جان هرلی، معاون وزیر خزانهداری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، جمهوری اسلامی را «هیولایی با بازوان متعدد» و مرکز بیثباتی منطقه خاورمیانه توصیف کرد و خواستار افزایش فشار علیه تهران شد.
بعد از شکست خفتبار رژیم اسلامی در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، سیاست چند وجهی حکومت، جهت تشنجزدایی در آفریقا برای فشار بر غرب و اختلال در کشتیرانی سواحل شرقی آفریقا تشدید شد تا درعینحال، ضعف نظامی حوثیها در یمن و شکستهای گسترده حماس و حزبالله را به این وسیله جبران نماید.
بنا بر گزارشهای متعدد و معتبر سازمان ملل متحد و چندین کشور آفریقایی، جمهوری اسلامی در دو دهه گذشته به ویژه در رقابت با عربستان سعودی و امارات، تلاش داشته تا نفوذ خود را بر قاره آفریقا بخصوص در کشورهای نفتی مانند نیجریه، آنگولا و سودان گسترش دهد. این دخالتها عمدتاً از طریق سپاه قدس جهت حمایت از گروههای نیابتی، قاچاق تسلیحات و همکاریهای نظامی صورت میگرفت، اما پس از شکست نیروهای نیابتی رژیم، دخالت جمهوری اسلامی در کشورهای آفریقایی ابعاد جدید و خطرناکی به خود گرفت.
بر اساس گزارشهای معتبر مرکز سوفان، شورای آتلانتیک و مرکز مطالعات ایرانی در آنکارا، ایران در بحران و فاجعه انسانی در سودان نقش مستقیم دارد و از باندهای مسلح “ساف” حمایت میکند، این شامل تسلیحات نظامی و تامین پهپادهای انتحاری شاهد و آموزش نظامی میشود. در نیجریه علاوه بر کمکهای مستقیم رژیم به گروه جنایتکار و تروریستی- اسلامی جبهه شیعی ساف، در کشتار و قتلعام مسیحیان این کشور با همکاری چند باند اسلامی تروریستی دیگر نقش ایفا میکند.
طبق جدیدترین گزارشهای سازمان ملل، مرکز تحقیقی ISS Afica و مرکز “تاون هال” سیاست شیعه سازی و گسترش آن به وسیله جمهوری اسلامی و حمایتهای وسیع مالی و تسلیحاتی باندهای اسلامی مانند شاخههای داعش و القاعده در آفریقا، بوکوحرام و الشباب و جبهه شیعی در نیجریه، پلیساریو در مراکش هر روز ابعاد بیشتری به خود میگیرد. سؤال این است: با این اوصاف آیا تشدید فشارهای جهانی به رژیم ایران کافی است؟ لازم است، ولی کافی نیست، بایکوت سیاسی، قطع روابط دیپلماتیک، گذاشتن سپاه در لیست تروریستی مهمترین خواست مردم است، اما زدن سر مار، کار ما مردم ایران است.ویرایش