روزنه rowzane خبری – تحلیلی
ارکان نظام اسلامی این روزها مثل منار جنبان اصفهان است. مدام به لرزه در می آید.
حرفهای نوشین معراجی یک فیلم نامه نویس این بار لرزه ایجاد کرده است. او در جشنواره فیلم فجر در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره «حلال‌زاده» نبودن یکی از شخصیت‌های فیلم گفت: «وقتی دو نفر همدیگر را دوست دارند، عشقی که بین‌شان وجود داشته، آن قدر حرمت دارد که به‌نظر من بچه‌ای که از آن‌ها به دنیا می‌آید حلال‌زاده است.»
همین جمله باعث شد که نظام به لرزه بیفتد و نعره و تهدیدات امام جمعه ها بلند شود. این فیلم نامه نویس بیچاره ناچار شد عذرخواهی کند و بگوید به “خطبه عقد اعتقاد راسخ دارم”!
من مریم معراجی و فیلم او را نمیشناسم. اما دفاع محتاطانه او از رابطه عشقی آزادانه، گوشه بسیار کوچکی از یک جنبش بسیار قدرتمند انسانی و مدرن را بازتاب میدهد که دارد در همه جای جهان ارتجاع و تحجر عهد عتیقی را عقب میراند و عشق وعاطفه و رابطه داوطلبانه و آزاد انسانی را بجای فحشاء مذهبی و سنتی مینشاند و از حقوق همه کودکان بدون برچست حلال زاده و حرامزاده دفاع میکند.
قانون صیغه و خرید و فروش دختران و شوهردادن اجباری کودکان و امثال اینها آخرین سنگر ارتجاع در کشورهایی مثل ایران، عربستان و افغانستان است. اما حتی در این کشورها و بویژه در ایران علیرغم حاکمیت ارتجاع اسلامی، این جنبش انسانی دارد زبانه میکشد و گلوی سنتهای بغایت ضد انسانی را میفشارد و ارکان اسلام را به لرزه در می آورد.
مندرج در ژورنال شماره ۴۰
