تا یک سال پیش باندهای اصلاحطلب درون و بیرون حکومتی و بخشهایی از اپوزیسیون راست،ما مردم را مدام ازسوریهای شدن ایران در نتیجه سرنگونی جمهوری اسلامیبرحذر میداشتند. هشدار میدادند که داعش پشت مرزها در کمین است. میگفتند اگر حکومت سرنگون شود و سپاه و ارتش و مرزداران (همان مزدورانی که سوختبران و کولبران را مورد شلیک مستقیم قرار میدهند)نباشند، داعش وارد کشور خواهد شد.میگفتند داشتن یک حکومت مستبد و جنایتکار از نداشتنش بهتر است. خوبیاش این است که در مقابل تجاوز داعش و بیگانگان در امان هستیم. میگفتند داعش رحم نمیکند، سر میبرد و از این نوع تبلیغات را به مردم تحویل میدادند.
این مزخرفات البته به طور معمول از طرف مردم پاسخ داده میشد.پاسخ مردم این بود که داعش اصلی خود جمهوری اسلامی است. میگفتند قبل از اینکه داعشی که شما مدام مردم را از آن میترسانید وجود داشته باشد، ما سربریدن مجرمان توسط جمهوری اسلامی طبق آیات قرآن و با شمشیر عدل علی در مصلاها و جایگاههای نماز را دیدهایم. سنگسار زنان را دیدهایم و پرتکردن متهمان دستوپابسته در داخل گونی از ساختمانهایچندطبقه را دیدهایم.
اما حالا در آستانه یکسالگی انقلاب “زن، زندگی، آزادی” ، ما مردم انقلابی با گردنی برافراشته اعلام میکنیم که به یمنانقلاب ما تا همینجاروند وقایع برعکس هشدارهای مخالفان انقلاب در ایران طی شده است. این جامعه سوریه است که با الهام از مبارزات مردم ایران در حال ایرانیزه شدن و حرکت بهسویبهدستآوردن آزادی و حق برخورداری از زندگی است. ما همان موقع گفتیم که یکی از عوامل اصلیسوریهای شدن (ازهمپاشیدگی و مورد تاختوتازجنایتکاران دولتی و گروههای اسلامیقرارگرفتن سوریه)، توسط جمهوری اسلامی است و با سرنگونشدن آن نهتنها ایرانسوریهای نخواهد شد، بلکه مردم سوریه هم رها خواهند شد.
بیش از سه هفته است که یک خیزش تودهای و سراسری در اغلب شهرها و مناطق سوریه در جریان است. اعتراضات ابتدا در مناطق جنوبی سویدا و درعا در اعتراض به شرایط مشقتبار زندگی فساد و چپاول حکومتی وخفقان و دیکتاتوری حاکم با بهانه حذف یارانه سوخت شروع شد و سپس به مناطق شمالی حلب و دیگر نقاط سرایت کرده است. این اعتراضات که با مطالبات معیشتی و اقتصادی شکل گرفت خیلی سریع تبدیل به اعتراضاتی سیاسی علیه دیکتاتوری اسد گردید و سرنگونی اسد حالا اصلیترین مطالبه و شعار معترضان گردیده است.
مردم سوریه که در پیوستگی با انقلابات موسوم به بهار عربی علیه دیکتاتوری اسد در سال ۲۰۱۱ میلادیانقلاب کردند و با دخالت دولتهایجنایتکاری مانند جمهوری اسلامی و روسیه برای حفظ حاکمیت تروریستی اسد انقلابشانبه خون کشیده شد، اکنون بعد از ۱۲ سال تحمل هزاران سختی و مشقت، دوباره به خیابان آمدهاند تا انقلاب ناتمامشان را تمام کنند.
اما خیزش این باره مردم سوریه علیه دیکتاتور خونریز، دارایتفاوتهای اساسی با انقلاب شکستخورده۱۲ سال پیش است. یکی از تفاوتهای شاخص خیزش جاری در سوریه با انقلاب پیشین، حضور گسترده و نقش رهبریکننده زنان است.زنان سوریه با در دستگرفتن عکس و پوستر مهسا (ژینا) امینی در تظاهراتها دارند این پیام را ارسال میکنند که با هدف برچیدن هر نوع سیستم مبتنی بر تبعیض و نابرابری هستند و انقلاب آینده در سوریه رنگ زنانه بر خود خواهد داشت.
انقلاب “زن، زندگی، آزادی” ایران دنیا را متحول کرد. این انقلاب همانند انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ روسیه که نقطه عطف بزرگی در تاریخ مبارزات بشر برای رهائی از ستم طبقاتی بود، سرآغاز انقلابات مدرن و انسانی در دوره پساجنگ سردی و دوره عروج مجدد کمونیسم مارکس (کمونیسم کارگری) است. با شروع انقلاب “زن، زندگی، آزادی” نهتنها جوامعی مانند سوریه و افغانستان که تحت حاکمیت دیکتاتورها و جانوران اسلامی هستند و با افق روشنتری برای به زیر کشیدن جانیان حاکم به حرکت درآمدهاند، بلکه دنیای مدرن غرب را هم تکان داده است. دنیای مدرنیکه با معیار انقلاب زنانه ایران بسیار ناقص و عقب است، ناچار به حرکت بهسوی تغییر شرایط زندگی بر اساس معیارهای انسانی خواهد بود. امروز شبح انقلاب زنانه که از ایران شروع شده، در سراسر جهان در گشتوگذار است.