آیا عضویت در احزاب سیاسی جرم است؟

این روزها با اعلام اینکه اسماعیل بخشی به حزب کمونیست کارگری وابسته بوده است توسط رئیس کمیسیون امنیت اجتماعی مجلس اسلامی، بحث عضویت در احزاب به بحث داغ جامعه تبدیل شده است. سوال اینست که آیا عضویت در احزاب سیاسی جرم است؟

برای هر کسی که به آزادیهای سیاسی اعتقاد و باور داشته باشد پاسخ به این سئوال روشن است. نه! عضویت در احزاب سیاسی نه فقط جرم نیست بلکه یکی از اجزاء پایه ای آزادیهای سیاسی و مدنی شهروندان به حساب می آید. آزادی تحزب و تشکل یکی از موارد مهم حقوق و آزادیهای فردی و مدنی است.

از نظر جمهوری اسلامی که بر اساس “حزب، فقط حزب الله” بنیان گذاشته شده است، هر حزب سیاسی که مخالف اسلام و حاکمیت اسلامی باشد غیر مجاز است و لاجرم عضویت در آن جرم محسوب می شود. این حکومت از همان ابتدا با قلع و قمع احزاب سیاسی در کشور و دستگیری و اعدام فعالین و هواداران آنها شکل گرفت.

جمهوری اسلامی بویژه با احزاب کمونیستی و چپ دشمنی هیستریک دارد و سعی می کند با تحریکات نخ نما این دشمنی جبونانه را مشروعیت قانونی بدهد. یکی از دلایل دشمنی جمهوری اسلامی با احزاب کمونیستی همان حرفی است که رئیس کمسیون امنیت ملی مجلس اخیراً گفت: “این احزاب سیاست گسترش اعتراض دارند”. باز هم سئوال این است که مگر اعتراض کردن جرم است؟ حق اعتصاب و گردهمایی و تجمع و اعتراض یک حق پایه ای مردم است که جمهوری اسلامی با آن محالف است. رژیم اسلامی بجای اینکه پاسخگوی خواستهای به حق کارگران و مردم معترض باشد جواب آنها را با سرکوب و دستگیری و شکنجه می دهد.

کمونیسم چیزی جز یک جنبش دفاع از برابری و آزادی و حقوق انسانی در برابر اقلیت مفتخور حاکم نیست. ما کمونیستها افتخار می کنیم که در مخالفت با ستم و استثمار و هر گونه ظلم و بی عدالتی مشوق اعتراض و مبارزه هستیم. ما کمونیستها افتخار می کنیم که در کنار مبارزه کارگران نیشکر هفته و کارگران فولاد برای بهتر شدن شرایط کار و زندگی شان هستیم. ما افتخار می کنیم که خواستها و مطالبات ما در زمینه های اقتصادی و سیاسی و رفاهی به خواستهای قلبی و مبارزاتی بسیاری پیوند برقرار کرده است. ما افتخار می کنیم که از جنبش شورایی یعنی اعمال اراده مستقیم مردم برای بدست گرفتن سرنوشت خودشان سخن می گوئیم. اینها نقطه قوت ماست. ما از دیرباز گفته بودیم که کمونيسم يک گرايش زنده و پرنفوذ کارگرى است که بخش وسيعى از رهبران عملى و رهبران جنبش اعتراضى را با خود دارد بدون اينکه اينها لزوما اعضاء سازمانهاى کمونيست باشند. مخالفت هیستریک جمهوری اسلامی و یا هر دولت سرمایه داری با کمونیستها به این دلیل است که کمونیسم یک جنبش عظیم اجتماعی است که می خواهد ریشه همه مصیبتهای اجتماعی و هر گوته ستم و استثمار را بخشکاند. این به مذاق طبقه حاکم خوش نمی آید و از همین رو به دشمنی و سرکوب علیه کمونیستها متوسل می شود.

ما کمونیستها معتقدیم که یک جامعه تحزب یافته و وجود آزادی ایجاد احزاب سیاسی با گرایشات و باورهای محتلف سیاسی نشانه پیشرفت یک جامعه است. چرا که مردم در کمال آزادی امکان می یابند که گزینه مورد علاقه خود را انتخاب کنند. از همین رو ما از آزادی بدون قید و شرط ایجاد احزاب سیاسی در جامعه حمایت می کنیم و این خواست از دیر باز یکی از مطالبات برنامه ای ما بوده است. در مقابل جمهوری اسلامی که عضویت در احزاب سیاسی را جرم می داند ما باید از همین خواست اساسی و پایه ای دفاع کنیم و همه جا اعلام داریم که :
#تحزب_جرم_نیست
#کمونیست_بودن_جرم_نیست

اینرا هم بخوانید

چهار زندانی سیاسی در خطر قریب‌الوقوع اعدام – حسن صالحی

مندرج در ژورنال شماره ۸۶۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …