شرح حال جامعه ایران- رضا فرزادنیا

هر دولتی که توسط هیئت حاکمه انتصاب می شود برای جبران کسری بودجه دولت قبل را مقصر می داند با افزایش ناگهانی قیمت ها مواجه می شویم که در دو سه پست قبلی به ان اشاره کردم و روز به روز فاصله طبقاتی بیشتر و کارگر و کارمند ضعیف تر و وابستگان به قدرت از طریق اخذ مجوز به افراد خاص و استفاده از رانت خواری و زمین خواری و کلاهبرداری و اختلاس قدرتمند تر و غنی تر می شوند از این روی وظیفه مردم برای گذران زندگی و زنده ماندن یا به شغل های کاذب رو می آورند یا به کولبری و قاچاق و … زباله جمع کردن می پردازند. اوضاع کسبه هم در پی این اقتصاد فاسد و بیمار بعلت ناتوانی خرید ملت با رکود و فاجعه همراه است

حال می ماند که چه باید کرد؟ یا ساکت و آرام هر هشت سال یکبار بشینیم و نظاره گر باشیم و نهایتا در فضای مجازی غر غر کنیم یا به سطح خیابان بیاییم و به وضع موجود اعتراض کنیم. وقتی #معلمين اعتراض می کنند وظیفه همه مردم است که از آنان حمایت کنند چرا که همه ما فرزند داریم و آسایش و رفاه انان باعث بهبود سطح تعلیم و تربیت فرزند ماست (در حالیکه اداره اطلاعات چند نفر از معلمان را دستگیر و یا می گوید چند تفر که فرهنگی نبوده اند را در بین معلمان دستگیر کرده ایم)، وقتی کشاورز آب نداشته باشد یا بذر و کود را با نرخ آزاد باید خریداری کند و اعتراض می کند ما باید از آنان حمایت کنیم چرا که تاًثیر آن مستقیما بر روی زندگی خودمان است وقتی کارگران در محل های غیر ایمن و شرایط بد اب و هوایی و بدون ثبات شغلی اعتراض می کنتد انان برادران و خواهران ما هستتد و لازم است حمایشتان کنیم. تا کی می خواهیم با ترفتد هایی که حکومت ایجاد می کند و تفرقه انداختن و تجزیه طلب و معاند و خرابکار و وابسته به بیگانه خواندن، مطالبات به حق مردم را بی اثر کنیم باید اتحاد داشته باشیم و ایمان داشته باشیم که این درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود.

رضا فرزادنیا