اخراج یک میلیون ۳۰۰ هزار نفر- کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۷۲۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

احمد وحیدی، وزیر کشور جمهوری اسلامی ایران، از “اخراج یک میلیون و ۳۰۰ هزار اتباع خارجی از کشور طی یک سال گذشته خبر داد.”

همچنین شنیدیم که دولت انگلیس قصد دارد هزاران پناه‌جوی جان به در برده از فقر و دیکتاتوری که از کشورهای مختلف، از جمله ایران به انگلیس پناه آورده‌اند را به روآندا در آفریقا اعزام کند. سیاستی که شدیداً مورد اعتراض بخش وسیعی از انسان‌دوستان در انگلیس قرار گرفته است.

اخراج پناهجویان افغانستانی از ایران و آنچه در دنیای پناهندگی در جریان است یک درد مشترک است. درد زیر پا گذاشته شدن انسانیت. این درد مشترک، البته دردِ ناسیونالیست‌ها و نژادپرستان در هیچ کجای جهان و از جمله در ایران نیست. این زندگی جهنمی و این خانه بدوشی دائمی و جهانی درد هیچ دولتی نیز نیست.

جمهوری اسلامی تا نیمه سال ۲۰۲۳ از حضور پناهجویان افغانستانی در ایران بیش از ۲۶ میلیون دلار از سوی نهادهای بین‌المللی دریافت کرده و همین بی حقوقی کامل باعث می‌شود که از کار شاق و طاق فرسا و برده وارِ این مهاجرین نگون‌بخت اقلیتی سود پرست که بویی از انسانیت نبرده‌اند سود سرشار به جیب بزنند.

انسان، انسان است و مرز نمی‌شناسد. ایرانیان گریخته از ستم و جنایت جمهوری اسلامی و پناهجویان افغانستانی مقیم ایران از یک درد مشترک رنج می‌برند و آن هم پایمال‌شدن حقوق انسانی‌شان به دست مشتی اسلامیست ضد بشر حاکم بر این دو کشور است.

باید ستم بر مهاجرین افغانستانی در ایران و پایمال‌شدن حقوق ده‌ها هزار پناهجوی ایرانی در جهان را با یک معیار مورد قضاوت قرارداد و انسانیت را پاس داشت. در مقابل حکومت اسلامی بایستیم و نشان بدهیم که می‌دانیم دشمن ما مهاجرین مقیم ایران نیستند و از آنها دفاع کنیم. به قول سارینای عزیز ما که گفت: ” فقط مخالف حجاب نیستیم، ما آن کسانی که در اتیوپی از گرسنگی می‌میرد را هم می‌بینیم”. ساریناهای انقلابِ زن زندگی آزادی انسانیت را خوب می‌شناختند در بزرگداشت نام بزرگ آنها ما نیز مدافع حقوق انسان در همه جای جهان باشیم و مانع ستم سازمانیافته حکومت اسلامی در همدستی نژادپرستان ایرانی علیه مهاجرین افغانستانی در ایران شویم.