گفته بودیم داستان «سرباز وطن« عمری کوتاه دارد

وقتی می خواستند قاسم سلیمانی را به عرش برده و سوخت حکومت کنند، گفتیم نمی شود. گفتیم مردم از اینها عبور کرده اند.
وقتی خامنه ای بر جنازه او گریست تا مرگ او را سرمایه «وحت ملی» کند، گفتیم نمی شود از مرده جمهوری اسلامی انتظار معجزه داشت.
وقتی رضا پهلوی در مرگ سلیمانی سکوت پیشه کرد تا مجبور نباشد در برابر «قهرمان ملی» بایستد، گفتیم ناسیونالیست ها مرز مشترکی با جمهوری اسلامی در خلق «سرباز وطن» دارند.
وقتی «هنرمند» فرومایه ای چون محمود دولت آبادی به تکه استخوان حکومت لیس زد و برای مرگ سلیمانی جلاد اشک ریخت، گفتیم این جماعت حقیر از این هم رسوا تر می شوند.
گفتیم این عنتربازی حکومت چند روزی بیشتر دوام نمی آورد اما تحلیل گرانی گفتند: سوژه «حججی» چند ماه پس از ماجرایش به حاشیه رفت، چون زورش زیاد نبود، سوژه «سلیمانی» اما به احتمال قوی یکی دو سال در صحنه می‌ماند. (به نقل از رادیو فردا)
از جمعه ۱۳ دی تا ۲۱ دی ماشین فریب حکومت همه زورش را زد و سوختش به پایان رسید. حالا این صحنه اعتراضات در ایران است که مشت گره کرده حقیقت را با تمام قدرت به صورت حکومت می کوبد.
ایران آبستن خلق شیرین ترین و حماسی ترین لحظات تاریخ ساز است. مرگ حکومت اسلامی پایان ۴ دهه تباهی خواهد بود.
حزب کمونیست کارگری برای تحقق یک دنیای بهتر نبردهای بی امانی را سازمان داده و حقایق زیادی را گفته است. این را هم گفته باشیم که آینده ایران با وجود حزبی چون حزب کمونیست کارگری چیزی جز تحقق آزادی و برابری و رفاه همگانی نخواهد بود.