کمیته بین المللی علیه اعدام: فاجعه زلزله تقصیر زمین نیست!

زلزله استان کرمانشاه تا کنون ۴۴۵ کشته و ۷۱۰۰ زخمی داشته است.۷۰ هزار نفر بی خانمان شده اند.بیمارستان‌ها با کمبود امکانات مواجهند. آب وبرق قطع می باشد.هوا سرد شده است. مردم با کمبود چادر مواجه هستند.مردم شهرستان ثلاث‌باباجانی به شدت نیازمند پتو، چادر، آب و نان هستند…

دردی خرد کننده و حسرتی سوزان را میتوان در چهره ها و نگاه های ناباور مردمی دید که دچار این مصیبت بزرگ شده اند. اما فقط این درد و حسرت نیست که در افکار در هم ریخته ماتم زدگان جولان می دهد. درست در میان اینهمه گرفتاری یک سئوال به هزاران شکل و به صدها جمله خودش را تکرا می کند:

آخر این چه سرنوشتی است که ما داریم؟ آخر ما چه گناهی کرده ایم که سهممان از یک عمر سراسر مرارات و مشقت، مشتی خاک باشد و دیگر هیچ؟ این کدام انصاف است، کدام حکمت است، کدام عدل است، که نعمتی را که طبیعت برای گرگ بیابان ارزانی داشته است از ما دریغ می کند؟ آخر گناه آن بچه های کوچک که اینک در لابلای سنگ ها و تیرآهن های فروریخته مدفون شده اند چه می توانست باشد؟

مردم را زلزله به خاک سیاه ننشانده است. زلزله انسان عصر حجر را خانه خراب می کرد. در دنیای امروز می شود خانه های ساخت که زلزله نتواند آنها را خراب کند. بشر این عصر می داند که خط زلزله از کجای کره زمین می گذرد و در کجا باید به چه شدتی منتظر زلزله باشد. مردم قربانی زلزله نیستند قربانی فقر هستند. قربانی نظام مفتخور اسلامی هستند که در آن دارایی و ثروت جامعه را نه صرف رفاه و آسایش مردم بلکه راهی جیب های گشاد حاکمان می شود و یا  در خدمت سرکوب و تحمیق مردم و اشاعه تروریسم اسلامی خرج می شود. به همین رژیم نگاه کنید که چگونه برای موشک های دور بردشان آشیانه هایی می سازد که هیچ زلزله ای به آن کارگر نیست. زمین و لرزه اش بی تقصیر است. مسئول این فاجعه کسانی هستند که جان و هستی انسانها را مفت اعلام کرده اند، آنان که که در کارخانه ها و کارگاهایشان هر ساله هزازان نفر را می کشند و معلول می کنند. آنان که دست انسانهای کارکن را از همه چیز کوتاه کرده اند. آنان که دولت و ثروتشان را بر پایه بی پناهی انسانها بنا کرده اند.

غم و درد ویرانی و فلاکت بجا مانده و انسانهایی که با تمام آرزوهایشان زنده زنده در زیر تلهای خاک و خشت و آوار مدفون شدند، از اندازه بیرون است. اما آنچه این درد را جانگدازتر می کند، این است که جنایتکاران وقیحانه به اسم قربانیانشان حرف می زنند، مدعی کمک به قربانیانشان می شوند، خود را تبرئه می کنند و از مردم اطاعت، صبر و تمکین بیشتر طلب می کنند.

کمیته بین المللی علیه اعدام خود خود  را در کنار مردم مصیبت زده می داند. با خانواده کسانی که در این فاجعه انسانی، عزیزانشان را از دست داده اند ابراز همدردی می کند و آرزوی بهبود مجروحین را دارد. فراخوان ما به همه مردم این است که به هر ترتیبی که می توانید به کمک زلزله زدگان بشتابید. نباید اجازه داد که جمهوری اسلامی در راه کمک های مستقیم مردمی به مصیبت زدگان کارشکنی کند. مزاحمت های رژیم و عواملش را باید کنار زد. جمهوری اسلامی مسئول این وضع است و باید تحت فشار قرار گیرد که همه امکانات دولتی را برای نجات فوری جان زلزله زدگان و مصدومین، تامین زندگی مصیبت زدگان و بازسازی ویرانی ها به هزینه دولت، بکارگیرد.

کمیته بین المللی علیه اعدام

۲۲ آبان ۱۳۹۶-۱۳ نوامبر ۲۰۱۷