دوازدهم ماه مه برابر ٢٣ اردیبهشت روز جهانی ما پرستاران است و خوشحالیم که مناسبتی هست تا ما نیز از درد ها و مشکلاتمان و از خواستها و مطالباتمان خطاب به شما مردم بگوییم. چرا که مسائل ما مستقیما به وضع درمان و بهداشت در جامعه مربوط است. بویژه امسال در کوران بحران کرونا بیش از بیش مصمم شدیم که از این فرصت استفاده کنیم و خطاب به شما مردم و خطاب به شما کارگران و تمامی هم طبقه ای مان سخنی داشته باشیم. تا باشد در صفی متحد در برابر این وضع اسفناک درمان و بهداشت کاری کنیم.شک نداریم که بحران کرونا بیش از بیش مکان و جایگاه کار پرستاری و کارگران بخش درمانی و کلیه کارکنان را برای کل جوامع بشری روشن کرده است. در عین حال شیوع این بیماری مرگبار نشان داد که چگونه سرمایه داران سودجو کمترین هزینه را برای بالابردن استاندارد درمان و بهداشت اختصاص میدهد و یکی از عواملی که امروز بیماری کرونا را به چنین اپدمی مرکباری تبدیل کرده است همین است. بطوریکه امروز نبود ماسک و دستکش و وسایل اولیه بهداشت در بیمارستان یک معضل است.بحران کرونا بیش از بیش ناتوانی سرمایه داری را در مقابل چشم همه ما مردم در گوشه گوشه جهان قرار داده است. در ایران به چشم خود می بینیم که وضع به مراتب بدتر است. در این شرایط از یکسو ما که در صف اول جبهه نبرد با کرونا میجنگیم و جان و سلامتی مان در خطر است با مشکلات سخت معیشتی و فشار سنگین کاری روبروییم. از سوی دیگر وضعیت بشدت اسفناک بیمارستان ها و مشاهده اینکه هر روزه انسانهای زیادی بخاطر این وضعیت جان خود را از دست میدهند شرایط شکنجه واری از کار برای ما ایجاد کرده است. ما بارها بخاطر فشار کار و کمبود نیرو و اضافه کاری های اجباری تجمع داشته ایم و نه تنها برای رفع این معضل کاری صورت نگرفته است بلکه امروز آنهم در شرایطی که بخاطر شیوع کرونا با بیشتر فشار کاری روبروییم. برای مثال با بیکارسازی همکارانمان در بیمارستان های خصوصی و بعضا حتی در بیمارستانهای دولتی این فشار بیشتر و بیشتر شده و سطح درمان و بهداشت را پایین تر آورده است. جدا از این مساله بیمارستان ها و مراکز درمانی از کمترین امکانات بهداشتی برخوردارند. در نتیجه از یکسو ناگزیریم کار کنیم و هر تلاشی از دستمان برمی آید برای نجات جان مردم انجام دهیم. از سوی دیگر حتی امکانات لازم پیشگیری از شیوع بیماری در اختیار نداریم و جان ما هر روزه در خطر است و آمارها از شمار بالای همکاران ما و کادر درمانی حکایت میکند. گفته میشود حدود ۲۲۹۰ تن از کادر درمانی به ویروس کرونا مبتلا و حدود ۱۲۲ تن جان خود را از دست داده اند. از سوی دیگر پولی بودن درمان نیز یک مشکل جدی ما پرستاران و کادر درمانی و کل جامعه است. و این فاجعه است که بیمار را بخاطر نداشتن پول درمان یا درمان نمیکنند و یا به گرو میگیرند تا پولش را بپردازد. و وقتی در بیمارستان است کمترین خدمات را ارائه میشود و خیلی اوقات همراهان بیماران بخاطر نجات جان عزیزانشان ناگزیر به انجام کارهای بیمار خود هستند. چرا که پرستار به میزان کافی نیست. بعضا هم اتفاق می افتد وقتی خدمات لازم به آنها ارائه داده نمیشود خشم و اعتراضشان متوجه ما میشود و تصور میکنند که قصور از ما پرستاران و کادر درمانی است. اینها همه نشانگر گوشه ای از فاجعه ای انسانی ایست که در بیمارستانها و در سطح جامعه میگذرد و قبل از هرچیز ما مسئولیت خود میدانیم که اعتراض خودمان را خطاب به شما کارگران و خطاب به شما مردم اعلام کنیم و بخواهیم که همراه ما باشید و برای تغییر این وضعیت و برای پاسخ فوری به این مشکلات کاری صورت گیرد. چرا که مساله جان و زندگی مردم این جامعه در میان است.در عین حال ما پرستاران مثل بخش بسیاری از کارکنان این جامعه با دستمزد های چند بار زیر خط فقر درگیریم و بسیار اتفاق می افتد که حتی آنرا نیز بموقع به ما پرداخت نمیکنند. بسیاری از ما با قراردادهای موقت کاری روبروییم و با چنین قراردادهایی هم بیشترین کار را از گرده ما میکشند و هم از همان حق و حقوق نازلی که به پرستاران تعلق میگیرد محرومیم.به مناسبت روز جهانی پرستار ما پرستاران خواستهای اعتراضی خود را هم در رابطه با وضعیت معیشت و زندگی پرستاران و کادر درمانی و هم در رابطه با وضعیت اسفناک بیمارستانها و مراکز درمانی اعلام میکنیم. با گذاشتن امضای خود در زیر این بیانیه و به هر شکلی که میتوانید از خواستها و اعتراضات ما حمایت کنید. با متحد شدن حول این خواستها روز جهانی پرستار را گرامی میداریم. – استاندارد بهداشتی بیمارستانها باید بسرعت بالا رود. همین امروز بصورت اضطراری تمامی امکانات پیشگیری از شیوع بیشتر کرونا و از جمله ضد عفونی بیمارستانها، تهیه ماسک و دستکش اختصاص داده شود.- درمان باید برای همه مردم رایگان شود. خصوصا امروز در دل بحران کرونا بیماران مبتلا به کرونا تحت پوشش درمان رایگان قرار گیرند و خسارات ناشی از بیماری به آنها تامین شود.- پرستار کافی استخدام شوند و پرستارانی که با قراردادهای موقت مشغول کارند، باید قراردادشان رسمی شود. بدین صورت فشار کار در بیمارستان ها کاهش یابد و اصافه کاری های اجباری لغو شود.-سطح حقوق پرستاران همانطور که کارگران اعلام کرده اند، باید به بالای خط فقر ٩ میلیونی افزایش یابد. -نپرداخت دستمزدها یک جنایت است. باید به تعویق پرداخت دستمزدها فورا پایان داده شود. ما پرستاران در صف اول جنگ نابرابر، علیه کرونا قرارداریم و به حمایت وسیع شما کارگران و شما همه مردم نیاز داریم. با گذاشتن امضای خود در پای این خواستها ما را در پیشبرد این اعتراض همراهی کنید.جنبش پرستاران در صفحه اینستاگرام@nurses__movement
برگرفته از صفحه فیس بوک حزب کمونیست کارگری