درباره امنیت محیط کار و حوادث کاری

ستون ویژه: درباره امنیت محیط کار و حوادث کاری
کارگرکمونیست در نظر دارد از این به بعد ستون ثابتی را به حوادث کاری و ایمنی کار اختصاص دهد . مقصود ما از راه اندازی این ستون ثابت، فقط اطلاع رسانی نیست، بلکه بطور واقعی کارزاری است علیه این جنایت هر روزه در محیط های کار، امیدواریم که دوستان بسیاری فعالانه برای این ستون مطلب، خبر و گزارش بفرستند. باشد که بتوانیم با اعتراضی سراسری جلوی این فاجعه هر روزه انسانی در محیط های کار را بگیریم.

محیط های کار قتل گاه کارگران
غلام اکبری
یکی از مشکلات بزرگ طبقه کارگر ما امروز حواث کاری است. مشکلات زیادی در راه کارگری که برای تامین احتیاجات خود و خانواده اش کار میکند، در کمینش است. در زیر تیغ فقر و بی تامینی و همراه با آن سرکوب و امنیتی کردن مبارزات حق طلبانه‌اش ، حکومت سرمایه داری جمهوری اسلامی محیط های کار را به قتل گاه کارگران تبدیل کرده است و بخاطر سودجویی های مشتی سرمایه دار مفتخور هر روزه جان و سلامتی کارگران در خطر است. نبود امنیت شغلی و خطر بیکارشدن، فقر و نداری از سایه هم نزدیکترند برایش. به عبارت روشنتر در جامعه ای که تمام قوانینش در حمایت از کارفرما است و دستمزد کارگران چندین بار زیر خط فقر است. کارگران تک و تنها، محروم از تشکلهای مستقل خود، محروم از قوانینی که مدافع حقوق پایه ایش باشد و نیز محروم از نمایندگی شدن در اجرای قوانین، با کارفرمایان و تمام دم و دستگاه پلیس امنیتی، زندان و شکنجه و هزار ویک قانون نوشته شده ضد کارگری،بدست دزدان فربه مفتخور مجلس جانیان و دستگاههای خبررسانیش، روبرو هستند. اینها مشکلات اکثریت کارگران است. تحت چنین شرایطی است که محیط کار قتلگاه کارگران است. درحالیکه محیط کار میتواند وباید محیط کاری باشد با مدرن ترین راهکارهای پیشگیری از حوادث کاری و وسایل ایمنی.برای حفظ جان هزاران هزار انسان جامعه ما احتیاج به قوانین، امکانات و آموزش وسیع کارگران و کارکنان دارد تا محیط کار دیگر قتلگاهمان نباشد.با قدرت مبارزاتمان باید قوانین و اختصاص بالاترین تجهیزات ایمنی محیط کار را به سرمایه داری وحشی حاکم تحمیل کنیم.
دراین ستون سعی خواهیم کرد، در زمینه ایمنی کار و راهکارهای پیشگیری از حوادث هم اطلاع رسانی کنیم. اینکار بدون کمک و همیاری شما بخوبی انجام نخواهد شد. خبر رسانی کنید و از وضعیت ایمنی محل کار خود برایمان تعریف کنید. از حوادثی که اتفاق افتاده است، برایمان بنویسید. باید جامعه بفهمد که قربانیان حوادث کاری فقط یک عدد و یا حتی اسم نیستند که بعد از لحظه‌ای از خاطره‌ها بروند. مرگ و یا نقص عضو و ازکارافتادگی هر کارگری در اثر سانحه کاری، خانواده ای را سیه بخت میکند. کودکانی را ازتحصیل محروم کرده و به صف کودکان کار پرتاب میکند. کارفرمایان با تمام دم دستگاه دزدان اسلامی طرفدارشان تا آنجایی که برایشان امکان دارد کارگر را مقصر اعلام میکنند تا از پرداخت هزینه های درمانی، حقوق و مستمری به خانواده قربانی خودداری کنند.
اتحاد و همبستگی ما کارگران در تشکل های مستقل خودمان اولین قدم در راه مقابله با کارفرمایان زالو صفت است. همانطور که اشاره شد ما باید بتوانیم تهیه وسایل ایمنی لازم و با استاندارد بالا و مدرن را به کارفرمایان تحمیل کنیم. هر کارگری باید آخرین روشهای ایمنی کار را آموزش ببیند و مدرن ترین وسایل ایمنی را در اختیار داشته باشد. چند خبر از حوادثی که تنها و تنها علتش عدم وجود ایمنی محیط کار و سودجویی های سرمایه داران مفتخور است:
نا امنی محیط های کار بیداد میکند
آمار های وحشتناکی از آسیبهای ناشی از محیط های کار داده میشود. بنا بر گزارش سایت حکومتی ایلنا در سال گذشته 9295 نفر بدلیل نا امنی محیط های کار بخاطر سود جویی های سرمایه داران حریص و دریغ آنها از صرف کمترین هزینه برای امنیت جانی و جسمی کارگران دچار اسیب شدند. بنا بر این آمار در سال گذشته روزانه 27 کارگر دچار حادثه شده اند که از میان آنها در روز بطور میانگین دو نفر جان خود را از دست داده اند و بسیاری نیز دچار از کارافتادگی شده اند. طبعا این آمار نشانگر ابعاد کامل این فاجعه انسانی نیست. این آمار صرفا موارد ثبت شده را گزارش میکند و متاسفانه رقم واقعی آن بسیار بالاتر از این است. در برابر این جنایت آشکار باید کاری کرد. ایمن شدن محیط های کار باید در لیست اول مطالبات کارگران در همه جا تبدیل شود و با اعتراضی سراسری باید جلوی این جنایت را گرفت.

12 درصد از معلولیت های جسمی و حرکتی در محیط کار رخ میدهد
مدیرکل بهزیستی استان اصفهان طی اظهاراتی از اینکه ۱۲ درصد از معلولیت‌های جسمی و حرکتی در محیط و حین کار رُخ می‌دهد خبر میدهد. و در حالیکه محیط های کار فاقد هرگونه ایمنی ای برای کارگران هستند. او وقیحانه تحت عنوان “رعایت نکردن اصول ایمنی” کارگر و کارفرما هر دو را خطا کار دانسته و همه راهکارش آموزش جدی اصول پیشگیرانه است . بله آموزش مهم است و باید فورا در تمامی محیط های کار اجرایی شود. ولی مقدم بر آن امن بودن محیط کار و بالا بردن استاندارد ایمنی در تمامی مراکز کاری در حدقابل قبول و مطابق با پیشرویهای جهانی است. همین الان یک مطالبه کارگران اعتصابی نفت و بخش های مختلف شاغل در نفت ایمن شدن محیط های کارشان است. دلیلش نیز به روشنی بالا بودن رقم صدمات ناشی از کار است. در این مراکز کارگران در مواقع بسیاری بخاطر انفجار و حریق و آتش سوزی، بخاطر سر و کار داشتن با مواد شیمیایی و آسیب زننده، بخاطر سقوط از ارتفاع و بخاطر آلودگی های فراوان صوتی و هوا دچار انواع و اقسام صدمات جانی شده و بسیاری قربانی شده اند. امروز یک مطالبه مهم کارگران نفت پایان دادن به این فاجعه انسانی است.

تنها در یک روز هفدهم مهرماه
عصر هفدهم، گازگرفتگی باعث مرگ دو کارگر در عمق چاهی در شهرستان شیراز شد. قربانیان، یکی کارگر مهاجر افغانستانی و دیگری کارگری محلی بود که هر دو بعد از سقوط در چاهی در روستای خانه خمیس در بخش سیاخ دارنگون شهرستان شیراز استان فارس جان خود را از دست دادند. گاز گرفتگی در چاه عمیق سالهاست دارد قربانی میگیرد. در شرایطی که تکنولوژی پاسخ کار در چنین چاههایی را داده است. سرمایه داران مفتخور برای ارزان تمام کردن کار هنوز دارند از جان انسانها مایه میگذارند. باید به این بربریت خاتمه داد.

سقوط از ارتفاع
در همان عصر هفدهم، در شهرک صنعتی شماره یک ساری، کارگر جوانی که در یک واحد تولید کننده قیر کار میکرد حین انجام کار از ارتفاع به درون مخزن قیر مذاب سقوط کرده و تا صبح روز بعد امکان بیرون کشیدن جسد وی وجود نداشت و به طرز فجیعی جان خود را از دست داد. سقوط از ارتفاع اسم آشنایی است و قربانیان آن در محیط های کار هر روز در لیست خبرها قرار دارند.بنا بر آمارها 36 درصد از حوادث ناشی از کار در سال گذشته به علت “سقوط از ارتفاع و لغزیدن” بوده است. این آمار بالاتر ردیف سوانح کاری بوده است روشن است که جلوی این فجایع را میتوان گرفت. یک کار فوری کارگران در تمام محیط های کار لیست کردن تمامی مواردی که برای آنان خطرات جانی و جسمی دارد و یا سلامتی آنها را به خطر می اندازد است. با تهیه چنین لیستی باید کارگران همه با همه اعلام اعتراض کنند. و به کارفرمایان اولتیماتوم دهند که تا وقتی این خطرات مرتفع نشود حاضر به کار نخواهند بود. باید این را به یک گفتمان سراسری در تمامی محیط های کار تبدیل کرد.

مرگ راننده جرثقیل‌ِ ۱۴۰ تنی بندر شهید رجایی
فرزاد سالاری پور راننده یکی از جرثقیل های 140 تنی در بندر شهید رجایی به دلیل پاره شدن وایر اصلی آن در حال انجام عملیات تخلیه و بارگیری یک کشتی حامل کالای فله جان باخت. فرسودگی دستگاهها و عدم تعمیر بموقع آن یک عامل دائمی خطر آفرین در محیط های کار است. در خبر مربوط به این اتفاق در ایلنا چنین آمده است:” با رعایت اصول ایمنی و نگهداری و تعمیرات و به شکل غیرمستقیم با حفظ بنیه مالی شرکت‌هایی که اپراتوری پایانه‌های بندری را برعهده دارند، قابل پیشگیری بود.

حادثه کاری در شهر صنعتی کاوه (شهرساوه)
هفته گذشته کارگری ۳۲ ساله در حین کار دچار برق گرفتگی شده که به کمک کارکنان فوریتهای پزشکی دانشکده علوم پزشکی ساوه خوشبختانه نجات پیدا کرد. زمانیکه کارکنان آمبولانس به محل رسیدند کارگر صانحه دیده ، فاقد علائم حیاتی بود که بلافاصله عملیات احیای قلبی- ریوی را آغاز کردند و به کمک ماساژ بی وقفه قلبی، لوله گذاری راه تنفسی، اکسیژن و شوک درمانی، کارگر مصدوم به زندگی دوباره برمیگردد. و برای کنترل بیشتر به بیمارستان منتقل میشود.
خوشبختانه این کارگر حادثه دیده به کمک کارکنان و انجام فوریتهای پزشکی زنده مانده است. این اتفاق نشان میدهد که سرعت عمل در کمک رسانی به مصدومین نقش حیاتی دارد. اگر در همین مورد مثلا آمبولانس دیرتر رسیده بود، این کارگر ۳۲ ساله امروز زنده نبود و خانواده‌اش، همکاران و دوستانش همه عزا دار بودند. در حالیکه مهارت و امکانات در احیای قلبی- ریوی شانسی دوباره به این کارگر جوان داد است. خوشحالیم که در این حادثه معین کارگری که دچار برق گرفتگی شده بود نجات یافت و دست بر قضا آمبولانس به موقع رسید. اما در بسیاری از مراکز کارگری یک معضل کارگران دسترسی بموقع به آمبولانس و بیمارستان است و این کمبود بر خطر جانی چنین حوادثی می افزاید. و یا بطور مثال در بسیاری از مراکز سیم های فرسود برق و سیمکشی غیر استاندارد باعث حوادث مشابه و مرگ و آسیب دیدگی کارگرانی شده است اینها همه مسایلی است که باید مورد توجه قرار گیرید. یک کار مهم اینست که در تمام مراکز کاری کارگران به لحاظ ایمنی محیط کار خود هوشیار باشند و مواردی که موجب خطر جانی و آسیب بدنی به کارگران میشود را ثبت کنند و با اعتراضی جمعی خواستار رفع فوری این مشکلات شوند. لحظه ای نباید تاخیر کرد. اینجا مساله بحث بر سر جان و زندگی انسانها ست و باید در مقابلش هوشیار بود.

نقش آموزش و دستگاه‌های احیاء قلب- ریه
هر محل کار باید از امکانات اولیه کمکهای اولیه لازم برای حوادث ممکن در محل برخوردار باشد. از جمله در هر بخش از کارخانه و یا اداره باید حداقل یک دستگاه احیاء قلب و ریه در دسترس باشد که در زمان حادثه سریعا بتوان به فرد حادثه دیده کمک کرد. آموزش استفاده از این دستگاه و دیگر موارد اورژانسی مانند اطفای حریق باید هر ساله برای کلیه کارگران و کارکنان الزامی باشد. هرچه بیشتر افراد از این آموزشها ببینند کمک خواهد کرد که صدمات ناشی از سوانح کم و کمتر شود.

وقتی شخصی دچار ایست قلبی میشود ثانیه ها و دقیقه ها نقشی حیاتی دارند. به همین خاطر در برخی از شهرهای بزرگ دنیا که ترافیک شهری خیلی شلوغ است رانندگان تاکسی و اتوبوس شهری که دواطلب باشند میتوانند آموزش ببیندکه از این دستگاه استفاده کنند. یک دستگاه هم در خودروشان دارندکه در مواقع ضروری بکار بگیرند. روی شیشه خودروشان هم یک برچسب علامت دستگاه احیای قلب – ریه نصب میشود که به عابرین دیگر نشان دهد در این وسیله نقلیه دستگاه احیای قلب و ریه هست و راننده این خودرو میتواند به کسی که دچار حادثه شده باشد، کمک کند و تا آمدن آمبولانس وقت تلف نشود.
امروزه در دنیای ما دانش و تکنولوژی آنقدر پیشرفت کرده است که میتوان به راحتی جلوی مرگ بر اثر ایست قلبی خیلی از قربانیان را گرفت. به شرطی که بتوانیم به زیاده خواهی های سرمایه دارن لگام بزنیم و اجازه ندهیم که محل‌های کار و تولید را به قتلگاه کارگران و کارکنان زحمتکش تبدیل کنند.

غلام اکبری