بیانیه حقوق شهروندان در ایران

مقدمه

آزادی برای همه، آسایش برای همه، رفاه و شادی برای همه و زندگی بهتر برای همه مفاهیمی آشنا و از بدیهیات پذیرفته شده در جوامع بشری معاصر هستند. ولی واقعیت امروز حكایت از چیز دیگری دارد. از یك طرف امكان متحقق كردن همه این آمال و آرزوهای بشری وجود دارد و از طرف دیگر خیلی از انسانها این آرزوها را برای فرزندان و نسلهاى بعد از خود بجا میگذارند. از یك طرف ثروت عظیمی با كار و تلاش انسانها تولید میشود و از طرف دیگر میلیونها انسان از امكان استفاده از ثمره این تلاشها محروم میشوند. در یك طرف اقلیت كوچكی بخش اعظم ثروت تولید شده را در انحصار خود دارند و در طرف دیگر اكثریت عظیم مردم دنیا در فقر، بی مسكنی، بی بهداشتی، نا امنى و جهل و بى حقوقى عذاب میكشند. غاصبان ثروت به سروران و تولید كنندگان ثروت به بردگان مدرن در دنیای وارونه سرمایه داری تبدیل شده اند. این معادله باید بهم بخورد.

بیانیه حقوق شهروندان تلاشی است برای هموار كردن راه نجات میلیونها انسان محروم از آزادی، محروم از شادی و محروم از حرمت لایق انسان و تبدیل آرزوهای این انسانها به واقعیتهای ملموس. این بیانیه هیچ گونه قید و شرطی را كه تلاش انسانها برای رسیدن به یك زندگی بهتر را محدود كند، برسمیت نمیشناسد. و نه تنها این، بلكه دست نیروهای مدافع نابرابری و جهالت را در منگنه قرار میدهد.

ضروری است كه همه مردم خود را با تمام مفاد این بیانیه آشنا كنند، بند بند آن را حق مسلم خود بدانند و به نیروی اتحاد خود خواهان برسمیت شناسی آن از طرف هر دولتی شوند۔

الف: حقوق عمومی

هر فرد ساكن ایران حق دارد:

*- مصونیت جسمى و روحى داشته باشد. (هیچ كس نبايد شكنجه شود، هیچ كس نبايد اعدام شود)

* از مسكن، معاش و ضروریات زندگی متعارف در جامعه برخوردار باشد. (زندگی متعارف سطحی از زندگی است كه تامین آن، بر اساس محاسبات علمی، برای تمام ساكنین جامعه در آن زمان معین ممكن باشد)

*- از پيشرفته ترين امكانات ممكن بهداشتی و درمانی بر خوردار باشد.

*- محل سكونت خود را آزادانه انتخاب كند.

*- آزادی سفر و نقل مكان داشته باشد.

*- به تمام اطلاعات مربوط به منابع مالی و قدرت تولیدی كشور دسترسی داشته باشد.

*- عقاید و نظرات خود را بطور آزادانه بیان كند.

*- به هر مذهبی باور داشته باشد یا به هیچ مذهبی باور نداشته باشد.

*- از هر مرام، نظر و عقیده ای بطور آزادانه انتقاد كند.

*- به زبان مادرى و يا به هر زبان زنده دنیا تحصیل كند.

*- در هر رشته ای و در هر مكانی، طبق تخصص و علاقه خود، كار كند.

*- از امكان تحصیل، تا عالیترین سطح ممكن، برخوردار باشد.

*- از هر گونه تبعیض و محدودیت، از جمله بر اساس جنسیت، نژاد، ملیت، زبان، قومیت، سن، باور های سیاسی و مذهبی، تمایلات جنسی و نوع پوشش مصون باشد.

* علیه هر گونه تبعیض اعتراض كند و بر علیه هر كس و هر ارگان تبعیض كننده شكایت كند.

* در سازمان های صنفی، سیاسی، فرهنگی متشكل شود.

*- از هر گونه دخالت دیگران، از جمله دخالت دولت، در زندگی خصوصی خود مصون باشد.

*- نوع لباس و پوشش خود را خود انتخاب كند.

*- از هر گونه دخالت اشخاص، نهادها و دولت در روابط جنسى خود با هر فرد بالغ ديگر مصون باشد.

*- در ساختارهای سیاسی كشور و انتخابات ارگانهای محلی و سراسری شركت كند، انتخاب كند و انتخاب شود.

*- هر فرد بالغ مستقلا و یا مشتركا با هر فرد بالغ دیگری كه خود صلاح میداند، زندگی كند.

*- از احترام بر خوردار باشد. (ادارات دولتی و سازمانهای خدمات عمومی موظف اند كه با مراجعه كنندگان خود با احترام رفتار كنند. هر گونه توهین و بی حرمتی از طرف ارائه دهندگان خدمات اجتماعی به مراجعه كنندگان باید با اقدامات انظباطی سازمان مربوطه روبرو شود.)

*- از اعتراف به هر نوع اتهامی عليه خود مصون باشد.

*- از شركت در هر نوع جنگ و هر نوع آموزش نظامی خودداری كند.

*- از وارد شدن در ارتش و نیروهای مسلح خودداری كند.

*- از ورود نیروهای انتظامی به محل سكونت خود جلو گیری كند. (نیروهای انتظامی فقط در صورتی میتوانند بدون اجازه فرد وارد محل سكونت او شوند كه: اولا، حكم دادگاه محل را داشته باشند. و ثانیا، هدف شان نجات جان فرد یا افرادی در آن محل یا خنثی كردن خطر جانی برای افرادى باشد.)

ب: حقوق كودكان

تمام كودكان، تا سن ١٨ سالگی، باید از امكانات و مزایای زیر برخوردار باشند:

*- غذای سالم با پيشرفته ترين استانداردهای بین المللی،

*- مسكن مناسب در سطح استانداردهای بین المللی،

*- بهداشت و درمان در سطح استاندارد های بین المللی،

*- وسایل بازی و تفریح،

*- تحصیل عمومی،

*- مصونیت از آزار های جسمی، جنسى و روحی،

*- مصونیت از هر نوع دست اندازى مادى و معنوى مذاهب و نهادهاى مذهبى،

*- مصونیت از تلقین عقاید، ارزشها و باور هایی كه مربوط به بزرگسالان است،

موخره

برای تضمین حقوق بالا، بايد هر دولتى كه در ایران سر كار مى آيد:

١- بیانیه حقوق شهروندان را به رسمیت بشناسد.

٢- تمام امكانات لازم برای دستیابی شهروندان به این حقوق را تامین كند.

٣- تمام اقدامات لازم را، براى به اجرا گذشته شدن تمام مفاد اين بيانىه، انجام دهد.

٤- حق مردم را، در اقدامات متحد و متشكل براى تحت فشار گذشتن دولت جهت اجراى مفاد اين بيانيه، برسميت بشناسد.