بیش از سه هفته از دستگیری «مصطفی نیلی» و «آرش کیخسروی» وکلای مدافع و «مهدی محمودیان»، فعال مدنی میگذرد و هیچگونه اطلاعی از وضعیت آنها در دست نیست. زهرا مینوئی وکیل پرونده در این باره میگوید : با توجه به مراجعه مکرر به مراجع ذیربط اما هنوز به او اجازه دسترسی یا ورود به پرونده را ندادهاند. در این مدت نیز خانواده های این سه بازداشتی با توجه به پیگیری هر روزه هنوز هیچ اطلاعی از آنان یا وضعیت پروندهشان به دست نیاوردهاند.
فاطمه نیلی خواهر «مصطفی نیلی»، درباره این مدت و پیگیریهایی که داشتهاند، میگوید:
«از ۲۳ مرداد که برادرم همراه چند نفر دیگر دستگیر شدند تا «دوشنبه ۱۵ شهریور»، فقط همان لحظات ابتدایی یک تماس چندثانیهای داشتند که اطلاع دهند دستگیر شده است، در این مدت ما و دیگر خانوادهها در تمام روزهای کاری به هر جایی که فکر میکردیم مراجعه کردیم، نامه دادیم، پشت در ایستادیم تا بتوانیم اطلاعی از وضعیت آنان به دست آوریم. در این مدت به ملاقات مردمی دادستانی رفتیم، نامه به دفتر رئیس قوه قضائیه – حجتالاسلام اژهای – دادیم، به حفاطت دادگستری رفتیم. در واقع ما هرجا که فکر کردیم امکانی فراهم میشود که به عزیزانمان دسترسی پیدا کنیم یا پرونده در اختیار وکلا قرار گیرد، مراجعه کردیم. هر روز هم به دادسرای اوین رفتیم و درخواست ملاقات با بازپرس پرونده و با سرپرست دادسرا را ارائه دادیم.
فاطمه نیلی اضافه میکند : «من بهشخصه نتوانستم هیچ دیداری نه با سرپرست دادسرا آقای نصیرپور و نه با بازپرس شعبه دو آقای حاجیمرادی داشته باشم. تمام مدت هم سربازان به ما میگویند بروید خانه، با شما تماس میگیریم و ما نمیتوانیم توضیحی به شما بدهیم».
نیلی درباره آخرین وضعیت پرونده برادرش و اطلاعی که به دست آورده است، گفت: «آخرین بار به ما گفتند که پرونده همراه با کیفرخواست به دادگاه فرستاده شده است. برای ما سؤال پیش میآید که اگر پرونده تکمیل شده، چرا ما امکان ملاقات نداریم. چرا برادر من نمیتواند تماس تلفنی داشته باشد، مادر ۷۳ سالمان بیماریهای زمینهای دارند، استرس برایشان خطرناک است، ولی هیچکس در این مدت ترتیب اثری نداده است».
فاطمه نیلی از نگرانی فراوان خانواده با اشاره به سه سال و نیم زندان قبلی برادرش مصطفی نیلی و تبعیدش از زندان اوین به رجائیشهر، توضیح داد: «خانواده ما بسیار نگران و چشمانتظار است. پدر من آن موقع ۷۵ سال داشت و برایش خیلی دردناک بود که پسر ۳۰سالهاش در کنار قاچاقچیان مواد مخدر زندانی شود. او دو ماه بعد از این تبعید، بیماریاش عود کرد و جانش را از دست داد. ما الان این نگرانی را برای مادرم داریم. این چند روزه ما با کمک سرم و دارو، او را سرپا نگه داشتهایم. این تداوم بازداشت و عدم اطلاع از وضعیت برادرم دغدغه اصلی خانواده ماست و ما نگران صدمات جبرانناپذیری هستیم که میتواند به دنبال داشته باشد».
آزیتا کیخسروی، خواهر آرش کیسخروی (وکیل مدافع) میگوید : در این مدت ما بارها و بارها به مقامهای قضائی مراجعه کردیم اما پاسخی نگرفتیم و اطلاع زیادی نداریم، چون به ما پاسخی نمیدهند. من یک بار توانستم بازپرس پرونده و سرپرست دادسرا را ببینم اما هیچ جواب دقیق و مشخصی به من داده نشد. در این مدت برادرم، پس از اصرار فراوان روز یکشنبه ۱۴ شهریور دقایق کوتاهی با من صحبت کرد و اطلاع داد که هنوز در سلول انفرادی است و به بند عمومی منتقل نشده است»