شلاق ممنوع

صدور و اجرای حکم شلاق مصداقی روشن و عریان از بربریت و توحش حکومتی است که با تکیه بر احکام قرون وسطایی و به غایت ضد انسانی اسلامی تلاش دارد با بوجود آوردن فضای رعب و وحشت جامعه را مقابل فساد، ظلم و ستمی که بر آنها تحمیل می شود به تمکین وادارد.
” رسول طالب مقدم ” کارگر شرکت اتوبوسرانی تهران روز ١٢ خرداد با تحمل ٧٤ ضربه شلاق برای تحمل دوران حبس روانه زندان شد. اما بدنبال انعکاس خبری آن روز بعد رزیم ناگزیر به آزادی وی شد. اجرای حکم شلاق رسول طالب مقدم به جرم شرکت در مراسم اول ماه مه ، تازیانه ای بر تن و گرده کل طبقه کارگر در ایران است که شخصیت و کرامت انسانی کارگران و البته همه مردم رنج دیده از چهل سال جنایت را هدف قرار داده و کارگران آنرا بی پاسخ نخواهند گذاشت.
فقر، بیکاری، گرسنگی، بی عدالتی و بی حقوقی در جامعه بیداد می کند و بی کفایتی و فساد مقامات نظام در هر گوشه ای نمایان است. اکنون جمهوری اسلامی در بحرانی ترین دوره حیات کثیف خود قرار دارد و به خوبی می داند آتش خشم توده های مردم به زودی شعله ور خواهد شد. از این رو برای حفظ نظام بردگی و برای تداوم بقای ننگین خود دست به توحش افسار گسیخته میزند.
بدون شک صدور و اجرای احکام وحشیانه اینچنینی، پرونده سازی های واهی علیه فعالین کارگری و بگیر و ببندها نه تنها طبقه کارگر را در پیگیری خواسته های انسانی اش وادار به سکوت نخواهد کرد بلکه بر عمق کینه و نفرت توده های مردم از حکومت خواهد افزود و عزم کارگران در پایان دادن به توحش و ستم موجود را جزم تر و قوی تر خواهد کرد.
در مقابل این اقدام اهانت آمیز و بی احترامی شدید به شأن و منزلت انسانی کارگر و کل جامعه، باید تمام قد ایستاد و دست به اعتراض برد. مجازات شلاق مجازات طبقه کارگر با تازیانه توحش است.لازم است تا فعالین کارگری و تشکل های کارگری ضمن اعلام انزجار از اجرای چنین احکام وحشیانه ای، زمینه های اعتراض عملی و تجمعات اعتراضی را فراهم کنند و پاسخی روشن و قاطع به حکومت عقب مانده اسلامی بدهند.
دستگاه جنایتکار و متوحش قضایی در روزهای گذشته ریاکارانه خود را مدافع کارگر نشان داد و با لغو احکام کارگران نیشکر هفت تپه و گرفتن ژست عدالت طلبی و دفاع از مظلوم تلاش کرد برای خود فرصتی بخرد. اما کیست که نداند این کارشان نیز تحت هر عنوان و ژستی که ناگزیر به انجامش شدند یک عقب نشینی آشکار در مقابل پرونده ای بود که برای رژیم تا همین جا هزینه گزافی داشته است. و امروز با اجرای حکم وحشیانه شلاق در قبال رسول طالب مقدم بیش از بیش چهره کریه و جنایتکارانه این حکومت جلوی چشم جهانیان قرار گرفت. این اتفاق در عین حال دست همه دارو دسته هایی که میکوشند برای حفظ نظامشان مبارزه کارگران را پشت این جناح و آن جناح ببرند و میکوشند لغو احکام هفت تپه را به حساب رئیسی جلاد بگذارند، را بیش از بیش در میان کارگران رو میکند.
پاسخ گستاخی رژیم و شلاق زدن بر پیکر کارگر از سوی حکومت جنایتکار اسلامی را باید با گسترش اعتراضاتمان بدهیم و کاری کنیم که برایشان گران تمام شود. یک صدا فریاد بزنیم که شلاق این شکل بربریت مجازاتهای اسلامی باید ممنوع شود.
حکومت اسلامی و ارکان ضد انسانی آن تنها به حفظ و تحکیم سلطه اقتصادی و سیاسی خود می اندیشد و برای آن بی پرده دست به هر اقدامی می زند از همین رو است که بیش از هر زمان دیگری تلاش برای ایجاد تشکل های توده ای با هدف به زیر کشیدن این حکومت ارتجاعی نیاز مبرم داشته و در مقابل ما قرار دارد.
نابود باد جمهوری اسلامی

کارگر کمونیست ٦٢٥

اینرا هم بخوانید

« راه نجات در مبارزه و متشکل شدن است نه خودکشی»

گسترش روز افزون فقر و نداری و عمیق تر شدن شکاف طبقاتی در ایران باعث …