کارگران دستگاه قضایی و کل بساط توحش سرمایه داری حاکم را به محاکمه میکشند

عثمان‌ اسماعیلی  چهره شناخته شده کارگری در شهر سقز در فروردین ماه از زندان آزاد شد و بعد از آن در روز ١ اردیهبشت دوباره محاکمه شد. او  در این روز طی احضاریه ای که ۲۳فروردین ماه در زمانی که همچنان در زندان به سرمیبرد، به شعبه سوم دادیاری دادگستری شهرستان سقز احضار و به اتهام “تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانه های خارج ازکشور ورسانه های معاند وضدانقلاب درمورد وضعیت وخیم جسمی محمود صالحی وهمچنین دردفاع ازرضاشهابی” محاکمه و باتودیع قرار وثیقه موقتا آزاد شد. در این محاکمه عثمان اسماعیلی از مبارزاتش و از اینکه با اطلاع رسانی صدای کارگران زندانی بوده است دفاع میکند. در این محاکمه بطور واقعی این قاضی و کل بساط دستگاه قضایی سرمایه داری حاکم است که به محاکمه کشیده میشود و عثمان اسماعیلی صدای اعتراض کارگران و کل جامعه است. زنده باد عثمان اسماعیلی

متن محاکمه عثمان اسماعیلی بعد از آزادی از زندان را در زیر میخوانید:

“قاضی: اسم و نام خانوادگی؟ جواب: عثمان اسماعیلی.

قاضی: شما سابقه کیفری دارید؟ ج – بلی من سابقه کیفری دارم و از سن ١٩سالگی درک کردم که در جامعه ما نابرابری وجود دارد و بر همین اساس با این بی عدالتی مبارزه کرده ام و مدت ٢٤سال تبعید و زندانی بوده ام.

قاضی: آقای اسماعیلی شما متهم هستی که با رسانه های خارجی و ضد انقلاب علیه نظام مصاحبه کرده اید؟ و اداره اطلاعات از شما شاکی می باشد.    ج – بلی من مصاحبه کرده ام و آن را انکار نمی کنم.

قاضی: شما در مورد محمود صالحی و رضا شهابی و زندانیان سیاسی با رسانه ها مصاحبه کرده اید و اداره اطلاعات را متهم کرده اید که اداره اطلاعات باید شرم کنند از اینکه محمود صالحی را بازداشت کرده اند و….دفاعیات شما در این مورد چیست؟    ج – جناب قاضی ، محمود صالحی و رضا شهابی و سایر زندانیان سیاسی و کارگران زندانی، نباید در زندان باشند. من بعنوان یک انسان وظیفه خود می دانم که از آنان دفاع کنم. در ضمن هیچ مرجع قضایی به من نگفته است تا مصاحبه نکنم. آقای قاضی من از شما سئوال می کنم؟ آیا این چه وزارت اطلاعاتی است که یک فرد مریض و دیالیزی را بعد از دیالیز و بدون هیچ ابلاغیه ای او را در حیاط بیمارستان بازداشت می کنند؟ جناب قاضی خبر دستگیری محمود صالحی بلافاصله دردنیای مجازی و میان مردم پخش شد و همه افراد جامعه از این بابت نگران بودند. من هم از این موضوع با خبر شدم و به وظیفه انسانی خود دانستم تا از محمود صالحی و همه زندانیان سیاسی دفاع کنم و دفاع خواهیم کرد. جناب قاضی کسی که از مریضی کلیه و قلب رنج می برد و تحمل حبس را ندارد چرا باید او را بازداشت کنید؟. آن فرد زندگی خود را وقف انسانیت و در راه رهایی طبقه کارگر مبارزه کرده است. ایا من کارگر نباید از او دفاع کنم؟ اگر آن فرد در زندان جان خود را از دست بدهد، چه فایده ای دارد که من سر مزار او گریه کنم، در صورتی که این فرد عزیزترین دوستم است. آن فرد نه تنها همفکرم است بلکه در راستای دفاع از طبقه کارگر همراه هستیم. طبقه کارگر تمام خدمات جامعه را تولید می کند، اما خود از همه بی بهره است. این چه مملکتی است که طبقه کارگر را محروم نگاه داشته است؟. جناب قاضی من بچه بازار کار هستم و هزاران نفر مثل من از بچگی وارد بازار کار شده اند. ما کارگران مهد کودک،مدرسه و ساختمان برای جامعه درست می کنیم، اما بچه های ما محروم از آن هستند.

قاضی: بله حق با شماست.

جناب قاضی آیا حقوقی که دریافت می کنید زندگی خانوادگی شما را تامین می کند؟ به همین دلیل است که ما کارگران بر علیه نظم موجود و سرمایه داری مبارزه می کنیم. یک عده کارفرما بی انصاف را به جان ما کارگران انداختید تا به هر شکل که خود تشخیص دهند ما کارگران را استثمار کنند و آب از آب هم تکان نمی خورد. به ما کارگران می گویند امنیت مملکت را به خطر انداختیم. من از شما سئوال می کنیم ما کارگران امنیت مملکت را به خطر انداختیم یا آنانی که حقوق های نجومی دریافت می کنند؟. ما مملکت را به خطر انداختیم یا افرادی که سرمایه مملکت را به تارج برده اند و امروز در خیایانها اروپا مشغول عیش و نوش هستند؟. ما کارگران مملکت را به خطر انداختیم یا کسانی که سرمایه ما را صرف بازسازی و جنگ در کشورهای دیگر می کنند؟. ما کارگران درخواست حقوق های معوقه کرده ایم، ما کارگران مخالف قراردادهای سفید امضاء هستیم، ما کارگران خواستار امنیت شغلی هستیم. آیا این درخواست ها مملکت را به خطر انداخته است که امروز ده ها کارگر در زندان بسر می برند؟.این چه مملکتی است که اکثریت مردم آن کارتن خواب و اقلیتی کوچک تمام سرمایه این کشور را در اختیار دارند.؟ این چه ملکتی است که روزانه ده ها نفر را به زندانها می فرستند.؟ این چه مملکتی است که در طول ٤٠سال کالاها از مرزها سرازیر شده و شما می خواهید یک شبه جلو آن را بگیرید و هزاران انسان کولبر را از نان روزانه محروم کنید؟. آقای قاضی من تازه از زندان آزاد شدم و داخل زندان را بررسی کردم. افرادی که امروزبه اتهام مشروب، پوشاک،سیگارو مواد مخدر در زندان هستند هیچ کدامشان مجرم نیستند بلکه آنان قربانیان نظام نابرابر سرمایه داری هستند. اگر برای هر کدام از این افراد کار ایجاد کنیم و مشغول به کار باشند جرم و جنایت صفر خواهد شد. آن همه زندانی که در زندان نگهداری می کنید بعد از پایان حبس یک بار از آن افراد سئوال کرده اید که بعد از زندان به چه کاری مشغول هستی و منبع درآمد شما چیست؟ آن وقت انتظار دارید که جرم و جنایت از بین برود؟.

جناب قاضی من یکی از آن افراد هستم که به برابری انسانها اعتقاد دارم و خواستار برچیده شدن هر گونه نابرابری در جامعه زیر نام نژاد، زبان، قومیت و لباس هستم . من خواهان حکومت کارگری هستم تا تمام انسانها کار کنند و به اندازه نیاز شان از خدمات مملکت استفاده کنند. جناب قاضی، سرمایه دارها توان کار کردن ندارند. اگر یک روزما کارگران اراده کنیم که برای چند روز سود برای آنان تولید نکنیم آن افراد از گرسنگی خواهد مرد . ما کارگران در جامعه سرمایه داری برای به دست آوردن خواست و مطالبات خود باید مبارزه کنیم و این مبارزه تا نابودی نظام سرمایه داری ادامه دارد و با محاکمه من و امثال من جامعه درست نخواهد شد. من نه اولین نفرهستم و نه آخرین نفر خواهم بود.

دیگر حرفی برای گفتن ندارم از شما سپاسگذارم که به صحبت های من گوش دادی و اجازه دادی تا صحبت هایم را عرض کنم. در تاریخ 27/1/97 با سپری کردن احکام صادره از زندان آزاد شدم. روز شنبه مورخ 1/2/97 ساعت 9 صبح به شعبه سوم دادیاری سقز خود را معرفی نمودم و اظهار کردم که من عثمان اسماعیلی هستم و تازه از زندان آزاد شده ام.”