در شادی مرگ صافی گلپایگانی

در خبرها آمده است: «آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی از مراجع تقلید قم در سن ۱۰۳ سالگی درگذشته است».

شاید خواننده ما بپرسد چه نیازی به درج این خبر در ژونال هست و اهمیت آن در چیست؟ نگاهی به کارنامه صافی گلپایگانی دلیل انتشار این خبر است. صافی گلپایگانی مرتجع متعفن جمهوری اسلامی از جمله «آیت الله های » مخالف حضور زنان در جامعه و برگزاری کنسرت‌های موسیقی بود. در کارنامه او فتوای مرگ شاهین نجفی به دلیل اجرای ترانه « آی نقی» نیز ثبت شده است. او در سال ۱۳۵۹ به دستور خمینی به عنوان یکی از فقهای شورای نگهبان منصوب شد و خامنه‌ای او را “پر سابقه‌ترین عالم دینی حوزه علیمه قم” خواند.

صافی گلگایگانی یکی از مهم ترین عناصر سازنده جمهوری اسلامی بود که نقش حکومتی بسیار برجسته ای داشت. حضور تعیین کننده و موثر چنین شخصی در راس مراجع تصمیم گیریهای حکومتی، ساختن جهنمی بود که مردم ایران به مدت ۴۳ سال اسیر آن هستند.

همانطور که ریشه کن کردن کرونا و بازگشت به زندگی عادی آرزوی همه بشریت و از جمله مردم ایران است، نابودی همه سازندگان جمهوری اسلامی، میل قلبی کل مردمی است که در زیر سیطره این حکومت اسیر فقر و فلاکت اقتصادی و ارتجاعی مذهبی شده اند. جامعه بدون نفس کشیدن این هیولاهای ماقبل تاریخ جای دلپذیری خواهد بود.

مندرج در ژورنال شماره ۲۳

اینرا هم بخوانید

وضع بدِ حجاب، وضع خوب بی‌حجابی – کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۷۰۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …