اول ماه مه امسال در ایران، یک ارزیابی – شهلا دانشفر

مندرج در ژورنال شماره ۷۲۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

اول ماه مه امسال گامی مهم در جهت تداوم و تقویت انقلاب زن زندگی آزادی بود و عمقی دیگر به آن بخشید. در این روز ما شاهد قد علم‌کردن جنبش نوین کارگری در قامت صاحب جامعه بودیم که در پیشاپیش جامعه در حرکت است و کارگران در بیانیه‌ها و قطعنامه‌هایشان و در شعارهای اعتراضی‌شان بطور واقعی دست به ریشه برده و کل سیستم بردگی و توحش حاکم را به نبرد طلبیدند بعلاوه مهم‌ترین مسایل جامعه از جمله جنگِ حکومت علیه زنان برای بازپس‌گرفتن سنگر فتح شده انقلاب، گسترش سرکوبگری‌های حکومت و اعدام‌ها توسط رژیم برای عقب زدن انقلاب و فقر و فساد و چپاولگری حاکم را به موضوعات محوری در شعارهای اعتراضی و سخنرانی‌ها و به بندهای مهم قطعنامه‌ها و بیانیه‌های این روز تبدیل شدند. ضمن اینکه این اول مه گفتمان برای رفتن به‌سوی اعتصابات سراسری را تقویت کرد.

اول مه بازنشستگان با شعارهای “حجاب حجاب شعارشان، دزدی و غارت کارشان”، “روسری را رها کن فکری به حال ما کن” و فریاد “توماج یک ملته، ملت را آزاد کنید”، “نه تهدید نه زندان نه اعدام نیست جلودار ما” حلقه پیوند محکمی بین مبارزه علیه فقر و فساد و مبارزه علیه آپارتاید جنسیتی و جنایتکاری‌های حکومت ایجاد کردند و این را نه فقط در اعتراضات کف خیابانی در چندین شهر، بلکه در سخنرانی‌ها از جمله در سخنرانی ابراهیم عباسی در نیشکر هفت‌تپه و در بیانیه‌ها و قطعنامه‌های ویژه این روز دیدیم.

در همین راستا روی میز گذاشته شدن دوباره منشور خواست‌های حداقلی بیست تشکل که سال ۱۴۰۱ انتشار یافت و نقش مهمی در عقب زدن تحرکات راست و منشورهایش داشت، توسط هشت تشکل کارگری و اجتماعی با تأکید بر عاجل‌ترین مسائل جامعه نظیر حجاب، اعدام و وضع اسف‌بار معیشتی در شش خواست، اتفاق سیاسی مهمی بود. بعلاوه اولین بند قطعنامه مشترک سه تشکل شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، اتحادیه آزاد کارگران ایران و سندیکای واحد تأکید بر تداوم بخشیدن به جنبش زن زندگی آزادی؛ و ارتقای، گسترش و عملی ساختن منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های صنفی و مدنی مردم ایران، بعنوان راه رهایی مردم ستمدیده از چنگال استبداد حاکم بود. بدین‌گونه جنبش کارگری بعنوان سدی محکم در برابر تعرضات حکومت به دستاوردهای انقلاب زن زندگی آزادی، با تأکید بر نقطه پایان گذاشتن به حاکمیت صدسال بساط ستم و استثمار و اعمال قدرت از بالای سر مردم، راه پیشروی انقلاب را مقابل همه گذاشت.