اعدام دستکم ۳۰۰ نفر طی هفت ماه – منظر دریاکناری

مندرج در ژورنال شماره ۷۹۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

سازمان حقوق بشر ایران در گزارشی تازه خبر داد در هفت ماه گذشته از شروع سال جاری میلادی دست‌کم ۳۰۰ نفر در ایران اعدام شده‌اند.

آنچه که جمهوری اسلامی با سخاوتمندی تمام و بدون هیچ چشم داشتی به مردم ایران عرضه می‌دارد طناب‌های دار است. هر چه جیب ملاها و ملازادگان و آقاها و آقازاده‌ها پُر پول تر می‌شود و زندگی به ساز آنها بهتر می‌رقصد، زندان‌ها انباشته‌تر و گردن‌های بیشتری در صف انتظار اعدام به صف می‌شوند.

۳۰۰ نفر طی این هفت ماه و ۳۰۰ هزار نفر شاید طی این ۴۵ سال به دار آویخته شدند تا پرچم الله بر بام ایران برافراشته بماند. انسان‌هایی که پیش از زاده شدن داغ لعنت فقر و فلاکت و نابرابری بر پیشانی آنها نقش بسته بود. این زندگی نیست، این ناقوس شوم مرگ است که می‌نوازد و با هر اذان صبح خون تازه‌ای بر زمین می‌پاشد تا اسلام آبیاری شود.

بااین‌همه مبارزه هر دم گسترش یابنده برای پاسداشت زندگی و تلاش برای عقب راندن دشمنی سنگدل که مرگ کسب‌وکار و حرفه‌اش می‌باشد، ادامه دارد. هیچ کجا در جهان مقابله و مخالفت با اعدام همچون ایران به یک حرکت و جنبش وسیع و سیاسی تبدیل نشده است. از زندانیان سیاسی و غیرسیاسی تا خانواده‌های زندانیان محکوم‌به‌اعدام تا فعالین مبارزه علیه اعدام در حال متحدتر شدن و گسترش مبارزه علیه اعدام‌اند و این مبارزه علیه اعدام است که قلب حکومت را نشانه رفته است. فلسفه اعدام با قتل عمد حکومتی بازشناخته می‌شود و مردم هر چه بیشتر به این درک می‌رسند که قصد حکومت از افزایش اعدام‌ها سرکوب مردمی است که برای آزادی و برابری و رهایی بلند شده‌اند.

مبارزه متشکل علیه اعدام هنوز راه درازی در پیش دارد. هنوز بخش بیشتری از مردم و تعداد هر چه وسیع‌تری از سازمان‌ها و احزاب سیاسی باید به این جنبش بپیوندند. هر نیرو و انسان شریفی که داعیه انسانیت و آزادی‌خواهی دارد باید سریعاً پا پیش بگذارد و در مقابله با ماشین کشتار حکومت اسلامی متحد و هم پیمان با بقیه بشود. “کارزار نه به اعدام در ایران” در این راست‌ها قدم‌های بزرگی به‌پیش برداشته است. به این کارزار باید پیوست.