ترانه علی‌دوستی و نمک بر زخم حکومت – کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۷۱۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

نادره حکیم‌الهی، مادر ترانه علی‌دوستی از ابتلای دخترش به یک “بیماری با منشأ نامشخص” خبر داد و گفت: “حال دخترم خوب نبود؛ اما حالا خوب است.”

ترانه در جریان اعتراضات سراسری “زن، زندگی، آزادی” به دلیل همراهی با این انقلاب و از سربرداشتن حجاب مدتی بازداشت شد. اما بعد از آزادی نیز بی‌حجاب در انظار عمومی حضور یافت.

دلیل اینکه ترانه محبوب دل‌های همه فعالین و مدافعان انقلاب زن، زندگی، آزادی شده است بسیار روشن و طبیعی است. ترانه علی‌دوستی به‌عنوان یک هنرپیشه صاحب‌نام و مطرح و غیرحکومتی همیشه محبوب بوده است. اما در دل انقلاب ۱۴۰۱ وقتی حجاب برمی‌دارد و شعار زن، زندگی، آزادی به دست می‌گیرد، حجم، اندازه و وسعت جغرافیایی دوست‌داشتن او به‌صورت بی‌نظیری افزایش می‌یابد.

مگر نه اینکه انقلاب صدا و چهره و انگیزه‌های فردی و جمعی برای پیروزشدن می‌خواهد؟ مگر نه اینکه هر انسان خوشنامی می‌تواند به سهم خود در آتش انقلاب بدمد و حکومت ضدمردمی را در انزوا و منگنه بیشتر قرار بدهد؟ مگر نه اینکه شخصیت‌های هنری و سیاسی و علمی و مردمی نیز باید دوش بدوش همه آحاد جامعه برای افزایش دامنه اعتراضات خیابانی و امید به پیروزی تلاش کنند؟ ترانه با اعتبار داخلی و جهانی خود در قُله انقلاب برای آزادی و برابری و رهایی مردم از دست بزرگ‌ترین ارتجاع مذهبی و حکومتی قرن بیست و یکم قرار گرفت تا همه مردم دامنه و زیبایی این انقلاب را بیشتر مشاهده کنند.

همین جایگاه ترانه باعث شد تا به بند کشیده شود. اما بر اثر فشارهای داخلی و بین‌المللی این رژیم درمانده مجبور به آزادی او شد. هر چند ممنوع‌الکار شد؛ اما ترانه در یک اظهارنظر صریح و جانانه گفت: “من پارچه‌ای که خواهرانم را کشت برای فیلم‌های شما به سر نمی‌کنم.”

حالا ترانه علی‌دوستی با یک بیماری با “منشأ ناشناخته” مواجهه شده است. همه ما مردم ایران آن منشأ را می‌شناسیم و اصلاً ناشناخته نیست. فقط باید با کارد جراحی انقلاب آن منشأ را بیرون کشید و دور انداخت. با افزایش فشار در ایران و در جهان علیه حکومت اسلامی ترانه را با همه توان مورد حمایت قرار می‌دهیم. هر اتفاقی برای این مبارز ضد حکومت اسلامی بیفتد مقصر این رژیم جنایت‌کار است.