رژیم را باید«بی لکنت از خشم» و با قهر انقلاب در هم شکست!

کارگر کمونیست ٦٠١:
تنها راه ممکنِ خلاصی از فقر وحقارت و جنایاتی که نفرت انگیزترین حاکمیت جامعه بردگی مزدی بر زندگی ما مردمان آوار کرده است، انقلابِ قهرآمیز و خونین است. خیزش آبان ۹۸ ما کارگران و توده مردم، رسمیت دادن و بصدا در آوردن شیپور انقلابی که در راه است.
گفتن از نبردی خونین در جدال قطعی با رژیم جلادی که چهار دهه بر اعتراضات توده ها خون پاشیده است، عین صداقتِ گفتن از تئها راهِ تغییر است.
تعیین کننده ترین تحول سیاسی/اجتماعی خصوصا در ایران، درمنطقه و جهان، با نان و زیست و جان انسانها، با سرنوشت چندصدمیلیون انسان و به سرنوشت چند ده هزار نوزادی که هم اینک متولد شده اند مربوط میشود. و این تحولاتی است که بر متن گسترده ترین، عمیق ترین و بی تخفیف ترین جدال قطعی همه مردم علیه هارترین بربریت رژیم سیاسی/اسلامی بجلو آمده است.
امروز فقر وسیع و اوضاع بی نهایت مشقت بار و انزجار آوری دامان ما کارگران و همه اردوی کار و مردم را گرفته است، وضعیتی که محصول حاکمیت بربریت سرمایه و رژیم هار اسلامی ست. حکومتی که در دوره «نظم نوین» جهانی سرمایه، بیشرمانه ترین استثمار و غارتگری و ساختارهای دینی و جنایت اساس موجودیت و استمرارش بوده است.
این رژیم با کشتارهای دهه شصت و قلع وقمع شوراهای کارگری و کارمزدی و مردمان زحمتکش، با یک جنگ ارتجاعی ۸ساله و قربانی کردن فرزندان این مردم و در نفرت انگیزترین حاکمیت اسلام سیاسی به قدرت نشسته است. این رژیم با هر لحظه بقاء اش در غارت مزدِ رنج و فقر و خون پاشیدن بر قامت این مردم، تا به کشتارِ آبان ۹۸ امتداد و برخون و کوهی از نفرت نشسته است.
سرمایه داریِ هارِ اسلامی با رسمیت دادن ظرفیت های قرون وسطائی جنایت و قوانین ضدکارگری وضدانسانی در کنار یک رساله بردگی«قانون کار» با استثماری خَشن یک جامعه نفرت آور از رنج و زندگی را بر میلیونها خانوار اردوی کار و مردمان تحمیل کرده است.
بیکاری، گرانی و فقر و فلاکت بی حد و حصر، تن فروشی و اعتیاد تا شکنجه و کُشتار و غارتگری، محصول چهار دهه حاکمیت این بربریت سرمایه و رژیم هارِاسلامی است. این رژیم مصداق عینی حکومت اوباشان سیاسی است که در برابر هر مطالبه انسانی و آزادیخواهی ایستاده است.
چهار دهه جدال ما کارگران و توده مردم در تلاش حق خواهی و بهبود معاش و مطالبات انسانی، جز فقر روزافزون سفره و زندان وخون پاشیدن بر قامت مان پاسخ نگرفته است.
در سال ۷۸، فریادهای «غیرقهرآمیز و آرام» اعتراضی فرزندانمان را در بنگاه های آموزش مهارت ِ بردگی مزدی با هر تعابیری که بود، در کوی دانشگاه و خیابان با گلوله و سلاخی وزندان پاسخ دادند و اوباشانه اشک تمساح شیادی ریختند.
در معدن خاتون آباد، اعتراضات «غیرقهرآمیز و آرام» ما کارگران به بالا کشیدن مزدمان و به بیکارکردنمان از کار را به مسلسل بستند.
سال ۸۸، به نزدیک ترین و دَمِ دست ترین موقعیت اعتراضی نپذیرفتن این وضعیت فقر و غارت غارتگری، اما«غیرقهرآمیز وآرام» ما اردوی مزدی کار و توده مردم را با گلوله ها و هارترین لجستگی جنایت وتجاوز پاسخ دادند.
در کنار همه اینها محیط ها و شرایط کار، گوئی با گروهی برده سروکار دارند و عین قرون وسطی از کارگرِ بی ایمن مدام قربانی میگیرند و زیر خروارها خاک معدن ….آذرشهر دفن مان میکنند.
در پاکسازی قدرت حکومتی شان ما کارگران را در پلاسکو سوزاندند و قربانی کردند.
خانوار کولبران هر روز عزادار کشتار نان آورشان هستند و سفره هایشان خونین است.
در هفت تپه وفولاد، در آذر آب وهپکو، حمل ونقل وخدمات و هر کجای قلمرو سرمایه که کارگر باشد اعتراض واعتصاب و قشون کشی حکومت سیمای زنده آنجاست.
بیشرمانه ترین استثمار وغارتگری همه ثروت ها، آوار کردن تمامی مصائب لجنِ فروپاشی اقتصادی بر سفره وعرصه های زیست توده مردم، آرایش جنگی در برابر جنبش های اعتراضی ما کارگران و توده مردم، تنها اقدام عاجل این حکومت هارِ اسلامی برای حفظ موجودیت و بقاء بربریت سرمایه داری بوده است.
ما کارگران و این توده مردم حق هزار باره دارند که به حاکمیت بربریت سرمایه داری و رژیم سیاسی/اسلامی حاکم پایان دهند. سرمایه داری حاکم با نفرت انگیزترین جنایات، سیاست ها، قوانین و اقداماتشان معاش وزیست وجان انسانها وتمدن بشری در این سرزمین ومنطقه و هرگوشه ای را به منفعت سود و بقاء” نکبت بار خود گره زده است و باید به قهرآمیزترین اشکال توده ای ممکن بساطش را جارو کرد.
مردم ایران حق دارند در عصرشکوفائی خلاقیت ها و اندیشه های انسان متمدن، در عصر رشد سرسام آور تکنولوژیها و بارآوری کار و با این همه ثروت ومنابع دانش و انسانی آماده که از سروکول جامعه دارد سرریز میشود، با به زیر کشیدن این حکومت و بنیان های سرمایه داری، یک دنیای بهتر و سرشار از رفاه و شادی و آزادی برای خود بسازند.
مردم ایران هزار باره حق دارند که همه موجودیت این رژیمِ ترور و غارتگری را به اراده دخالتگری قهر توده ای نه تنها از گُرده خود، که از سرِ زندگی مردم منطقه و بشر امروز به قهرآمیزترین شکل ممکن به زیر کشند.
خیزش آبان ۹۸ شیپور اعلام قهر انقلاب علیه بربریت سرمایه داری و رژیم اوباش اسلام سیاسی بود که به صدا در آمد.
حکومتی که در برابر اعتراض کارگر و فرودستان و توده مردم تک تیراندازها و تیربار و تانک بر سرشان میریزد و کشتار میکند را نمیتوان با رفُرمِ مصلحت و رفراندوم و غیرقهرِسلاح به زیرش کشید.
قیام آبان ماه درعین حال تعرض کارگر و توده فرودست علیه بنیان های بربریت سرمایه داری بود .
نمیتوان یک رژیم اوباش و همه بنیان های سرمایه را درهم نشکست و نان و درمان و همه زندگی انسانی را خلق کرد و صاحب شد.
دیگر «خیرخواهی»های محافظه کارانه اصلاح فقر و ناامنی شغل ونان به کنار رانده شده است و قطعی ترین و تعیین کننده ترین جدال کارگران و توده مردمان به زمین قهرانقلاب پا گذاشته است و انقلاب دارد ضعف ها و کاستی ها از تنِ خود میزداید و نیرویش را از زمین زیر پایش میگیرد.
جنبش ها و خیزش های اجتماعی دیگر هم نیّت اند و همه سرها به یکطرف سرود رهائی میخوانند.
جنبش های اعتراضی/اعتصابی کارگران و اردوی کار (معلمان،پرستاران،بازنشستگان، حمل ونقل و دانشجویان و…) و توده مردم انباشته از نفرت کماکان جاری است و برمتن مبارزات و انقلابی که شیپورش زده شده است، گسترده ترین جنبش اعتصابی و خیزش های توده ای/مطالباتی را«بی لکنتِ کفرگوئی سیاسی» بجلو خواهند آورد.
جنایات و وحشی گری رژیم از استیصال و وحشت فروپاشی و خشمِ در انتظارشان از قهر انقلاب است. صفوف سیاسی حاکمیت در حال ریزش است و دارند از هم یقه میدرند.
این رژیم منفور و رسوا شده اسلام سیاسی با یک جنبش اعتصابی سراسری در هم می شکند و فرو میریزد.
حکومتی که تنها با هزار ترفند «توطئه فریب» و لجستگی کشتار و تک تیراندازهای جنایتش از میدان جدال ها و خیزش های توده ای تا بدینجا جان به در بُرده، در برابر قدرت ویرانگر اعتصابات سراسری ما اردوی کارمزدی و تنیده شدنش باخیزش توده مردم در کف خیابان، زانو بر زمین خواهد سائید.
اعتصابات درهم تنیده کارگران، معلمان، پرستاران وحمل ونقل و دانشجویان و…، قدرتمندترین پشتوانه اعتراضات و خیزش مردم در کف خیابان ها ومحله هاست.
بطور غیرقابل انکار و بر بستر این جنبش اعتراضی/اعتصابی کارگران و کارمزدی و با سازمانیابی در کمیته های اعتصاب و ایجاد شوراهای کارگری و مردمی در محل کار و زیست در شهرها و محله ها میتوان جنبش سرنگونی را قدرتمند به جلو برد. اینها همه سازوکارهای سازمان یابی و چفت شدن اعتصابات و اعتراضات و تنیده شدن آنها در یک جنبش سرنگونی قدرتمند است که به خیزش آبانماه ما میتواند تداوم بخشد.
بجلو آمدن گاردها و هسته های جسور کارگران و….. مسلحِ در دفاع از مردم واعمال قهرتوده ای با هرسلاح ممکن در تعرض به لجستگی و آرایش سرکوب حاکمیت بر چنین بستری سربیرون خواهد زد و تفنگ های فرزندان و همراهان این مردم در سربازخانه و پادگان ها به سمت حاکمیت نشانه خواهند رفت.
این قهرانقلابی توده ای نه تنها حکومت اسلام سیاسی را به زیر خواهد کشید بلکه تنها با تکیه بر این اعمال قهرتوده ای، انقلاب قادر خواهد بود همه دسته جات سیاه اوباش یک رژیم متلاشی شده و جریانات به کمین نشسته (قومی،مدهبی و….) و سناریوی خون پاشیدن بر انقلاب مردم را از جامعه جارو کند.
بطور قطع ادامه وضعیت موجود با موقعیت تاکنونی برای هیچ یک از طرفین این جدال طبقاتی مقدور نخواهد بود و هیچ یک به جای قبلی خود باز نخواهند گشت. چه موقعیت رژیم در حکومت و با مردم و همه موضوعات مرتبط خود، و چه موقعیت وموازنه مردم با رژیم کیفیتی جدید و تازه بخود گرفته است.
نبرد قطعی و تعیین کننده است و قهرانقلابِ کارگران، فرودستان وتوده مردم شیپور خود را نواخته است. زنده باد جنبش اعتصابی سراسری! زنده باد قهر انقلاب!*.

اینرا هم بخوانید

بن بست سرمایه در پله آخر

هر دوخشتی که کارگران و نیروی کارمزدی برای بهبود اوضاع شان بر هم میگذارند، بخشی …