. ولی در سیستم های دیکتاتوری مانند رژیم های شاه و اسلامی هر سنگی که هر کس بتواند برای طبقه کارگر روی سنگی بگذارد باید حمایت و تشکر و قدر دانی کرد. و ما یکی از حامیان سندیکای شرکت واحد و هفت تپه و … بوده و هستیم.
در مورد سوال ها
“ما چقدر در طبقه کارگر نفوذ داریم”؟ من بدین باورم که طبقه کارگر هم سنت ها و گرایش های مختلفی در خود دارد. و فی نفسه هیچ تقدسی در آن نیست. و از حزب توده و تا راه کارگر تا خود رژیم و تا حزب کمونیست کارگری در بین طبقه کارگر طرفدارانی دارند. و کسی هم فعلا نمی تواند آمار بدهد. ما سعی کرده و می کنیم که رهبران عملی کارگری را به منافع خود و طبقه خود آگاه کنیم. همچنین ما به طور خاص از طریق کمیته سازمانده در حد توان مان مشغول سازماندهی طبقه کارگر در داخل هم هستیم و به طور عام بیش از 17 سال هست که تلویزیون کانال جدید افکار و گرایشات حزبی و سوسیالیستی را روبه جامعه پمپاژ کرده ایم.
به همین دلیل رژیم اسلامی وقتی اسماعیل بخشی را می گیرد اتهام عضویت در حزب کمونیست کارگری را به او می زند که ما بلافاصله تکذیب کردیم. ولی رژیم اسلامی چند روز بعدش رسما اعلام می کند که”حزب کمونیست کارگری حزب گسترش اعتراضات هست” و ما بدین افتخار می کنیم.
در مورد کمک گرفتن اسرائیل هم پاسخ دادم که، متاسفانه تاکنون هیچ دولتی به ما کمک نکرده است ولی هر دولتی برای سرنگونی رژیم اسلامی اگر بدون قید و شرط و علنی به ما کمک کند حتما خواهیم گرفت. از جمله اسرائیل.
در مورد استودیو هم مطرح کردم که ما چندین استودیو داریم دو تا در سوئد و همچنین در انگلیس و کانادا، و در آلمان هم به زودی، و لی لطفا سعی کنید در شوخی ها و متلک ها یتان از ادبیات رژیم اسلامی استفاده نکنید.
رژیم اسلامی خیلی از مخالفین را از بهائی و یهودی و کمونیست و … تاکنون با همین ادبیات جاسوس اسرائیل و آمریکا و .. زندان و شکنجه و اعدام کرده و در ضمن جهت اطلاع شما برای اولین دفعه جناب حجاریان مطرح کرد که حزب کمونیست کارگری از اسرائیل پول میگیرد. و این ادبیاتی هست که اوایل انقلاب رژیم و حزب توده و اکثریت به مخالفین و نیروهای چپ و رادیکال و انقلابی می زدند. واژه هایی ا ز قبیل “تربچه های پوک” کمونیستهای آمریکائی” و گروهک های ضد انقلاب” و .. و گویا هنوز هم از آن توشه در انبان خود دارند!
و در نهایت ما به آزادی بدون قید و شرط تحزب و تشکل (همه ی احزاب و باورها از راست تا چپ) و به حکومت سوسیالیستی باور داریم که در آن شوراها حکومت خواهند کرد و حزب سیاسی جدی و مطرح بایدبتونم سیاست ها و نظراتش را در شوراها به اکثریت تبدیل کند. طبیعتا ما هم برای سوسیالیسم مورد نظر خودمان در آن شوراها فعالیت و مبارزه خواهیم کرد. ولی هم زمان هم برای سرنگونی رژیم و تدارک انقلاب سوسیالیستی نیز در تلاش هستیم.
یکی از آنها در جایی نوشته بود”
“بزرگترین نیروهای چپ تاثیر. گذار بعد از انقلاب حزب توده ایران و سازمان اکثریت بودند”.
در پاسخ این دوست من هم نوشتم، این قبول که در زمان مصدق چپ ایران با حزب توده تداعی میشد و نیروی خیلی مهمی بود. در زمان انقلاب هم جنبش فدائی و نه لزوما اکثریت نیروی مهمی بود و چپ در ایران در آن زمان بافدائی تداعی میشد، ولی بخشا همین سیاست هایی که در بالا نام برده شد باعث شد که دو جریان فوق یعنی حزب توده و اکثریت هم بدنام شوند و هم نیرو از دست بدهند و در حال حاضر هم در بین مردم و هم در بین نیروهای سیاسی از راست تا چپ این دو جریان اعتبار و ارزشی ندارند. و هنوز هم طرفداران این دو جریان بطور مثال وقتی شیوا محبوبی فرخ نگه دار را در تلویزیون ایران اینترنشنال در مورد رای دادن در انتخابات رژیم و آن هم در دوره ی رئیسی افشاء و سکه ی یک پول می کند باز با اینکه مدعی هستند نگه دار با آنها نیست ولی در برابر شیوامحبوبی جانب فرخ جانشان را میگیرند!
