موقعیت مبارزات طبقه کارگر، معلمان و زحمتکشان در آستانه انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری، حکومت اسلامی در ایران

علی رغم افزایش مشکلات فلاکت بار و فشار های تحمیلی حکومت دزدمحور اسلامی بر طبقه کارگر و زحمتکش جامعه هر روزه شاهد اعتراضات گسترده گروههای مختلف از توده های مردمی زیر فشار جمهوری اسلامی هستیم.
چند ماهی است که مردم در داخل و خارج کشور خوشحالنداز اینکه کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه توانستند بعد از سالها بگیر و ببندها، شکنجه و عدم دریافت معیشت، مقداری از مطالباتشان را بگیرند و مهمتر از همه توانستند کارخانه را از دست یک عده رانت خوار خصوصی خلاص کنند و این موفقیت کارگران حق طلب هفت تپه قدمی مهم در جهت رسیدن به خواسته های بالاترو در سطح کلان از جمله؛ اداره شورایی خواهد بود و همچنین این موفقیت دری به سوی خواستهایی است که بدنه اقتصادی و چرخه سرمایه حکومت و سیستم حاکم را تحت شعاع خود قرار خواهد داد.
دستاورد کنونی کارگران رهنمودی برای کارگران سایر کارخانجات و مراکز تولید سرمایه از جمله معادن و مراکز نفتی و پتروشیمی خواهد بود که به عنوان مثال؛ کارگران معدن آسمینون-منوجان کرمان در کنار خانواده هایشان با بستن جاده بندر عباس-کهنوج از طریق گذاشتن سنگ‌های کوهپایه و اتراق شبانه در تونل این جاده بعد از ۶۰ ساعت تحصن و نشان دادن ذره‌ای از قدرتشان به دزدان حکومتی توانستند قسمتی از خواسته های بر حقشان را بگیرند.
معلمین که بخش دیگری از طبقه کارگر به مفهوم کلان آن هستندوهمه روزه تحت فشارهای حکومتی اندبصورت منسجم با وجود تهدیدها،شدتهاو احکام شنیع حکومت به مبارزات خود ادامه میدهند و همه گیر شدن مبارزاتشان در تمامی بخش های آموزش و پرورش حاکی از حرکت و سازماندهی رو به جلوی این بخش از جنبش سرنگونی هست که بخشی با خواستهای معیشتی به مقابله با حکومت پرداخته و بخشی نیز با خواستهای کلان سیاسی، حکومت اسلامی را مورد هدف حمله خود قرار میدهند. معلمان همراه با بخشهای مختلف در مراکز آموزشی از جمله غیرانتفاعیها، معلمین رسمی یا آمادگی و روز مزد که هنوز حتی بعد از گذشت سالهای مدید از حقوق اولیه برخوردار نبوده و به استخدام رسمی نیز در نیامده انددست به مبارزات و اعتراضات متشکل زده و در این راه به حرکت خود ادامه میدهند.
اعتراض معلمین غیر انتفاعی در رابطه با دریافت معیشت ناچیزبود که علی رغم داشتن مدرک لیسانس یا فوق لیسانس نتیجه ای غیر ازپر کردن جیب موسسین و عوامل وابسته به حکومت در پروسه سرمایه داری و پولیسازی آموزش در مدارس غیر انتفاعی را نداشته است.
با وجود اعتراضات گسترده انجام شده در جهت تامین معیشت ۱۲ میلیون تومان و سایر خواسته های برحق طبقه کارگر، از کارگر صنعتی تا معلم و مزدبگیر و مطرح شدن همه روزه خواست آزادی معلمان دربند، حکومت پا پس نمیکشد و بدیهی است بدون دوام رادیکال مبارزات و سازماندهی هدفمند تشکل ها راه بجلو نخواهندبرد.
همانطور که بخش عظیمی از جامعه واقف است، معلمان و دانش آموزان در شرایط کرونایی متحمل مشکلات عظیم طبقاتی، بازماندن از تحصیل و فقر بیشتر روبرو بوده است. این فقط معلمان نبودند که بدون دریافت معیشت مجبور به تدریس و صرف هزینه های آموزش مجازی بودند، فرزندان طبقه کارگر که در فقر به سر میبردند بدلیل این تفاوت سطح طبقاتی از تحصیل باز ماندند، چرا که قدرت مالی تهیه لوازم تحصیل مجازی همچون گوشی هوشمند و لپ تاپ را نداشتند. در این شرایط تبعیض و کیفیت کم و ناکافی استفاده از کلاسها که گریبان گیر دانش آموزان است، حکومت امتحانات را میخواست حضوری برگزار کندکه حاصل آن آغاز جنبشی جدید در بین مبارزات طبقاتی به نام؛ «تشکل های مستقل دانش آموزان» به شکلی سراسری شدو در مقابل سیاستهای حکومت ایستاد و خواهان لغو امتحانات حضوری در شرایط کرونایی شد. این آغازی برای همه گیر شدن مبارزات طبقاتی در سطح کلان جامعه به کلیت حکومتی میباشد که فقر، فلاکت و نابرابری و کشتار را بر عموم جامعه تحمیل کرده است.
حکومت در استیصال کامل سیاسی حتی در بین جناح های ساختگی اش به سر میبرد و در این برهه به سوی انتخاباتی میرود که خواهان انتخاب رئیسی به عنوان یکی از عوامل اصلی کشتار مردم در کشتارهای دهه شصت و قتل عام شصت وهفت است. حکومت میخواهد در دوره آتی فشار خود را بر کارگران و سایر بخشهای خسته از شرایط موجود افزایش دهد و در مقابل توده های به تنگ آمده با سیاستهای سرکوب و کشتار ادامه دهد ولی نمیخواهد بپذیرد مردم چهار دهه است از این سیاست خسته شده و با تشکل های مستقل به سوی جلو حرکت کرده و اینبار میگویند حکومت فقر، فلاکت، نابرابری و کشتار را زیر خواهند کشید.
در شرایط کنونی همراه با تشکل یابی مستقل در تمامی مراکز شغلی، اجتماعی و دانشگاهی چگونگی و عمل پیشروی این تشکل ها هم مطرح میشود. مردم خواهان گام برداشتن به سوی جلو بشکلی محکم و استوار هستند و میخواهند تا به کلیت مصائبشان پایان دهند. در این میان سازماندهی جریانات سیاسی ای که راهکار درست سیاسی و عملی را به طبقه کارگر ارائه میدهند نقش بسیار کلیدی دارد.

فاطمه عسگری
چهارشنبه 09 ژوئن 2021