اعدام حربه ای برای سرکوب سیاسی در ایران

سازمان عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود که روز چهارشنبه ۱۸ فروردین منتشر شد با انتقاد از «وضعیت حقوق بشر در ایران» اعلام کرد که در سال ۲۰۲۰، از مجازات اعدام به نحو فزاینده‌ای به عنوان سلاحی برای سرکوب سیاسی معترضان، مخالفان و اعضای گروه‌های اقلیت مورد استفاده قرار گرفت.

عفو بین‌الملل از افزایش استفاده از اعدام به عنوان «سلاحی برای سرکوب سیاسی» یاد کرده و به اعدام‌های مخفیانه و اعدام افرادی اشاره کرده است که به گفته آن، در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال سن داشتند.

این سازمان همچنین با اشاره به تداوم پنهان‌کاری جمهوری اسلامی درباره سرنوشت و محل دفن چند هزار مخالف و دگراندیش سیاسی در دهه ۶۰، این رفتار را مصداق جنایت علیه بشریت توصیف کرده است.

خشونت و تبعیض نهادینه شده علیه زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی و همچنین ناپدیدسازی‌های قهری، شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه و غیر انسانی به صورت گسترده و سازمان یافته، همراه با مصونیت مرتکبان از مجازات از دیگر محورهای گزارش عفو بین‌الملل است.

در بخش دیگر از گزارش سازمان عفو بین‌الملل به سرکوب آزادی بیان، استفاده غیرقانونی از قوای قهریه برای سرکوب اعتراضات و بازداشت بی‌ضابطه صدها معترض، مخالف، دگراندیش و مدافعان حقوق بشر اشاره شده است.

این سازمان به اعدام روح‌الله زم، مدیر کانال تلگرامی «آمدنیوز»، اشاره کرده و نوشته است که اعدام‌ها در پی دادگاه‌های غیرمنصفانه اجرا شدند و تعداد قابل توجهی از اعدام‌شدگان از اعضای اقلیت کرد ایران بودند.

«نیروهای امنیتی با استفاده غیرقانونی از قوای قهریه، از جمله شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای نوک تیز، گلوله‌های لاستیکی، گاز اشک‌آور و اسپری فلفل، تجمعات مسالمت‌آمیز افراد معترض به سرنگونی هواپیمای اوکراینی و دادخواه را سرکوب کردند و معترضان را با لگد، مشت و وسایل مختلف مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و ده‌ها نفر را به صورت بی‌ضابطه دستگیر کردند».

عفو بین‌الملل در بخش دیگری از گزارش خود نوشته است مسئولان زندان و مقامات دادستانی عمداً زندانیان عقیدتی و سایر زندانیانی را که با انگیزه‌های سیاسی حبس شده‌اند، از مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم کردند و حق سلامت زندانیان در بسیاری از زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها همچنان بی‌رحمانه و غیرانسانی باقی ماند و این شرایط آن‌ها را بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری کووید-۱۹ قرار داد.

عفو بین‌الملل نوشته است که مقامات، بسیاری از بازداشت‌شدگان از جمله زندانیان عقیدتی را با نگه‌داشتن آن‌ها در مکان‌های نامعلوم و مخفی کردن سرنوشت و محل نگهداری آن‌ها از خانواده‌هایشان، تحت ناپدیدسازی قهری قرار دادند.از رادیو فردا