اخبار نفت، ویژه اعتصابات سراسری: شماره ۲۷.یکماه از اعتصاب کارگران پروژه ای پیمانی نفت میگذرد و دامنه آن به ۱۱۴ مرکز نفتی در ۱۵ استان کشیده شده است. همراه با اعتصاب از سوی کارگران پروژه ای اعتصابی شکلی از اعتراض بصورت برپایی مجمع عمومی و اعلام ادامه اعتصاب تا رسیدن به خواستها در مناطق مختلفی چون لردگان، روستای پیان در ایذه، آبادان، خرمشهر، اصفهان، سپیدانه، چغاخور، فارسان، فولادشهر، آلیکوه، اولاد حاج علی در تنگ گندمکار، ایذه، پروژه نفتی مهران در جهانپارس و هفشجان به جریان افتاده و عملا با تصمیم گیری جمعی اعتراضات هدایت میشود. این تجمعات زمینه را برای دخالت حداکثر کارگران در روند مبارزات و پایه ریزی سنت تعیین نمایندگان خود در مجمع عمومی فراهم تر کرده است. از این طریق کارگران میتوانند برای شرکت در مذاکراتی که بر سر بازگشت به کار پیش می آید آماده تر و متحد تر و سراسری تر ظاهر شوند و خواستهای خود را به جلو ببرند. بویژه ادامه اعتصاب در چنین ابعادی کارگران را در موقعیت قدرتمند تری برای تحمیل بخش بیشتری از مطالباتشان قرار داده و راه را برای پیگیری مطالباتشان هموار تر میکند.
از سوی دیگر درحالیکه اعتصاب در چنین ابعادی به جلو میرود، از یکسو دست اندرکاران حکومتی هر جناح به نوعی اندیشه راه اندازی شورای اسلامی را در سر میپرورانند و کارگران با اعلام اینکه شورای اسلامی پاسخ ما کارگران نیست، مخالفت خود را بیان کرده اند. همچنین مدیریت تلگرامی موسوم به گروه کاریابی و پایپینگ و اکیپ پروژه ” با طرحی تحت عنوان طرح پیگیری مطالبه گرایی در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی جلو آمده است، که همانطور که از اسمش پیداست، هدفش مهارکردن دامنه این ابعاد از اعتراض در چهارچوب قوانین موجود است. در این میان زیر فشار اعتراضات کارگران دادن وعده چندرغازی ازمطالبات به کارگران را داده است، تا به نوعی اعتصاب را به پایان ببرند. در رابطه با این تلاش ها شورای سازماندهی اعتراضات کارگران نفت طی بیانیه ای تحت عنوان ” چرا طرح گروه پایپینگ باعنوان “پیگیری مطالبه گرایی در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران” را نمی پذیریم”، مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده و در آن به نکات حائز اهمیتی اشاره کرده است. در بخشی از بیانیه این شورا چنین آمده است:” حواله دادن ما به قانون کار یا قانون اساسی جواب ما کارگران نیست. این قوانین هستند و این وضع و بدبختی ما کارگران است. خود قوانین ویژه اقتصادی، قوانین مصوب هستند که از نظر ما قوانین رسمیت دادن به بردگی کارگر است و ما خواستار برچیده شده آنها هستیم”. در ادامه این بیانیه چنین آمده است:”در یک کلام طرح مدیران گروه تلگرامی پایپینگ بطور واقعی طرح مطالبات ما کارگران نیست بلکه در عالم واقع طرح مطالبه گری در چهارچوب قوانین حاکم یعنی ادامه بدبختی ما و چپاولگری پیمانکاران و جان کندن تحت قوانین معلوم الحال ویژه اقتصادی درجهنم عسلویه ودیگر مراکز نفتی است. یعنی در حالیکه کارگران با خواستهایشان در برابر چپاولگری پیمانکاران و قوانین ویژه اقتصادی که ساختار های اساسی مراکز نفتی را تشکیل میدهند صدای اعتراضشان بلند شده است، این طرح میخواهد که اعتصاب ما کارگران و خواستها و مطالباتمان را در وضع موجود خفه کند. ما نمیخواهیم که تجربه سال گذشته تکرار شود و باز با وعده و وعید و حداقلهایی که آنهم زیر فشار اعتراضات خودمان حاضر به قبولش شده اند، ما را سر بدوانند “. و در آخر بار دیگربر ۴ خواست فوری کارگران از جمله افزایش دو برابری دستمزدها در همه سطوح مزدی به گونه ای که حداقل دستمزد هیچ کارگری کمتر از ۱۲ میلیون تومان نباشد و پرداخت دستمزدهای معوقه، بیست روز کار و ده روز مرخصی، بهبود جدی وضع کمپ ها، غذاخوریها و کیفیت غذا، و کتبی و رسمی بودن توافقات تاکید شده است. بعلاوه برچیده شدن بساط پیمانکاران و لغو قوانین ویژه اقتصادی از جمله خواستهای اعتراضی کارگرن نفت است. شورای سازماندهی به درست گردآمدن کارگران حول خواستهای مشترک را حلقه اتحاد سراسری کارگران دانسته و بر ادامه اعتصاب برای قرار گرفتن کارگران در موقعیت قدرتمندتری برای عقب راندن کارفرمایان و پیمانکاران تاکید کرده است. بعلاوه کوتاه شدن دست پیمانکاران از مراکز نفتی و لغو قوانین ويژه اقتصادی و پایان دادن به امنیتی کردن محیط های کار سه خواست پایه ای این کارگران است و تحمیل خواستهای فوری امروز خود را گام مهمی در جهت عقب زدن پیمانکاران و جمع شدن بساط آنها میداند. از اعتراضات وخواستهار کارگران نفت باید وسیعا حمایت و پشتیبانی کرد.
علاوه بر کارگران بخش پروژه ای پیمانی زمزمه های اعتراض در میان کارکنان رسمی نفت بالاگرفته است. نحوه افزایشات مزدی و بحث های ضد و نقیضی که در رابطه با این موضوع میشود ،از جمله موضوع گذاشتن سقف دو و نیم میلیون برای افزایش دستمزدها، تحمیل مالیات های سنگین به حقوقها و حذف برخی از آیتم های مزدی موضوعات اعتراضی این بخش از کارکنان نفت است.
اعتراضات در نفت توجه تمام جامعه را به خود جلب کرده و به نقطه امیدی در میان مردم تبدیل شده است. این اعتراضات انعکاس وسیع جهانی داشته است. در این هفته اتحادیه کارگران خدمات دولتی در بریتیش کلمبیا با اعلام حمایت خود از اعتصاب کارگران نفت بر اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار و بایکوت بین المللی این حکومت تاکید کرد. از خواست و مبارزات کارگران نفت باید فعالانه حمایت کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۴ تیر۱۴۰۰، ۱۵ ژوئیه ٢٠٢١
لیست همبستگی ها با کارگران اعتصابی نفت:
-اعلام همبستگی رانندگان نفتکش در تهران
-همبستگی کارگران حمل و نقل از با کارگران نفت و اعلام آمادگی به پیوستن به اعتصاب در صورت پاسخ نگرفتن خواستهای کارگران
– همبستگی رانندگان کامیون دهلران و رانندگان نفتکش در اصفهان و کامیونداران یزد
– بیانیه های حمایتی کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه و بیانیه های حمایتی مستقل و یا جمعی تشکلهای مختلف کارگری از جمله اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن برق و فلز کرمانشاه، سندیکای شرکت واحد، سندیکای نیشکر هفت تپه، اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری و کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری، سندیکای فلزکار مکانیک، سندیکای نقاشان البرز، کارگران و استادکاران ساختمانی مریوان و سروآباد، – کمیته دفاع از کارگران اعتصابی
– بیانیه های مستقل و یا جمعی و تشکلها و گروه هایی از معلمان، بازنشستگان، فعالین دفاع از حقوق زن، فعالین دفاع از حقوق کودک و دانشجویان از جمله شورای بازنشستگان ایران، کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر، کانون صنفی معلمان تهران، کانون های صنفی معلمان الیگودرز، گیلان، سقز و زیویه)، مریوان، ندای زنان ایران، و دانشجویان پیشتاز اصفهان، انجمن صنفی
– همبستگی مادران و خانواده های دادخواه از جمله گوهر عشقی مادر ستار بهشتی که بدست جانیان اسلامی به قتل رسید و مادران آبانماه از جمله مادر نوید بهبودی ، مهرزاد رضایی و مادر رضا معظمی گودرزی و طومارهای اعتراض از سوی فعالین کارگران در سنندج و نیز در آذربایجان غربی، بیانیه ها و پیامهای حمایتی فعالین سرشناس کارگری، بیانیه جمع ها و گروه هایی از مردم از میان کولبران، کارگران بیکار، فعالین دفاع از حقوق کودک، فعالین دفاع از حقوق زن و دانشجویان. شعار نویسی در شهرهای مختلف در حمایت از کارگران نفت و نصب پوسترهایی در خیابانهای اردبیل در حمایت از کارگران و اعتصاب سراسری کارگران نفت
-بیانیه های حمایتی 5 کنفدراسیون اتحادیه های کارگری در فرانسه: کنفدراسیون فرانسوی دمکراتیک کار (CFDT)، کنفدراسیون عمومی کار (CGT)، فدراسیون سندیکایی متحد (FSU)، اتحاد سندیکایی همبستگی (Solidaires)، اتحاد ملی سندیکاهای خودگردان یا مستقل (UNSA)، اتحادیه کارگران پاکستان، شورای اتحادیه های صنفی استرالیا (ACTU)، اتحادیه عمومی کارگران بخش نفت و گاز عراق، اتحادیه یونیفور کانادا، شبکه سراسری نمایندگان محل کار انگلستان (NSSN) ، فدراسیون بینالمللی پتروشیمی اینداستریال، شبکه بینالمللی سندیکایی همبستگی و مبارزه مشتمل از دهها اتحادیه و تشکل و زیر مجموعه از کشورهای مختلف از آمریکا. اروپا، آفریقا و عراق. ترکیه و..