کارگر مشغول جان کندن است

کارگر کمونیست ٦٢٢

مردم قربانیان اول و آخر کرونا در ایران هستند. جمهوری اسلامی در پشت کرونا پناه گرفته تا جامعه را عقب بزند و تعرضاتش را به زندگی و معیشت مردم به جلو برد. در نتیجه بی عملی و بی مسئولیتی حکومت اسلامی سبب شده تا کرونا زوزه کشان تلفات بگیرد و پیشروی کند.

کرونا امروز در ایران به فاجعه ای انسانی تبدیل شده است و علاوه بر این که تعداد زیادی از مردم به این بیماری مبتلا شدند و بسیاری جان باختند، بخشهای مختلفی از جامعه هم دچار آسیب های جدی و بعضا غیر قابل جبرانی شده اند و امروز بحث بر سر زندگی و معیشت مردم برای بقایشان است. یکی از تبعات انسانی این بیماری مرگبار گسترش فاجعه بار ابعاد بیکاری و بی تامینی وحشتناک این جمعیت میلیونی است.
از بیکاری و اخراج های گسترده کارگران و پرستاران گرفته تا از بین رفتن محصول تولیدی کشاورزان و روستائیان و باغداران و تا ورشکستگی رو به افزایش کسبه و اصناف را میتوان از تبعات اجتماعی این بیماری مرگبار دانست. حال خیل عظیم بیکاران و دستفروشان، و بخش های بدون درآمد و یا بسیار کم در آمد جامعه را که در واقع همگی نیروی بیکار جامعه هستند را به این لیست اضافه کنیم، ابعاد تکاندهنده این فاجعه را میشود تجسم کرد. این درحالیست که هیچ خبری از بیمه های اجتماعی چون بیمه بیکاری، درمان رایگان، تحصیل رایگان برای کودکان، تامین مسکن و غیره وجود ندارد و مردم بدون هیچگونه تامینی در کام بیماری مرگبار کرونا رها شده و گرسنگی دارد بیداد میکند. بد نیست کمی بر روی بیکاری و جنجالی که از سوی رژیم برسر” بیمه بیکاری” به راه انداخته داشته باشیم.

به گفته معاون اقتصادی اتاق اصناف حکومت؛ فقط در واحدهای صنفی تا همین جا یک میلیون و ششصد هزار نفر شغل خود را از دست داده اند. از جمله خبری دولتی در همین هفته از بیکار شدن صد هزار کارگر طی ده روز در استانهای مازندران، گلستان و لرستان گزارش میکند.

این ارقام جدای از آمار کارگران فصلی، ساختمانی و روزمزد و همینطور کارگران اخراج شده از کار است که متاسفانه آمار مشخص و دقیقی از تعداد آنها وجود ندارد.

جمهوری اسلامی به کمک کرونا زندگی میلیون ها کارگر و مزدبگیر را تا همین جا زیر و رو کرده و به تباهی برده است.

در برابر این شرایط و در هراس از به خیابان ریختن گرسنگان که همواره در سخنرانی هایشان، هشدارش را میدهند، دولت در شو های تلویزیونی خود از تخصیص پنج هزار میلیارد تومان پول به صندوق بیمه بیکاری خبر داده بود. بدنبال این شو تبلیغی بود که شروع به ثبت اسامی کسانی کردند که در این ایام کرونا بیکار شده و ظاهرا مشمول دریافت آن میشوند. در نتیجه ازدحامی از جمعیت کارگران بیکاری که در تهیه نان شبشان مانده اند در مراکز کار برپا شد که خود خطر آفرین بود. خلاصه ماجرا اینکه بیش از هشتصد هزار نفر برای دریافت بیمه بیکاری ثبت نام کردند. اما در ترفندی تازه مقامات وزارت کار اعلام کردند که تنها ششصد هزار نفر از این کارگران مشمول برخورداری از بیمه بیکاری می باشند و در عمل یک چهارم کارگرانی که هیچ درآمدی نداشته و برخوردار از هیچگونه حمایتی هم نیستند را حذف نمودند. بگذریم که کارگرانی که نه کارفرمای مشخص و ثابتی دارند و نه قرارداد کاری که جمعیشتشان نیز کثیر است حتی به این هم نمیتوانند امیدی داشتند باشند. چرا که برگه ای که بتوانند با استناد به آن مشمول دریافت همان حداقل چیزی که به آن بیمه بیکاری میگویند، را در دست ندارند.

در ادامه این جنجال به پا کردن ها بود که در خبرهایشان اعلام کردند که پرداخت بیمه بیکاری به بیکارشدگان دوران کرونا، معطل تخصیص بودجه ۵ هزار میلیاردتومانی و تعیین مکانیزم تعیین دستمزد بیکارشدگان از سوی ستاد ملی کروناست. و در آخر هم سازمان تامین اجتماعی با صدور ابلاغیه ای به ادارات استانی این سازمان دستور داد که تا تامین اعتبار برای این منظور از پرداخت”بیمه بیکاری” به متقاضیان خودداری شود.
بدین ترتیب بیش از دو ماه از وعده هایشان می گذرد و پرداخت “بیمه بیکاری” در حد شعار و وعده باقی مانده است و دارند مردم را سر میدوانند و به بهانه های مختلف از جمله اینکه اعتبارش هنوز تصویب نشده زیرش میزنند. البته شاید این پول هم به سرنوشت باقی ارقام ریز و درشتی دچار شده است که توسط غارتگران و چپاولگران اسلامی ، روزانه بالا کشیده میشود.

از جمله دولت به بهانه کرونا یک میلیارد یورو از صندوق توسعه برداشت کرده است. پولی که متعلق به مردم و حاصل کار و تولید ارزش آنها بوده و ثروت عمومی کشور است برای این که در این شرایط بحرانی به کمک مردم بیاید که ظاهرا می بایست با اذن و اجازه خامنه ای برداشت شود. اکنون از سرنوشت این یک میلیارد یورو هم اطلاعی در دست نیست.وزیر بهداشت حکومت در توییتر خود نوشت ، سرابی بود که به تشنگان نشان داده شد.

این مقدار پول می توانست هم بخشی از مشکلات جامعه پزشکان و پرستاران را مرتفع نماید، هم برای پرداخت بیمه بیکاری و کمک هزینه معیشت به اقشار فرودست هزینه شود و هم به هجده صندوق بازنشستگی که هفده تای آن به خاطر فساد مالی گسترده، سوءاستفاده و اختلاس های صورت گرفته یا بطور کامل ورشکسته شده و یا در شرایط بحرانی بسیار شدیدی قرار دارند، کمک شود. اما معلوم نیست این میزان پول به کجا رفت و برای چه هدف یا اهدافی صرف شده است؟
حکومت جمهوری اسلامی نه به جان مردم فکر می کند و نه به نان مردم. منطق این حکومت حفظ نظام است. این رژیم با تحمیل فقر، بیکاری، اخراج و دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر نان مردم را میگیرد و با کرونا، زندان، اعدام و کشتار جان از مردم می ستاند.
این حکومت به هر بهایی تنها به حفظ قدرت و ثروت خود می اندیشد و برای این هدف و ماندن بر اریکه قدرت از هر راهی استفاده کرده و از هر ترفندی بهره می جوید. در داخل کشور سرکوب میکند و در خارج هم مهیای نرمش قهرمانانه میشود.
با پولهای به سرقت رفته سران این حکومت و با حقوقهای نجومی بگیرانش، با پولهای کلان و میلیاردی ای که صرف دستگاه ماشین سرکوب و جنایت و دم و دستگاه حکومتی شان میکنند، با پولی که صرف دارو دسته های تروریست اسلامی خود در منطقه میشود و با پولی که صرف دستگاه سرکوب مذهب و خرافه میکنند، میتوان جامعه ای پر از رفاه و شادی ساخت. جمهوری اسلامی باید گورش را گم کند و تمامی پولهای به سرقت رفته به خزانه جامعه برگردانده شود.

نابود باد جمهوری اسلامی
پیمان شجیراتی