اعتصابات پرستاران و سیاست حکومت – اصغر کریمی

مندرج در ژورنال شماره ۸۲۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

وزارت بهداشت اعلام کرد که “بخش اول جبران مطالبات جامعه پرستاری (منظورشان به زبان آدمیزاد پرداخت معوقات است) به دانشگاه‌های علوم پزشکی پرداخت شده و رؤسای دانشگاه‌های علوم پزشکی باید این مطالبات را دراسرع‌وقت به پرستاران پرداخت کنند.” معاون پرستاری وزارت بهداشت گفت این معوقات حداکثر ظرف سه هفته پرداخت می‌شود. فعلاً در انتظار پاسخ دولت هستیم! او همچنین گفت ضریب ریالی اضافه‌کاری هم پیشنهاداتی شده که اگر! وزارت بهداشت تصویب کند بودجه هم پیش‌بینی می‌شود.

سایر مطالبات مثل تعرفه‌ها، کمبود پرستار، فوق‌العاده خاص و قانون مشاغل سخت و زیان‌آور هم گفته‌اند مباحثی مربوط به آینده است. گفته‌اند برای عملی‌شدن برخی از این مطالبات که مثل قانون مشاغل سخت و زیان‌آور ۱۵ سال پیش تصویب شده بودجه نداریم و برای ارتقای بهره‌وری کمبود نیرو داریم.

اعتصاب قدرتمند و سراسری پرستاران که هر روز به شهرها و بیمارستان‌های تازه‌ای می‌رسد حکومتیان را دستپاچه کرد که بخشی از معوقات را پرداخت کنند و به‌موازات تهدید پرستاران امیدوار باشند که در میان آنها شکاف ایجاد کنند و بحران را دفع کنند. پرستاران می‌گویند وعده‌ها “برای فروکش دادن خشم پرستاران بعد از نزدیک به یک ماه اعتراض و اعتصاب بسیار سخیف است”. “گوشمان از وعده‌های توخالی شما پر است. مطالبات و حق ما از چندرغازی که می‌خواهید از هزار لای دالان‌های اداری از وزارت بهداشت تا دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌ها به ما پرستاران برسانید، بسیار عمیق‌تر است”. می‌گویند کوتاه نمی‌آییم. اولتیماتوم داده‌اند که اگر خواست‌هایشان جواب نگیرد در تاریخ‌های اعلام شده بعدی اعتصاب را از سر می‌گیرند.

پرستاران گوشه‌ای از قدرت خود را نشان دادند. اعتصابات و تجمعات همچنان در حال برگزاری است. اولتیماتوم‌های محکم خود را داده‌اند و با توپ پر ایستاده‌اند و در حال اتحاد و انسجام بیشتر هستند.

گسترش اعتصاب به سایر شهرها و بیمارستان‌ها و حمایت وسیع مردم دو فاکتور اساسی برای اعمال قدرت بیشتر و تحمیل خواست‌های پرستاران به حکومت است. حتی در بیمارستان‌هایی که هنوز اعتصاب و تجمع نشده فضای اعتراضی حاکم است. پتانسیل اعتراض در میان پرستاران و کادر سلامت بالاست. این پتانسیل هر چه بیشتر عملی شود قدرت اعتراض را بالاتر می‌برد. هم‌زمان باید حمایت قلبی مردم شهرها را به حمایت عملی تبدیل کرد، سازماندهی حمایت خانواده‌های پرستاران تا خانواده‌های بیماران و مردم معترض شهرها. کاری که روی دوش پرستاران و فعالین و تشکل‌ها است.