آیت الله قاتل رئیسی دو هفته مانده به پایان سال ۱۴۰۰ خورشیدی، دستور داد که فقر مطلق در ایران، تا پیش از سال ۱۴۰۱ ریشهکن شود. این ادعا شوخی بیش نبوده و نیست. گسترش فقر و فلاکت در سال جدید افزایش نیر خواهد یافت. سیاستهای اقتصادی حکومت در اساس حول تحمیل سیاست ریاضت کشی اقتصادی، یعنی تحمیل فقر، گرانی و فلاکت، حمله به سطح معیشت نازل کارگران و مردم، تحمیل دستمزدهای چندین برابر خط فقر رسمی اعلام شده است. جمهوری اسلامی و کل نظام عامل و بانی اصلی گسترش فقر و نابرابری و بی حقوقی محض در ایران هستند. برای رهایی از این وضعیت تنها یک راه وجود دارد و آن گسترش مبارزات و سراسری شدن هر چه بیشتر اعتراضات اقشار مختلف مردم بر علیه این وضعیت برای به عقب راندن حکومت دزدان و قاتلان و قاچاقیچان است. راه دیگری نیست. روزنه
****
تجارت نیوز: جمعیت فقیر ایران ۸ برابر شد.امروز بین ۲۷ میلیون تا ۴۲ میلیون نفر ایرانی (بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از کل جمعیت ایران) به اذعان آمارهای رسمی و غیررسمی، زیر خط فقر قرار دارند. این جمعیت، در سال ۱۳۹۶ خورشیدی حدود ۵٫۳ میلیون نفر بود و در واقع اکنون پنج تا هشت برابر آن مقطع است.
سازمان تامین اجتماعی چند ماه پیش گزارش داد که دستکم ۳۰ درصد از جمعیت ایران، اکنون زیر «خط فقر» زندگی میکنند. آمارهای غیررسمی اما میگویند که این بخش از جمعیت ایران به ۵۰ درصد از کل جمعیت کشور میرسد، یعنی چیزی در حدود ۴۲ میلیون نفر ایرانی.
روحانی در تابستان 1396 گفته بود «تا پایان دولت دوازدهم فقر مطلق را در کشور ریشهکن میکنیم.»
از ۵٫۳ میلیون نفر تا ۴۲ میلیون نفر
در تابستان سال ۱۳۹۶ خورشیدی و با نرخ دلار ۴۰۰۰ تومانی، هر شهروند ایرانی که ماهانه کمتر از ۵۷ دلار، یا ماهانه کمتر از ۲۲۸ هزار تومان درآمد داشت، زیر خط «فقر مطلق» زندگی میکرد.
همان زمان، «شاخص توسعه جهانی» که توسط بانک جهانی (The World Bank) تهیه شده بود، نشان میداد که حدود ۰٫۰۸ درصد از جمعیت ایران، یا چیزی در حدود ۶۵۰ هزار نفر زیر خط «فقر مطلق» زندگی میکردند.
با در نظر گرفتن درآمد روزانه کمتر از ۳٫۱ دلار به ازای هر فرد، که خط «فقر نسبی» را نشان میداد، جمعیت فقرای ایران (در مجموع زیر خط «فقر مطلق» و زیر خط «فقر نسبی») به حدود ۰٫۶۶ درصد از جمعیت کشور میرسید.
در تابستان سال ۱۳۹۶ خورشیدی، در مجموع حدود ۵٫۳ میلیون نفر در ایران فقیر به حساب میآمدند و وعده دولت روحانی، تنها و تنها این بود که حدود ۶۵۰ هزار نفری را که زیر خط «فقر مطلق» زندگی میکردند، تا پایان چهار سال ریاستجمهوریاش، از زیر آن خط بیرون بکشد.
اما در دی ماه سال ۱۳۹۶، ناگهان همهچیز به هم ریخت: تظاهراتی اعتراضی نخست در مشهد و بعد هم در سراسر ایران شکل گرفت که از نظر حجم و گستره، تا آن زمان در ایران تجربه نشده بود. در عرض چند روز (به اذعان وزارت کشور در همان زمان) در بیش از ۱۰۰ شهر ایران تظاهرات و شورشهای شهری شکل گرفت.
سازمان تامین اجتماعی چند ماه پیش گزارش داد که دستکم ۳۰ درصد از جمعیت ایران، اکنون زیر «خط فقر» زندگی میکنند. آمارهای غیررسمی اما میگویند که این بخش از جمعیت ایران به ۵۰ درصد از کل جمعیت کشور میرسد، یعنی چیزی در حدود ۴۲ میلیون نفر ایرانی.