هفت تپه قلب تپنده جنبش کارگری

قریب به پانزده سال است که کارگران نیشکر هفت تپه علیرغم مواجه بودن با انواع سرکوب ها و توطئه و ترفندهای حکومت و کارفرما، بی وقفه و بی امان مبارزات خود را پیش برده و با انبوهی از تجارب و دستاوردهای کم نظیر به نقطه کنونی رسیده اند.

در طول این سالها هفت تپه زیر ضربات سخت و سرکوب وحشیانه دوام آورده و اکنون قدرتمندانه به قلب تپنده جنبش کارگری ایران و پرچمدار مبارزات کارگری بدل گشته است.

این قدرت از آگاهی طبقاتی، اتحاد و همگرایی توده کارگران نیشکر نشأت گرفته و سبب شده در نبرد و جدال زمینگیر نشوند و با وجود فشار سرکوب های صورت گرفته هر بار قوی تر از قبل برخاسته و به مبارزه ادامه دهند.

نظام سیاسی حاکم تقریبا تمام شیوه های ممکن برای به شکست کشاندن مبارزات آنان را  بکار بسته اما موفق نشده است تا جایی که امروز در برابر این جسارت و قدرتمندی کارگران هفت تپه مستاصل و درمانده از هر اقدام دیگری است. با این همه و علیرغم آگاهی به این موضوع که سرکوب، ارعاب و اخراج مانع از پیشروی کارگران نخواهد بود ، اما دیدیم که در هفته گذشته و پس از آزادی چهار نفر از کارگران بازداشت شده دستور اخراج پانزده نفر از نمایندگان و فعالین صادر شد و با تبدیل شرکت به دژ پادگانی مانع از ورود کارگران به کارخانه گردیدند.

در مقابل این اقدام کارگران نیشکر هفت تپه یکپارچه به حمایت از همکاران خود دست از کار کشیده و در مقابل دروازه اصلی شرکت تجمع کردند. بلافاصله نماینده مفتخور خامنه ای در خوزستان که قبل تر گفته بود اگر مشکل کارگران هفت تپه تا سه ماه آینده حل نشود من هم به معترضین خواهم پیوست، سراسیمه خود را به هفت تپه رساند و گفت مدل مطالبه‌گری نباید به گونه‌ای باشد که دشمن از آن سوء استفاده کند. عده ای فکر می کنند کارگر اگر کف خیابان باشد مشکلش حل می شود.

او و برخی اعضای مجلس که این روزها در پی اقداماتی نمایشی و تبلیغاتی به نفع جریان خود هستند با وقاحت تمام اعلام کردند کارگران اخراج شده می توانند با سپردن تعهد به کار بازگردند، اما پاسخی که از کارگران دریافت کردند این بود: « هرگونه فشار و تعرض به حقوق ما کارگران و نمایندگان مان اعتراضی متحدانه تر و تعرضی تر در پی خواهد داشت ».

این پاسخ کوبنده که برآمده از نیروی اراده جمعی و همبستگی طبقاتی کارگران هفت تپه است، حاصل تصمیم گیری های جمعی و برپایی مجامع عمومی روزانه و تکیه بر خرد جمعی است که توسط نمایندگان آنها و علی الخصوص اسماعیل بخشی قبل تر و در مبارزات سالهای ۹۶ و ۹۷ در هفت تپه نهادینه و تبدیل به الگویی در مبارزات کارگران در محیط های کاری دیگر شد.

بدینگونه گفتمان اداره شورایی و تصمیم گیری های علنی و آشکار برای دخالت دادن مستقیم کارگران در روند اعتراضات و اعتصابات توازن قوا را به نفع کل طبقه کارگر و جنبش کارگری تغییر داد و شکل اعتراضات از اهواز تا اراک را تعرضی تر و رادیکال تر کرد.

در نتیجه ی این عملکرد است که میبینیم در هر دوره از اعتراض و اعتصاب در هفت تپه ، چهره هایی جدید و کارگران تازه نفسی به عنوان نماینده یا سخنگو در میدان مبارزه سربرآورده و رشد می کنند. 

این درایت و هوشمندی در مبارزه امروز به یک منبع مهم و اساسی در پرورش و بازتولید رهبران و فعالان کارگری در هفت تپه تبدیل شده که بطور مکرر در حال تکثیر شدن هستند و در زمان سرکوب سایر رهبران، مبارزه را به پیش می برند.

مبارزه کارگران در هفت تپه راه زیادی را طی کرده تا بدین جا رسیده است و هر روز آن درس و تجربه تازه ای را پیش روی جنبش کارگری و جامعه می گذارد و مهمتر آنکه ترفندها و تکنیک های حکومت حامی سرمایه را در تلاش برای به عقب راندن و مهار و کنترل مبارزه را به ما شناسانده است.

هفت تپه و کارگران آن یک جهش محتوایی در شکل مبارزه طبقه کارگر را رقم زده و الگوها و سنت های درست، دقیق و موثری چون برپایی مجامع عمومی، دخالت مستقیم کارگران در بحث ها و تصمیم گیری ها، سخنرانی های هر روزه رهبران و نمایندگان، ارائه گزارش مذاکرات به کارگران، کشاندن اعتراضات به بیرون از محیط کار، افشای توطئه های کارفرما و عوامل اجیر شده او،جلب حمایت اجتماعی و مردمی، حضور خانواده ها در اعتراضات و پس زدن شورای اسلامی کار را جلوی چشم کارگران قرار داده اند.

اینگونه است که امروز هفت تپه یک سنگر مهم پیشروی های جنبش کارگری است و  به حمایت و همبستگی طبقاتی دیگر همرزمان خود در جنبش کارگری نیازمند است.

تجربیات مبارزات کارگری ما باید بهم پیوند خورده و در فضای انفجاری و بشدت سیاسی امروز جامعه باید مهیای رفتن به سمت اعتصابات سراسری و فراهم کردن بسترهای لازم برای آن باشیم. نظام اسلامی و حکومت سرمایه داری آن بیش از پیش زمینگیر و ناتوان شده است. برهمین مبنا تقویت جنبش کارگری و گره زدن و پیوند دادن دیگر جنبش های اجتماعی به یکدیگر سرنگونی نظام فاسد حاکم را آسان تر می سازد.

پویان پیروز

کارگر کمونیست ٦٤٨

اینرا هم بخوانید

برنامه توسعه هفتم تیغ تیزی بر گلوی کارگر- پویان پیروز

سال ۱۳۶۸ و پس از جنگ ۸ ساله با عراق، مقامات دولت و مجلس اسلامی …