دیپلماسی گروگانگیری و آزادی دو شهروند فرانسوی از اوین – حسن صالحی

نشریه ژورنال شماره ۱۱۵۵– فایل پی دی اف – ویژه تلفن همراه

دو شهروند فرانسوی، سیسیل کولر و ژاک پاریس، که به مدت سه سال تمام از سوی جمهوری اسلامی با اتهامات واهی به گروگان گرفته شده بودند، از زندان اوین آزاد شده‌اند. هرچند گفته می‌شود آزادی این دو نفر مشروط است، اما به احتمال زیاد آنان به‌زودی راهی فرانسه خواهند شد.

آزادی این دو شهروند فرانسوی در حالی صورت می‌گیرد که جمهوری اسلامی تنها مدتی پیش آن‌ها را به حبس‌های طولانی‌مدت به اتهام «جاسوسی برای سرویس‌های اطلاعاتی فرانسه و اسرائیل» محکوم کرده بود. این آزادی پس از آن رخ می‌دهد که مهدیه اسفندیاری، یکی از عوامل و حامیان جمهوری اسلامی که در فرانسه بازداشت شده بود، به‌صورت مشروط آزاد شد.

سال‌هاست که جمهوری اسلامی، دیپلماسی موسوم به «گروگان‌گیری» را به یکی از ارکان سیاست خارجی خود تبدیل کرده است. در چارچوب این سیاست، ده‌ها شهروند اتحادیه اروپا و افراد دو تابعیتی به دلایل واهی بازداشت و در زندان‌های جمهوری اسلامی در شرایطی تحقیرآمیز، بدون دسترسی به دادرسی عادلانه و برخلاف تمامی موازین حقوق بین‌الملل نگهداری می‌شوند.

یکی از این افراد، احمدرضا جلالی، شهروند ایرانی-سوئدی است که نزدیک به ده سال است با حکم اعدام در اسارت جمهوری اسلامی به‌سر می‌برد. پرونده او نمونه‌ای روشن از استفاده ابزاری حکومت اسلامی از انسان‌ها به‌عنوان اهرم فشار سیاسی است. هدف جمهوری اسلامی از پیگیری سیاست گروگان‌گیری، کسب امتیازات سیاسی و مالی از دولت‌های اروپایی و اعمال فشار برای پیشبرد منافع ارتجاعی خود در عرصه بین‌المللی است.

متاسفانه این سیاست باج گیری جمهوری اسلامی بادهی دولتهای اروپایی مواجه شده است. به همین دلیل، رژیم اسلامی توانسته به سیاست گروگان‌گیری خود ادامه دهد. این رویکرد دولت‌های اروپایی تاکنون منجر به آزادی حمید نوری، از عوامل کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، از زندان سوئد، و همچنین آزادی اسدالله اسدی، دیپلمات تروریست جمهوری اسلامی، از زندان بلژیک و بازگشت هر دوی آنان به ایران شده است.

ما از آزادی تمامی شهروندان اروپایی و دوتابعیتی از زندان‌های جمهوری اسلامی خوشحالیم، اما با صراحت اعلام می‌داریم که نباید در برابر سیاست گروگان‌گیری جمهوری اسلامی تسلیم شد و به این رژیم باج داد. هر نوع باج دادن به جمهوری اسلامی، این پیام را به حکومت اسلامی می دهد که این رژیم می‌تواند با گروگان‌گیری همچنان منافع ارتجاعی خود را دنبال کند.