عکس هایی در تاریخ هستند که لازم نیست در مورد آنها حرف زیادی زد. این عکسها خود اسناد گویایی هستند. اسنادی تاریخی کهنشان میدهند امید به تغییر را هیچ وقت و هیچ دیکتاتوری، هر چقدر هم نکبت زا و جنایتکار نمی تواند از توده مردم بگیرد؛ عکس های زیرروایت این امید هستند. عکسهایی که از تظاهرات صدهزار نفره علیه ولادیمیمر پوتین از شرقی ترین نقطه روسیه تا سیبری و مسکو منتشرشده، حضور مردمی را نشان میدهد که به امید دنیایی بدون سرکوب و دیکتاتوری به خیابان آمده اند. حضور جمعیت در برخی نقاط درسرمای ۵۰ درجه زیر صفر نشان از عزم جدی مردمی دارد که میخواهند دیکتاتور و حکومت مفتخوران جنایتکار را از پا درآورند. جنبشهای اعتراضی در هر گوشه جهان به فاصله کوتاهی از هم سر میگیرند که نشان از هیچ چیز ندارد مگر به اراده مردمی که از دیکتاتورهاو حکومت هایی که سرمایه باز تولید میکند به تنگ آمده اند.
همین امید به تغییر اوضاع نکبتبار حاکم و امید و باور عمیق به امکانپذیری یک آینده بهتر است که توده های وسیع مردم را به حرکت درمیاورد و زندگی مردم را جهت میدهد. و این موتور تحولات تاریخ است.